Diary เมื่อตอน 26/01/2019
วันนี้นึกยังไงไม่รู้ รู้สึกอยากจัดห้อง พลันไปเจอสมุดเล่มหนึ่ง เป็นเหมือนไดอารี่ แต่นานๆครั้งที่ฉันจะเขียน ในไดอารี่เขียนว่า...
" เขาว่ากันว่าในวัยเด็กเป็นช่วงที่ดีที่สุด จะร้อง จะหัวเราะ จะทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องคิดมาก ไม่มีเรื่องให้มากวนใจ แต่ก็หน้าแปลก ตอนเราเป็นเด็ก เรามีความคิดที่อยากโตเป็นผู้ใหญ่เร็วๆ จะได้ทำนู่น ทำนี่ ไปในที่ ที่ อยากไป แต่พอโตมาเป็นผู้ใหญ่จริง กลับพบว่ามันไม่ง่ายเลย เหมือนกับฉันตอนนี้ กลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง มันไม่ง่ายเลย ระหว่างทำวิจัยรู้สึกดีใจมากที่ตัวเองกำลังจะเรียนจบ ได้กลับบ้าน กลับไปทำงาน หาตังค์ สร้างฝัน สร้างความสุขให้คนรอบข้าง ครอบครัว แต่พอจบจริงๆ จนป่านนี้ยังหางานทำไม่ได้เลย ฉันรู้สึกสับสนกับความรู้สึกตอนนี้มากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี บางทีก็ละอายใจตัวเองเหมือนกัน ว่า...ยังเป็นภาระ แทนที่เรียนจบมา จะได้ช่วยครอบครัว แต่กลับอยู่บ้านไม่ได้ช่วยอะไร มันโคตรไม่มีความหมายไม่มีความสุขเลย " ข้อความนี้ ฉันได้ขีดเขียนมันตอนที่ตัวเองพึ่งเรียนจบมา
ถึงตอนนี้ฉันจะมีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งแล้ว พอได้อ่านมันอีกครั้ง ฉันเข้าใจความรู้สึกของเด็กจบใหม่เลยว่า มันยากกว่าที่จะได้งานทำ งานที่เราถนัด งานที่เหมาะกับเรา ยิ่งตอนนี้มีสถานการณ์โควิดเข้ามา มันยิ่งยากเข้าไปใหญ่
แต่ตราบใดที่ยังมีแสงสว่าง ตราบนั้นก็ยังมีทางออกให้เราได้เดินต่อไปเสมอ เชื่อว่าเราทุกคนจะผ่านมันไปได้ สู้สู้ ^_^
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
