"เกิดมาทำไม"
เล่าสู่กันฟัง ตอนที่.7
..ครูใจร้าย..คงไม่มีใครอยากเจอจริงมั้ยคะ แต่เมื่อใดที่เด็กคนนึงไปเจอกับครูใจร้าย
เด็กคนดังกล่าว จะมีอาการ..มึนงง..
มันคือโชคชะตาหรืออะไร..ทำให้เราต้องไปเจอกับเหตุการณ์ที่ ..ส่งผลกระทบต่อจิตใจ..
โดยธรรมชาติของ ด.ญ.ดำ ก็เป็นเด็กที่ไม่มี..
ความมั่นใจในตัวเองอยู่แล้ว ไม่ชอบพูดคุยกับใครประหนึ่ง..เด็กใบ้..
ในตอนเรียนชั้น ป.5 จำได้ว่าสมัยโน้นเราจะได้เรียนวิชาภาษาอังกฤษ ก็ตอน ป.5 นี่แหละ
เป็นอีกหนึ่งวิชาที่ไม่ชอบ...🙄
เพราะวิชาภาษาอังกฤษ ครูชอบเน้นให้เราต้องท่อง สำเนียงต้องดัดจริตนิดๆ😁...อันนี้ครูผู้สอนเป็นคนพูดนะ เราไม่ได้โมเม มาพูดลำพังพูดภาษาไทย..ก็ยังไม่อยากจะพูดเลย
หนักใจกับการออกสำเนียง ดัดจริต😅😅
แต่ครูที่สอนวิชาภาษาอังกฤษ แกเป็นคนน่ารัก เป็นคนชอบปล่อยมุขตลก..และเรื่องเล่าที่ตลกๆ ให้นักเรียนฟัง..
ตกลงเราชอบวิชาอะไร !!!.นี่นึกได้และชอบ
น่าจะเป็นวิชาศิลปะ,สังคม,ประวัติศาสตร์,ก็ชอบ แต่ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็น..ศิลปะ..
ชอบนั่งวาดรูป..เพราะรู้สึกว่าเวลาที่เราวาดรูป
มันได้อยู่กับตัวเอง..มีความสุข..ไม่ต้องพูดคุยกับใคร..ไม่ต้องใช้เสียงไงเลยชอบเป็นพิเศษ😁...ตกลงจะกลัวการพูดอะไรนักหนาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน..
ตอนเรียน ป.5 ผอมๆดำๆ..แบบเด็กคนที่นั่งแถวหน้าสุดเป๊ะเลย..ต่างกันตรงที่เด็กในรูปมีแววตาที่มีความมั่นอก มั่นใจในตัวเองมากกว่า
คนเขียน..นึกภาพคนหน้าตาแบบง่วงนอนตลอดเวลาออกมั้ย..ประมานนั้นเลย..
พูดภาษาวัยรุ่นหน่อย..หน้าเมากาว..😅😅
มาเข้าเรื่องดีกว่าเวิ่นเว้อนานไป..นอกเรื่องตลอด..คนที่ไม่เขียนไม่พิมพ์จะไม่มีวันเข้าใจ
คนเขียน พอเขียนไปมันจะไหลลลล..
ไหลไปไหน !!! ก็ไหลเป็นตัวหนังสือนี่แหละ
และแล้ว..วันแห่ง..มหันตภัยโลกของ ด.ญ.ดำ. ก็มาถึง...จำได้ว่าวันนั้นมีวิชาศิลปะ
วิชาที่ชอบมาก..ขอแม่ตั้งนานกว่าแม่จะซื้อสีน้ำให้...มีใครจำได้บ้างเป็นสีน้ำหลอดเล็กๆ เรียงกันในกล่องยาวๆ ราคาตอนสมัยโน้น
12 บาท เค้าติดหน้ากล่องชัดเจนเลยจำได้
แต่มันเป็นวันแห่งความ..ซวย..ก็ว่าได้
สีที่ขอแม่ตั้งนานกว่าจะได้มา..โดนขโมยออกจากกระเป๋า...ตอนไหน !!!
ลุกลี้ลุกรน..หาเท่าไหร่ก็ไมเจอ..หาไปในใจก็กลัวแม่ดุไป..กว่าแม่จะให้เงินมาได้ก็หลายวัน....ทำไงดี.....!!!!
