11 เม.ย. 2021 เวลา 14:46 • ไลฟ์สไตล์
หนึ่งลัง หลากความหมาย
เสียงพูดคุยคละเคล้าเสียงหัวเราะ ภายในห้องเช่าหลังโรงงานแห่งหนึ่ง วันนี้ทุกคนตั้งใจมาเลี้ยงส่งชายหนุ่มคนหนึ่ง เบียร์ขวดแล้วขวดเล่าถูกดึงขึ้นจากลังเพื่อเปิดดื่มกิน ในวันนี้ทุกคนเรี่ยไรเงินจัดเครื่องดื่มและอาหารสำหรับงานร่ำลา
ประมาณหกเจ็ดปีที่แล้วเด็กน้อยคนหนึ่ง ข้าวสารในกระสอบปุ๋ย อาหารแห้งในลังเบียร์ กับกระเป๋าเสื้อผ้าใบหนึ่ง เดินทางจากต่างจังหวัดเข้าเมืองกรุงเพื่อแสวงหาชีวิตที่ดีกว่าเดิม
ผืนนาที่แห้งผาก หนี้สินของครอบครัว ทำให้ชายหนุ่มคนนี้จบเส้นทางการศึกษาไว้แค่ ม.6 ญาติพี่น้องครอบครัวต่างช่วยกันทำอาหาร พ่อของเค้านำเงินที่มีอยู่อย่างน้อยนิดซื้อเครื่องดื่มต่างๆ เบียร์หนึ่งลังถูกนำมาวาง เพื่อดื่มกินก่อนวันรุ่งขึ้น จะต้องส่งชายผู้เป็นความหวังของครอบครัวเข้าเมืองกรุง
เช้าวันรุ่งขึ้นในวันเดินทาง แม่ของเค้าได้เตรียมข้าวสารใส่กระสอบปุ๋ย และอาหารแห้งที่เตรียมไว้ใส่ในลังเบียร์ที่ได้จากเมื่อคืน ชายหนุ่มเดินทางไปสถานีขนส่ง บ่าข้างซ้ายมีกระสอบข้าวสาร มือขวาถือลังเบียร์ที่ไม่ได้มีเพียงอาหารแห้งหากแต่มีความหวังของครอบครัวบรรจุอยู่ในนั้นด้วย
หกเจ็ดปีผ่านไปจากเด็กหนุ่มตัวน้อยย่างสู่วัยเบญเพศ โรงงานแห่งนี้ได้ให้อะไรกับชีวิตเค้ามากมาย เค้าตั้งใจทำงานเก็บเงิน ขยันทำล่วงเวลา ส่งเงินกลับบ้าน ที่นาถูกไถ่ถอนออกจากธนาคารด้วยน้ำพักน้ำแรงของเค้า บ้านหลังที่เค้าจากมาถูกนำเงินบางส่วนต่อเติม
วิกฤตโควิดตั้งแต่ปีที่แล้วทำให้โรงงานที่เค้าทำงานอยู่ออเดอร์น้อยลง ล่วงเวลาไม่มี วันทำงานน้อยลง ด้วยรายจ่ายต่างๆเท่าเดิมแต่รายรับน้อยลง ทำให้เค้าทะเลาะกับแฟนสาวบ่อยครั้ง จนเลิกรากันด้วยเรื่องเงินๆทองๆในที่สุด
ชายหนุ่มตื่นเช้าในวันหลังงานเลี้ยงส่งที่ห้องเช่าของเค้า เค้ามองเห็นลังเบียร์ที่เพื่อนๆเรี่ยไรเงินกันเลี้ยงส่งเค้าเมื่อคืน พรุ่งนี้แล้วเค้าต้องกลับบ้านสงกรานต์เพียงแต่สงกรานต์นี้เค้าตัดสินใจลาออกตามนโยบายสมัครใจของโรงงาน เพื่อแลกกับเงินก้อนซึ่งก็ไม่มากนัก แต่ชายหนุ่มไม่มีทางเลือกเพราะรายจ่ายต่างๆในเมืองกรุงทำให้เค้าแบกรับไม่ไหว
เค้ายังจำวันที่เค้าถือลังแห่งความหวังของครอบครัวเข้าเมืองกรุงได้ดี แต่วันนี้ชายหนุ่มต้องถือลังใบนี้กลับไปเติมความรักความอบอุ่นและกำลังใจที่บ้านให้เต็ม ก่อนจะนำลังแห่งความหวังและความฝันใบนี้กลับเข้าเมืองกรุงอีกครั้งหนึ่งเมื่อโควิดหมดไป
