04.08น ปฏิบัติธรรมวันที่6 อากาศเย็นเมื่อคืนไม่ได้เปิดพัดลมเลยเย็นสบาย เสียงสัตว์กลางคืนร้องทั้งคืนแต่ก็ไม่ได้รู้สึกกลัว บางชนิดเสียงแปลกๆไม่เคยได้ยินมาก่อน ความกลัวหายไปเยอะเลย พยายามตั้งใจฟัง ไม่เอาความคิดเข้ามาเกี่ยวข้อง ฟังแบบได้ยินชัดๆ ไม่มีความคิดก็ไม่มีความกลัว สุดท้ายก็หลับได้สบายๆ
05.55นเดินจงกรม เห็นความรู้สึกตัว เห็นความคิด เห็นความโลภ ความโกรธ ความหลง เกิดขึ้นตลอดเวลา
ความโลภ คืออยากทำความสะอาด สุดท้ายก็ทำตามกิเลส(ความอยาก)เดินถือผ้าเปียกเช็ดคลอบหน้าต่างไปด้วย แต่ก็พยายามรู้สึกตัวไปด้วย แวะดื่มน้ำชาเป็นระยะ
เช้าๆหน้าสดประมาณนี้
06.41น หยุดปฏิบัติในรูปแบบ เริ่มปฏิบัติกับการงาน ให้อาหารปลา กวาดใบไม้ทำไปสักพักยายมาลัยมาเรียกใก้ไปช่วยกวาดถนนจะมีคนมาเยี่ยมวัด ลืมตัวถือไม้กวาดวิ่งตามไป ลืมเนื้อลืมตัว ไปกับการกวาดถนน กับอาการหิวน้ำ ไปกับความอยากเสร็จเร็ว ไปกับอาการเจ็บมือเพราะมือกวาดนานมือก็พองและแตก
ทางขึ้นวัดดอย
ใช้เวลากวาดเกือบสามชั่วโมง จะบอกว่าขาดสติตั้งแต่เริ่มกวาดจนกวาดเสร็จ บอกตัวเองว่า ยังดีนะที่ยังรู้ว่าตัวเองขาดสติ
กุฏิที่ญาติโยมสร้างถวายหลวงพ่อ
คงเป็นเรื่องปกติของนักปฏิบัติธรรมที่จะหลงบ้างรู้บ้าง ที่สำคัญจะต้องขยันปฏิบัติ ขยันรู้สึกตัว
10.30นรับอาหารวันนี้โชคดีมากเลยมีญาติโยมซื้อน้ำพริกมาฝาก เพราะอาหารที่วัดเน้นปลาส่วนตัวเองแพ้ปลาอย่างหนัก ก็จะต้องระวังตัวเอง ได้น้ำพริกน้ำย้อยมาแปดกระปุกเลย เห็นตัวเองดีใจมาก
ทางขึ้นวัดไปรับอาหาร ไปทำวัตรปฏิบัติธรรมร่วมกัน
เดินไกลจากกุฏิที่พักพอสมควรเลย วันนี้ทำวัตรปกติ วันนี้วันพระ พระอาจารย์ท่านเทศน์นานกว่าทุกวัน เสร็จแล้วก็เดินลงมาที่พักคนเดียว เห็นความกังวล เกิดขึ้นนิดหน่อย คืนนี้ฝนไม่ตกเสียงสัตว์ก็น้อยกว่าคืนฝนตก เมื่อคืนได้ยินเสียงสัตว์แปลกๆ วันนี้ได้ยินพระท่านคุยกันบอกว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงหมาป่าทั้งคืน สรุปเสียงแปลกๆเป็นเสียงหมาป๋านี่เอง
คืนนี้ความกลัวไม่มีแล้ว เห็นความเฉยๆ ความง่วง มานิดๆ ขอจบแค่นี้ะคะทุกท่าน ฝันดีนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