..คิดขึ้นมาได้ ว่าตอนพักเที่ยงแน่ ๆ. คิดได้แล้วไงหล่ะ..มันหายไปแล้ว..!!!
ถามเพื่อนในห้อง..จากที่ไม่ค่อยอยากพูดคุยกับใคร..เดินไล่ถามทีละคน..เห็นสีเรามั้ย..เห็นสีเรามั้ย..!!!!
สรุป..ไม่มีใครเห็น..ไอ้คนที่ขโมยมันจะยอมรับเหรอ..ว่าอยู่ที่กูนะ..!!!
พอถึงคาบเรียนศิลปะ..ในตอนบ่าย..ใจหวิวๆ
ความรู้สึกของหายในครั้งแรกของชีวิต..
รู้สึกกลัว.ๆ...เหมือนกับว่าเราได้ทำความผิดใหญ่หลวง !!! ...เพราะกว่าแม่จะหาเงินมาให้เราได้แม่ต้องเหนื่อยมากก...12.บาท ในตอนนั้นถือว่าเยอะนะ..เพราะปกติแม่ให้ไปโรงเรียนวันละบาท..บางวันก็ไม่ได้ถ้าแม่ไม่มีเงิน..
การทำสีหาย..มันทำให้รู้สึกผิด..มากก
พอถึงตอนที่ครูเดินเข้ามาสอน....แปลกใจที่ครูคนนี้ไม่ใช่ครูสอนศิปะ..แต่เป็นครูคนอื่นสอน..เป็นครูสอนวิชาอื่นมาสอนแทน..เป็นชายกลางสูง. 165 ซ.ม เห็นจะได้..ผิวดำแดง
หน้าตาเคร่งเครียด...นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ...หัวหน้าชั้น..กล่าว..
ได้คำตอบจากครูมาดเข้ม..คนนั้น
วันนี้ชั้นมาสอนแทนครูพวกเธอ..ครูมาดเข้มกล่าว...ตอนนั้นคิดในใจนะรู้สึกสังหรใจไม่ดี.
เตรียมอุปกรณ์การเรียนให้พร้อม,สมุดวาดภาพ,สี, ให้ครบฟังว่า "สี" ปุบเหมือนใจตกลงไปในตาตุ่ม.....สีไม่มี..ทำไงดี !!!
ได้ยินเสียงเด็กนักเรียนคนนึง..ตะโกนขึ้นมาว่า.. ครูครับผมลืมเอาสีมาครับ.!!!
ครูมาดเข้มก็พูดขึ้นมาว่า..ใครไม่เอาสีมา
...ลุกขึ้น....เป็นคำพูดที่ฟังดูง่าย..ๆๆ แต่ตอนนั้น... ฉี่ของคนเขียนแทบราด..
ที่ยืนขึ้นมีอยู่ 4-5 คน เด็กคนไทย 3 คนเด็กเวียดนามมี ด.ญ.ดำ. กับเด็กผู้ชายอีกคน
ครูมาดเข้มเดินถามทีละคนว่า..ทำไมถึงไม่เอาสีมา..แต่ละคนก็ให้คำตอบกันไป..เดินมาถึง ด.ญ ดำ ที่ยืนทำท่าฉี่จะราด..ทำไมเธอไมเอาสีมา..สีหนูหายคะ..ตอบไปเช่นกัน..
ครูมาดเข้มเดินเข้ามาใกล้ๆ..สีหายไปได้ยังไง..
เสียงตวาด..ที่ดังเข้าไปถึงทุกเส้นประสาทของร่างกาย....สิ้นเสียงนั้น...ฝ่ามือของครูมาดเข้มก็มาประทับที่หน้า...เพลี้ย!!!!
ทรงผมสะบัดบ๊อบ..เคยเห็นกันมั้ยผู้หญิงผมบ๊อบเวลาสะบัดผม..อารมณ์ประมานนั้นเลย..เส้นผมที่สะบัดไปเพราะแรงตบของครูมาดเข้ม.....อีแกวน่อย.....นั่นคือเสียงที่ตามมาของครูมาดเข้ม...
ความรู้สึก.ณ.ตอนนั้น..ไม่รู้ว่าจะอธิบายเป็นคำเขียนยังไงให้คนอ่านได้เข้าใจ..ความรู้สึกชาาา. ไปทั้งใบหน้า.. เจ็บตัวไม่เท่าไหร่..
