ก่อนตะวันรอน ตอนที่ 3 : เปิดตัวแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว แห่งหมู่บ้านดอนผักหวาน
(ภาพจากผู้แต่ง)
💃เปิดตัวแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว
แห่งบ้านดอนผักหวาน 💃
ณ ลานวัดหมู่บ้านดอนผักหวาน
ไม่ว่าจะเช้า สาย บ่าย ค่ำ โดยเฉพาะเดือน 4 ย่างเดือน 5 ใกล้สงกรานต์อย่างนี้ บริเวณลานวัดไม่ได้ว่างเว้นจากสมาชิกตัวน้อย ๆ ของหมู่บ้านเลย
แม้กระทั่งเดอลาสาวน้อยที่มีขนาดตัวก็ไม่ได้กะเปี๊ยกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เธอก็ยังเป็นสมาชิกของก๊วนเด็กประจำลานวัดแห่งนี้อยู่ รวมถึงกรีนนี่เพื่อนซี้ของเธอก็ร่วมหัวจมท้ายกับก๊วนเด็กวัดด้วยเหมือนกัน
ถึงแม้ว่าบ้านกรีนนี่จะอยู่อีกคุ้มก็ตาม แต่เธอจะชอบมาเล่นกับเด็กคุ้มวัดตลอด จนสนิทสนมรวมกันเป็นกลุ่ม จนเกิดแก๊งที่สนิทกันมาก ๆ พวกเธอเรียกแก๊งตัวเองว่า สาว สาว สาว แอนด์ สาว ซึ่งมีสมาชิกด้วยกัน 4 คน นั่นก็คือ
💃เดอลา : สาวน้อยผิวเข้มตาคมผู้มีความสามารถในเรื่องการหาของกิน ไม่ว่าจะลงห้วยหาปลาหรือเข้าป่าหาเห็ดเธอถนัดนัก
💃นกแก้ว : สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ช่างพูด ช่างเจรจา จนเพื่อน ๆ ต้องคอยปรามในบางครั้ง เพราะความกล้า ก๋ากั่นของเธอทำให้มีเรื่องปะทะกับคนอื่นอยู่บ่อยครั้ง
💃ม่านฟ้า : สาวน้อยร่างบาง พูดน้อยต่อยหนัก เพื่อน ๆ ในแก๊งชอบเรียกเธอว่า “แม่ชี” เพราะฟ้าชอบยกธรรมะมาสอนเพื่อน ๆ ตลอด
และสมาชิกคนสุดท้ายของแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว ก็คือ
💃กรีนนี่ หรือ บักเขียว : ผู้มีรูปร่างสูงเพรียว หน้าเฉี่ยวตาคมอยู่ตลอดเวลา เพื่อน ๆ เรียกเธอว่าผู้นำหมู่บ้าน เพราะกรีนนี่เธอมักจะมีอะไรใหม่ ๆ มานำเสนอเพื่อน ๆ ตลอด
เดอลา นกแก้ว ม่านฟ้าและกรีนนี่ แก๊งสาวส่าสาวลือในหมู่บ้านดอนผักหวานที่มีบุคลิกต่างกัน แต่ด้วยวัยและกิจวัตรประจำวันของพวกเธอคล้าย ๆ กัน จึงเป็นสาเหตุทำให้เกิดการรวมตัวแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว ขึ้นมา
และอีกหนึ่งกิจวัตรที่แก๊งนี้ทำร่วมกันแทบจะทุกวันคือ การนัดรวมตัวกันที่ลานวัดเพื่อมาเล่นกระโดดหนังยาง และเล่นหนอนเสา โดยใช้ลานวัดหรือไม่ก็เวทีหมอลำเป็นสถานที่ละเล่นของพวกเธอ