ชายหนุ่มโตขึ้นและอยู่กับโลกความจริงในเมืองกรุงหลายปีจนพอจะเข้าใจว่าการตกงานแล้วกลับไปทำเกษตรกรรมที่บ้านนอก จะทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้นเหมือนโฆษณาโลกสวยที่เค้าเคยเห็นในทีวีมันไม่ง่าย หากแต่มันต้องมีการศึกษาวิธีการและเตรียมตัวเป็นอย่างดี ถ้าง่ายแบบโฆษณาเค้าคงไม่ได้แบกความหวังเข้าเมืองกรุงแบบนี้
ชายหนุ่มโตขึ้นและอยู่กับโลกความจริงในเมืองกรุงหลายปีจนพอจะเข้าใจว่าการตกงานแล้ว กลับไปทำเกษตรกรรมที่บ้านนอกทำเกษตรอินทรีย์ โดยไม่กู้เงินมาซื้อปุ๋ยซื้อยาฆ่าแมลงใส่นาเป็นไปได้ยากเนื่องจากที่นาคนอื่นๆใส่ยาฆ่าแมลง ถ้าเค้าไม่ใส่แมลงก็จะมากินข้าวนาเค้าหมดจนไม่เหลืออะไรเลย มันต้องใช้เวลาในการปรับความคิดและความร่วมมือจากทุกภาคส่วนจึงจะทำได้ เพียงแต่ยังไม่ใช่วันนี้เดี๋ยวนี้แน่ๆ
ชายหนุ่มไม่คิดไม่ฝันว่าโรคระบาดบ้าๆนี่มันจะทำลายชีวิตเค้าและคนอื่นๆได้มากมายเพียงนี้ ชีวิตเค้ากำลังจะดีขึ้นแต่ต้องกลับไปเริ่มใหม่ ชายหนุ่มท้อแท้และสิ้นหวังจนคิดจะฆ่าตัวตายแต่ใช่จะมีแต่คนข้างหน้าเค้ายังมีคนข้างหลังที่รอเค้าอยู่ เมื่อชายหนุ่มคิดได้เค้าจึงตั้งใจจะกลับไปตั้งหลักและบวชทดแทนพระคุณพ่อแม่ สึกมาก็จะอยู่ดูแลท่านจนสถานการณ์ต่างๆดีขึ้น เค้าจะนำลังที่เค้าได้เติมเต็มความรักความอบอุ่นและความหวังกลับเข้ามาสู้ต่อในเมืองกรุงเพื่อให้คนข้างหลังได้อยู่สบายและปลดภาระหนี้สินทุกอย่างและเค้าจะได้กลับบ้านมาอย่างถาวรเสียที
บทความนี้ผมตั้งใจเขียนเพื่อเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ประสบปัญหาอยู่ตอนนี้ โควิด19 ระบาดในไทยสงกรานต์ปีที่แล้วเรื่อยมาจนสงกรานต์ปีนี้และภาวนาให้มันจบก่อนสงกรานต์ปีหน้า ทุกอย่างมีทางออกเสมอดั่งเช่นชายหนุ่มคนนี้ที่สูญเสียทั้งงานและความรักเพราะโควิด แต่เค้าก็ยังมีความหวังที่จะสู้ต่อไป สู้แล้วเหนื่อยก็หยุดพักแล้วสู้ต่อ ขอเพียงแต่อย่าหยุดสู้ก็พอ
ขอบคุณเพลงลังของศิลปินมาลีฮวนน่าที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนบทความนี้
บทความที่เขียนขึ้นตั้งใจจะนำเสนอการดื่มในแง่มุม,บรรยากาศและสถานที่ต่างๆสำหรับคนชอบดื่มและไม่ชอบดื่มเพื่อให้เข้าใจนักดื่มมากขึ้นโดยไม่มีเจตนาจะเชิญชวนหรือสนับสนุนให้ดื่มแต่อย่างใด
โฆษณา