แต่เจ็บตรงที่..อีแกวน่อย...นี่สิเจ็บกว่า
และเสียงโดนตบเพลี้ยอีกครั้ง ก็ดังขึ้นนั่นก็คือเด็กชายเวียดนามอีกคน..ส่วนเด็กไทย 3 คน ที่ยื่นอยู่ตรงนั้น..ครูมาดเข้มก็แค่บอกว่า
วันหลังก็อย่าลืมแล้วกัน...!!!!
ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่ต้องนั่งจนกว่าชั้นจะสั่งให้นั่ง..คำพูดพร้อมนิ้วที่ชี้มาตรง ด.ญ.ดำ.😰
จำได่แค่ว่าตัวเองยืนน้ำตาไหลอยู่อย่างนั้น
ไม่กล้าแม้แต่สะอื้น..ยืนให้น้ำตาไหลอย่างช้าๆๆ.ชาไปทั้งตัว.!!!!!
มีคำถามที่อยากได้คำตอบเกิดขึ้นในใจมากมาย..ว่า...มันคืออะไรกัน..แค่ไม่มีสีเข้าเรียน..มันเลวร้ายมากเลยเหรอ..แล้วมันคืออะไรเด็กเวียดนามสองคนโดนตบ..แต่เด็กคนไทยไม่โดน..กรณีเดียวกัน เป๊ะ..!!!
เมื่อกลับมาบ้าน..บอกพ่อกับแม่ว่า..หนูโดนครูตบหน้า...มึงไปทำอะไรให้เค้าตี.ไอ้ครูคนไหนที่ตีมึง..พ่อโมโหเกรี้ยวกราดเช่นเคยเวลาในบ้านเกิดปัญหา..แม่ได้แต่คอยมาปลอบว่าไม่เป็นไรนะห่างๆๆ..ครูคนนี้ไว้
คนเวียดนามตอนนั้น ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับลูกคุณ ไม่สามารถเรียกร้องหรือทำอะไรได้..เมื่อเด็กเวียดนามถูกตี...
..ให้เวลาเยียวยาจิตใจ...
มารู้ภายหลังว่า..ครูมาดเข้มคนนั้น ก็คือหนึ่งในแกนนำ..ที่ขับไล่ชาวเวียดนาม
..ด้วยความอับอาย..หรือด้วยความไม่ชอบเรียนหนังสืออยู่แล้ว..เลยขอ..ย่ากับพ่อแม่ว่า
...หนูไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว..
ย่าก็โมโหมาก..มาทำหลานสุดที่รักของย่าได้ไง..ย่าไม่เคยตีหลาน แล้วมันเป็นใครมาตีหลานย่า...อ่านออกเขียนได้ก็พอ ไม่ต้องไปเรียนมันหรอก..เสียงย่าคอยปลอบ..
เหตุการณ์นี้มันทำให้ ด.ญ.ดำ ที่ไม่ชอบการเรียนอยู่แล้ว..ทำให้ไม่ชอบกันไปใหญ่
มีความคิดในตอนนั้นว่า..ถ้าชั้นเรียนเก่งมีความสามรถ...ฉลาดหลักแหลมแบบครูมาดเข้มคนนั้น...แต่รังแกคนที่ด้อยกว่า
ชั้นก็ขอโง่ๆ เซ่อๆ..แบบนี้ดีกว่า
ถ้าเอาความเก่ง ความฉลาดของตัวเองไปทำร้ายคนอื่น...ก็ไม่เอาดีกว่า..
เหมือนคิดเข้าข้างตัวเอง..เพื่อไม่ไปโรงเรียน
...โง่ก็ได้ขอแค่เป็นคนดีพอ....
คิดเอง..เออเอง..ไม่ปรึกษาใครอีกตามเคย..
เหตุการในตอนนั้นทำให้เลิกเรียน ป.5 กลางเทอมก็ว่าได้...หยุดเรียนไปครึ่งเทอม..
กลับไปซ้ำชั้น ป.5 ต่อ 😅😅😅
ภาพนี้..เหมือนตอนเรียนอยู่ ป.5 เลย ทั้งโต๊ะ,เก้าอี้
บทสรุปของการ"เล่าสู่กัน"ฟังตอนนี้
..ไม่เรียนแล้วโว้ยยยยย...
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