อย่างวันนี้แก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว ก็ได้นัดกันที่ลานวัดเพื่อมาเล่นกระโดดหนังยางเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ที่เด็ก ๆ ชอบนัดกันมาเล่นที่นี่ก็เพราะว่าไม่ไกลจากที่บ้านของพวกเธอ ที่สำคัญมีพื้นที่กว้างขวางและมีความร่มรื่น ด้วยกิ่งก้านสาขาของต้นสำสาเอย ต้นมะม่วงเอย ต้นไทรเอย ต่างก็มีลำต้นที่สูงใหญ่ปกคลุมเต็มพื้นที่ลานแห่งนี้ เดินไปมุมไหนก็มีแต่ร่มเงา
เด็ก ๆ ก็อาศัยได้หลบร้อนในระหว่างร้องเล่นเต้นรำ หรือวิ่งไล่จับกัน เว้นเสียแต่ใต้ร่มต้นโพธิ์ที่แผ่กิ่งก้านไม่น้อยเหมือนกัน แต่ไม่ยักกะมีใครอยากจะไปเดินเฉียดใกล้แถวนั้น โดยเฉพาะเด็ก ๆ
🍀 บริเวณลานวัดดอนผักหวานไม่ได้มีเพียงแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว เท่านั้นที่มาจับจองพื้นที่วิ่งเล่น แต่ยังมีเด็กกลุ่มอื่น ๆ อีกด้วย นับจำนวนกันแทบไม่ได้เลย เพราะไม่มีกฎห้ามให้ใครเข้าออก ใครจะมาจะไปก็ได้ตามสะดวกใจ ถ้ามีจำนวนเยอะยิ่งดี เด็ก ๆ จะได้มีเกมสนุก ๆ เล่นกันมากขึ้น
ด้วยจำนวนคนนี่แหละที่เพิ่มระดับของความสนุกสนานของพวกเขา แต่ที่ไม่สนุกด้วยก็เห็นจะเป็นหลวงตาที่กำลังสอนหนังสือบรรดาเณรน้อยที่มาบวชเณรช่วงหน้าร้อนอยู่
“บักเขียว ! มึงพามูพาพวกมึงไปเล่นไกล ๆ ดุ๊ เห็นบ่หลวงตาเพิ่นกำลังสอนหนังสือยุนิ ไป๊ ! พากันไปเล่นทางอื่น" ตาหยัดมัคนายกวัดร้องตะโกนบอกเขียว หรือ กรีนนี่หนึ่งในสมาชิกแก๊ง สาว สาว สาว แห่งดอนผักหวานนั่นเอง
“โอ้ยยยยย ! ! ! พ่อตู้ บักขงบักเขียวอีหยังทางได๋ บ่มีดอกยุนิ มีแต่กรีนนี่ศรีดอนผักหวานเด้อค่ะเด้อ สวยสุดในย่านนี้หล่ะ" เขียวค้อนขวั่บให้ตาหยัด
ก่อนจะหันไปยักคิ้วหลิ่วตาให้กับเดอลา เพื่อนสาวเป็นอันรู้ว่าในจักรวาลของดอนผักหวานกรีนนี่เท่านั้นที่ครองตำแหน่งที่หนึ่งแห่งความงาม ถึงอายุอานามจะแค่ 11 ขวบก็เถอะ
👸กรีนนี่บอกตัวเองและเพื่อนสาวของเธออยู่เสมอว่า “ฉันสวย ฉันมั่นใจ เวทีได๋ฉันกะฟาดเรียบ” 👸
“หญิง ! หญิงกรีน ! อีเขียว ตื่น !” นกแก้วหนึ่งในสมาชิกของแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว แห่งดอนผักหวาน ร้องเรียกกรีนนี่อีกรอบ หลังจากที่เห็นว่ากรีนนี่ยังคงยืนยิ้มมั่นหน้ามั่นโหนกกับความงามของทรวดทรงองเอวของตัวเองอยู่เป็นนาน หลังจากที่โดนตาหยัดตะเพิดมารอบนึงแล้ว
สรรพนามที่เพื่อนในกลุ่มใช้เรียกเพื่อนผู้หญิงด้วยกันนั่นก็คือ “หญิง” ซึ่งสาวกรีนนี่ อีเขียวหรือบักเขียวที่ทุกคนในหมู่บ้านรู้จักกันดีนี่แหละเป็นคนบังคับขู่เข็ญให้เพื่อน ๆ ใช้เรียกกัน
ไม่มีใครรู้ว่ากรีนนี่ไปได้ยินได้ฟังมาจากที่ไหน เพราะบ้านของกรีนนี่ก็ยังไม่มีวิทยุฟัง จะว่าไปทั้งหมู่บ้านก็มีวิทยุเพียงเครื่องเดียวคือที่บ้านพ่อผู้ใหญ่บ้าน
