— แม้แต่สมองยังเลือกเก็บเฉพาะทรัพย์สิน —
“ทรัพย์สิน” หากจะให้นิยามสั้นๆ มันก็คือ...
- สามารถเพิ่มมูลค่าในตนเอง
- มีจำนวนจำกัด
- เป็นที่ต้องการ
ซึ่งทุกคนที่เข้าใจในเรื่องนี้ ย่อมเลือกที่จะเก็บมันไว้อย่างดี มากกว่าการทิ้งขว้างมันเสีย
สมองมนุษย์นั้นก็ถูกออกแบบมาไม่ต่างกัน
ทุกสิ่งที่ไหลเข้าสู่สมองของเรา จะถูกเก็บไว้เพียงชั่วคราว เพื่อรอการพิจารณาว่า “สมควรเก็บหรือทิ้งขว้างมัน”
หลักเกณฑ์ก็เหมือนเรื่องทรัพย์สิน หากสิ่งที่ไหลเข้าสู่สมองเพิ่มมูลค่าให้ชีวิตของเรา มันก็จะถูกเก็บไว้อย่างดี แต่หากไม่ใช่แล้วก็ย่อมต้องถูกทิ้งแน่
ผมขอเปรียบ สิ่งที่ไหลเข้าสู่สมอง ด้วยคำว่า ‘กิจการ’ เพื่อเราจะได้เห็นภาพมันชัดขึ้น
กิจการใดๆจะมีมูลค่าเพิ่มได้ ก็ด้วยการสร้างผลกำไร และกำไรย่อมมาจากการ Action การลงมือลงแรงในกิจการนั้นๆ
การจะเพิ่มมูลค่าของกิจการ โดยทางสมองของเรา จึงไม่มีทางอื่น นอกจากการให้กิจการนั้นทำงานซะ ผ่านการพูด การเขียน หรือการลงมือทำ (อะไรก็ได้ที่เป็นการได้ Action ออกมา) เมื่อกิจการใดๆถูกปลดปล่อยออกมาจากสมองสู่ร่างกายของเรามากพอ มันจะแปรสภาพเป็นทรัพย์สิน และมีค่าต่อการรักษาไว้
ดังนั้น ทรัพย์สินของชีวิตเรา จึงขึ้นอยู่กับว่า “เรานำกิจการที่เราได้รับมาไปทำงานอะไรบ้าง” เมื่อทำเช่นนี้ กิจการนั้นจะมีคุณค่าและอยู่กับชีวิตของเราไปอีกนานเท่านาน ส่วนกิจการที่เข้ามาแล้วเราไม่ให้มันทำงาน วันนึงกิจการนั้นก็จะถูกนำออกจาก Port ที่เรียกว่า ‘ชีวิต’ ของเราอย่างแน่นอน
ชีวิตของเราจะสูงขึ้น จะเท่าเดิม หรือต่ำลง
ตัวเราเอง ผู้เป็น CEO ของชีวิต มีหน้าที่สำคัญในการบริหารจัดการทุกๆกิจการที่ผ่านเข้ามาให้ดีที่สุด เพื่อเติมเต็มอาณาจักรภายในตัวเราให้เป็นอาณาจักรกิจการที่ยิ่งใหญ่ และเป็นประโยชน์ต่อผู้คน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
