1 เม.ย. 2021 เวลา 14:21 • ปรัชญา
เมื่อสองสามวันก่อนที่เป็นช่วงวันเพ็ญ ก็ขับรถกลับมาถึงบ้านค่อนข้างค่ำ พระจันทร์ขึ้นเกือบกลางฟ้าแล้ว จังหวะที่จอดรถ เปิดประตูลงจากรถ ก่อนจะเดินเข้าบ้าน พอดีได้แหงนหน้ามองฟ้า ถึงได้เห็นพระจันทร์ลูกกลมโตอยู่ข้างหน้าพอดี
ลมเย็นๆที่พัดมาตอนหน้าร้อนช่างสดชื่น ยืนมองฟ้ามืดๆหม่นๆที่มีจันทร์เพ็ญลอยเด่นส่องแสงนวลแล้วพาให้ใจทั้งสงบ ทั้งสะท้อนปะปน
แม้กระทั่งในความวุ่นวายก็ยังสามารถพบเจอความสงบได้ ในความมืดมีความสว่าง ในความทุกข์ก็ยังพอจะหาความสุขได้เจอ
สุดท้ายแม้จะไกลเกินเอื้อมมือถึง แต่สุดท้ายก็อยู่ใกล้แค่ในใจเรา
โฆษณา