ขอกล่าวคำ สวัสดี มิตรกวีศรีบีดี ที่เคารพทุกท่านอย่างเป็นทางการนะคะ 🙏
ขออนุญาตฝากโพสต์นี้แนะนำตัวในฐานะน้องใหม่ของวงการนี้
หนูชื่อ ปัด นะคะ (พ่อตั้งว่าลูกปัด แต่เอาเถอะค่ะ ไม่เหมาะกับหน้าตาหนู เรียกปัดเฉยๆนี่แหละ555)
ภาพหน้าปกเพจ
ก่อนจะเล่าว่าทำไมถึงรู้จัก BD และเข้ามาได้ไง เพื่ออะไรนั้น
..ขอเล่าถึงสถานะปัจจุบัน และตัวตนที่แท้จริง จากเฟสบุ๊คก่อนนะคะ555
หนูเป็นแม่ ที่มีลูกพิการร่างกายตั้งแต่กำเนิด วัย 1.9 ขวบ 1 คน
และลูกชายวัย 9 เดือน อีก 1 คน
**สรุปคือมีลูก 2 คนค่ะ**
พี่ภีม&น้องภูมิ
ที่ต้องเล่าเรื่องลูก เพราะลูกคือจุดเริ่มต้นของเส้นทางนี้
เดิมทีเป็นคนรักงานเขียน ชอบอ่าน ใฝ่ฝันว่าจะต้องเป็นนักเขียนให้ได้ในอนาคต
แต่แล้วฝันสลาย เมื่อคลอดลูกออกมาพิการ จนชีวิตพลิกผันทุกอย่าง
พลิกผันจริงๆค่ะ เพราะลูกต้องสวนฉี่ทุก 6 ชม.หนูไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องออกงานดูแลเขาตลอดเวลา
สัมผัสแรกของเรา2คน ภาพในทรงจำ
ด้วยความที่เสี่ยงสูง หมอไม่ให้ใครทำตรงนี้เลย นอกจากแม่ เพราะเหตุผลที่ว่า "ถ้าวันนึงถึงเวลาที่น้องเสีย จะไม่โทษใครเลย ให้รู้ว่าจากแม่คนเดียวนะ น้องมีโอกาสแบบนั้น เขาพร้อมจะไตวายได้ตลอดเวลา หมอจึงไม่อยากให้ใครทำนอกจากแม่"
ชีวิตทั้งชีวิต เกิดมาแล้วก็รักเนาะ ทนเลี้ยงค่ะ เลี้ยงด้วยความลำบากยากแค้น นานนับ 1 ปีกว่า
จนกระทั่งคลอดลูกชายคนเล็ก แบบไม่รู้ตัวค่ะว่าท้อง
ไม่รู้เลย เพราะเลี้ยงคนโตแบบแทบไม่เคยได้หยุดนิ่ง หน้ามืดบ่อย ก็คิดเพียงว่าเราพักผ่อนน้อย
ส่วนเรื่องอาการ ไม่มีค่ะ ไม่รู้สึกว่ดิ้นเหมือนคนโตนั่นแหละ โชคดีแค่ไหนที่เขาไม่พิการอีกคน ทั้งๆที่ไม่เคยบำรุงครรภ์เลยสักนิด
เรื่องลูกเอาไว้สักวันคงมีโอกาสเล่าให้ฟังนะคะ เล่าตอนนี้เกรงว่าจะยืดเยื้อจนน่ารำคาญ ฮ่าๆ
🥰🥰🥰🥰
👇👇👇👇👇
📝 เอาล่ะ! พูดถึงจุดเริ่มต้น บนเส้นทางนักระบายอักษร!!
ภาพนี้ออกรายการโฮป ประกายแสงแห่งความหวัง ฮ่าๆ
เพราะเรามีลูกพิการ เราประกอบอาชีพไม่ได้ โพสต์ขายของให้คนอื่น ก็ขายไม่ได้ โพสต์ไปเหมือนไร้เสียงตอบกลับ โพสต์จนท้อ
รายจ่ายลูกก็เยอะ ค่าอุปกรณ์สวนฉี่หนักหน่วงมาก เรารับจ้างแค่ซักผ้า อาทิตย์ละ 2-3 ร้อยไม่พอกินแน่
เรานั่งคิด จะทำอะไรดี จะขายอะไร ทุนไม่มี มันขายอะไรก็ไม่ได้แล้ว จึงหันกลับมามองที่ตัวเอง มีอะไรดีมั่งไหม5555
มองเห็นสิ่งเดียวในตัวเอง คือชอบงานเขียน งานอ่าน ใช่สิ!เราเคยใฝ่ฝัน แต่ในเมื่อชีวิตมันมาแบบนี้
งั้น ลองเอามันมาสร้างรายได้ทางนี้ดีไหม ก็เลยเริ่มรับจ้างแต่งกลอนค่ะ ในเมื่อขายอะไรไม่ได้ก็ขายความสามารถตัวเองนี่แหละ
คิดปุ๊บ..ลงมือปั๊บ555 สร้างเพจจริงจังมาก โครงการใหญ่โต ก็โพสต์ไปเรื่อยๆ เฮ้อ!มันก็ยังขายไม่ได้อ่ะ ใครเขาจะมาจ้างแต่งเนาะ กลอนมันเชยจะตาย
เพจเฟสบุ๊คเค้าเองค่ะ🤭
เริ่มมีแผนการร้ายค่ะ เห็นมีเพจเปิดรับทำการบ้านให้นักเรียน!! เออเอาสิ..ฉันก็รับแต่งกลอนให้นักเรียนนี่แหละ5555
