😞เป็นลูกอกตัญญู☹️
เมื่อเรามีลูกเราหวังว่าลูกชายและลูกสาวจะเชื่อฟังเรา
ทำตามที่เราปรารถนา😘
แต่ลืมหันมองไปในอดีต ตอนที่เราอายุเท่าลูกๆ ตัวเราเองเชื่อฟังคำพ่อแม่มากน้อยแค่ไหน?
ตอนที่ลูกๆ ยังเล็กๆ พวกเขาจะเชื่อฟังพ่อแม่มาก
แม้พวกเขาจะเกิดที่นิวยอร์กกัน แต่พยายามให้เขาเป็นคนไทยมากที่สุด รักเคารพผู้ใหญ่ ดูแลชึ่งกันและกัน
มีน้ำใจให้คนรอบข้างเสมอ😇
พอพวกลูกๆ เป็นวัยรุ่นสิ่งที่เราทำไว้กับพ่อแม่มันมาตอบสนอง ทุกข์มากเพราะลูกๆ ไม่ทำตามแผนผังชีวิตที่เราตั้งเป้าหมายให้พวกเขาเดินไป
ด้วยความที่เรารักการเรียนเลยให้ลูกเรียนพิเศษเยอะมาก พอจบม. ปลาย ทุกคนหยุดเรียน
พ่อแม่รับไม่ได้ ยากมากจริงๆ เป็นความทุกข์ที่แสนสาหัส😇
แต่วันหนึ่ง คิดได้ว่าเราทำกับพ่อแม่ด้วยการเดินจากไป ถึงแม้ไปบวชชีก็เถอะ เป็นต้นเหตุให้ครอบครัวเป็นทุกข์
ชาวบ้านนินทาพ่อแม่ต่างๆ นานา ☹️
เมื่อรู้สาเหตุของความทุกข์แล้วก็ต้องยอมรับมัน
และรู้สึกว่า ตัวเรานี้มันเป็นลูกที่แย่มากๆ ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ตอนท่านแก่เฒ่า ตอนนี้แม้แต่ไปเยี่ยมบ้านก็อยู่นานไม่ได้มันร้อนลนกระวนกระวาย เพราะความปรารถนาที่แรงกล้าตอนเป็นเด็ก😌
ที่จริงลูกๆ ถือว่าเป็นลูกที่ดีมาก ทำงานช่วยงานสังคม
หาเงินกันเองทุกคน แล้วตอนนี้ก็เริ่มหันกลับมาเรียนต่อทุกคน ยกเว้นคนที่สองเป็นทหารเรือ
แอนนี่ไปเยี่ยมลูกที่ค่ายทหาร
อยากขออโหสิกรรมต่อแม่ท่านก็จากไปแล้ว
เหลือแต่พ่อไม่ยอมมาอยู่ด้วย
ไม่ไปอยู่กับลูกคนไหนอยู่บ้านคนเดียว
ใครที่ได้มีโอกาสเลี้ยงดูพ่อแม่ด้วยความรักเคารพ
เป็นลูกที่โชคดีมาก ชีวิตไม่มีทางตกต่ำแน่นอนคะ
ถ้าเป็นลูกก็ให้รักเคารพพ่อแม่
ถ้าเป็นพ่อแม่ก็ได้โปรดรับฟังลูกบ้าง
สังคมเราจะมีความสงบสุขก็เริ่มจากครอบครัวของเรานี่ละคะ
นี่คือชีวิตจริงของแอนนี่
ขอให้ทุกคนมีความสุข
ด้วยความรักจากผู้เขียน
Annie story
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