เริ่มโพสต์ไปที่เป้าหมายคือนักเรียน มีน้องๆมาอุดหนุนบ้าง อาทิเช่น กลอนสุภาพ โคลงสุภาพ กาพย์ยานี กลอนดอกสร้อย กลอนสักวา และงานประเภทฉันท์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น อินทรวิเชียรฉันท์ ภุชงคประยาตฉันท์ ฯ
ไม่ว่าใครจะจ้างอะไรเรารับๆๆๆทุกอย่าง ปรากฎว่าผลตอบรับดีค่ะ น้องๆทักมาว่างานผ่านนะคะ คะแนนเต็มนะคะ (ดูเลวมาก แต่มันจำเป็น อย่าด่าหนูนะคะ)
แต่สำหรับนักเรียน มันนานๆทีถึงมีมาที หนูคิดว่ามันยังไม่พอค่ะ เลยเริ่มเจาะลูกค้าเพิ่ม โดยแต่งกลอนขึ้นมาเป็นการเชิญชวน
กลอนบทนี้คือต้นเหตุ
ปรากฏว่า มีคนแชร์ต่อๆกันไปค่ะ จนมีคนมาช่วยอุดหนุนเราเพิ่ม ทำให้มีรีวิวในเพจ สร้างความเชื่อมั่น จากนั้นก็จะมีลูกค้าทักมาบ้าง
แต่บางคนถามราคาแล้วก็ไม่เอาค่ะ แพง555
บทละ 40บาท สำหรับ นร. กลอนคนทั่วไป 70 บาท
ภภีม คือนามปากกานะคะ555 (เสล่อมาก อยากมี)
ใจเราจริงจัง เราเลยต้องทำให้มันจริงจัง5555
ที่มาก็จากชื่อลูกคนพิการ น้องภีม หนูเอา ภ.เพิ่มไว้ข้างหน้า (อ่านว่า พะ - พีม)
ความหมายก็ น่ากลัว น่าเกรงขาม555
ปัจจุบันไม่ใช่แค่ นร. แต่ครูก็มีมาจ้างค่ะ 555
รับทุกงานทีขึ้นชื่อว่า วิชา ภาษาไทย
อาทิ บทร้อยกรองทุกชนิด กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ ร่าย นิราศ เรียงความ บทสุนทรพจน์ นิทาน เรื่องสั้น เพลงฉ่อยก็รับค่ะ (ได้ทีโม้ใหญ่เลย555)
ลองเยี่ยมชมเพจหนูอาจจะรู้จักกว่านี้ค่ะ
‼️‼️‼️‼️‼️
ตัดตอนมาถึง จุดสำคัญก่อนจะก้าวเข้าวงการ BD นะคะ
หนูโพสต์เรื่องงานรับจ้างของตัวเองไปทุกที่ ตามกลุ่มงานเขียนต่างๆ
วันหนึ่ง เห็นมีคนหนึ่งโพสต์รับเขียนบทความนี่แหละค่ะ แล้วเขาแปะลิ้งค์ให้ดูตัวอย่างผลงาน หนูกดเข้าตามลิ้งค์ ก็พาหนูมาในนี้
BD มีอะไรให้สะดุดใจตอนนั้น หนูจำไม่ได้ แต่เหมือนกับเห็นประโยคหนึ่งว่า เป็นที่สำหรับนักอ่าน นักเขียน แล้วรีวิวคือดีมาก
ก็เข้า play store โหลดแอพ แล้วสมัคร5555
เป็นคนชอบแต่งกลอนค่ะ แต่งไปเรื่อยเหมือนคนบ้า เรื่องลูก เรื่องนั่นนี่
เหนื่อยกับลูกก็ระบายเป็นกลอน คลายเครียด !
จุดประสงค์คือ อยากอนุรักษ์ค่าของวลี อยากรักษาคำสลวยสวยงามไว้ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง ก็เริ่มจากความชอบของตัวเองนี่แหละ
มาณวกฉันท์ 8 สั้นแต่ยาก ก็ลองแต่งครั้งแรก5555
สุดท้ายถ้าใครทนรำคาญ อ่านจนจบ หนูขอขอบคุณจากใจ
หนูต้องบอกก่อนว่า ตัวเองอาจจะไม่ได้มีกลอน มีบทความโพสต์บ่อย แต่หนูขอแอบดู แอบอ่านของพี่ๆ เพื่อเป็นบทเรียนให้ตัวเองนะคะ
อาจจะมาบ้าง ไม่มาบ้าง ตามคุณภาพของอินเตอร์เน็ต5555 แต่ทุกครั้งที่มีเน็ต ไม่รู้ทำไมเลือกเข้ามาในนี้ก่อน
🥰🥰🥰
อยากบอกว่า ประทับใจนะคะ ขอบคุณทุกงานเขียน ที่ทำให้ได้เรียนรู้ ได้เห็นโลกใหม่
ยินดีที่ได้รู้จัก กวีศรีบีดี ทุกๆคนค่ะ
แม่ปัด น้องภีม น้องภูมิ
ขอฝากเนื้อฝากตัวในบ้านหลังนี้ด้วยนะคะ 🙏
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