คงอย่างที่เขาว่ากันที่ไหนมีกะเทยเข้าถึงที่นั่นก็เจริญแล้ว แต่สำหรับเด็ก ๆ ที่นี่ ความเจริญคงไม่สำคัญอะไรมาก เพราะความสุข สนุกสนานกับการได้เล่นกับเพื่อน ๆ ได้อยู่ใกล้ ๆ กับพ่อแม่พี่น้องอันเป็นที่รักมันสำคัญมากกว่า
“ฉันสวย ฉันมั่นใจ รึไผสิเถียงคะ ?” กรีนนี่หันมาสะบัดบ๊อบใส่นกแก้วอีกรอบ
“อ่ะ จ้า ! สวยสุดในสามโลก สวยพุเดียว สวยบ่เบิ่งบ้านเบิ่งเมือง” นกแก้วยังเหย้ากรีนนี่ต่อไม่หยุด
“โอ้ย เซาแนสองคนนิกัดแต่กันนิหล่ะ พุ้นหญิงฟ้ามาแล้วเห็นบ่” เดอลาเห็นท่าไม่ดีกอปรกับเห็นฟ้าที่กำลังเดินตรงมารวมกลุ่มกับพวกเธอ จึงปรามให้เพื่อนทั้งสองคนเลิกทะเลาะกัน
“หญิงฟ้ามาทันเวลาพอดีเลยครบทีมเล่นเต้นยาง” เดอลาบอกกล่าวบรรดาเพื่อนฝูงให้รู้ว่าเกมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว เพราะมีฟ้ามาสมทบพอดี
“โอ้ย ! เต้นยางอีกแล้ว ฉันละเบื่อซุมเธอ” กรีนนี่บ่นพร้อมกับทำสีหน้าเซ็ง ๆ
“รึว่าเธออยากเล่นของเฮียนน้อยหล่ะหญิง" นกแก้วรีบถามพร้อมกับทำน้ำเสียงหยอกล้อ เพราะรู้ว่ากรีนนี่ไม่ชอบ
“บ่ บ่ เฮียนน่งเฮียนน้อยหยัง เล่นยามได๋ฉันกะได้เป็นแต่พ่อ พวกเธอหยังยังได้เป็นแม่เป็นลูกสาว บ่เอา บ่เล่น" กรีนนี่รีบตอบปฏิเสธไป เพราะเธอเบื่อจะสวมบทบาทเป็นพ่อในเกมเล่นขายของ พ่อแม่ลูกของแก๊งเพื่อนสาวเต็มทนแล้ว
“เอ้า ! สิเล่นหยังกะฟ้าวเล่น เฮาบ่มีเวลาหลายเด้อ สิได้ฟ้าวไปตักน้ำไว้ใช้ยามแลง น้ำในโอ่งเหมิดแล้ว" ฟ้ารีบบอกเพื่อน ๆ เพราะเห็นว่าตกลงกันไม่ได้สักที
“โอ้ย ! ! ! หญิงฟ้าาาา" เดอลา กรีนนี่และนกแก้วอุทานชื่อฟ้าขึ้นพร้อม ๆ กัน จนทุกคนหันมามองหน้ากัน แล้วขำจนตัวงอรวมถึงตัวฟ้าด้วย
“เพิ่งมาฮอดฟ้าวหยังกะด้อกะเดี้ยแท้ ไผกะต้องไปตักเหมิดนั่นหล่ะน้ำน่ะ” นกแก้วบ่นให้ฟ้า
“มา ๆ มาโออิลา ไผสิได้อยู่กับไผ" เดอลาเรียกเพื่อน ๆ ให้มาโอน้อยออกเพื่อหาทีม
เดอลาและเพื่อน ๆ เล่นกระโดดหนังยาง โดยเริ่มตั้งแต่ตาตุ่มจนถึงหัว แล้วไปสุดอยู่ที่ปลายแขน เล่นกันวนเวียนอยู่หลายรอบ จนตะวันเริ่มคล้อยต่ำลงไปมาก ทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับบ้านเพื่อหุงหาอาหาร และไปตักน้ำที่บ่อเพื่อใช้ในช่วงค่ำเหมือนเช่นทุกวัน
(ภาพจากเพจ De Lah Ngamdokbua)
😁 ไหนใครเคยเล่นกระโดดหนังยาง วิ่งเล่นลานวัดกันบ้างเอ่ย ขอเสียงให้กับแก๊ง สาว สาว สาว แอนด์ สาว แห่งหมู่บ้านดอนผักหวานหน่อยค่ะ 😁
🙋แล้วเจอกันใหม่ที่บ้านต้อยนะคะ 🙋
🙏 ขอบคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ 🙏
นิยาย : #ก่อนตะวันรอน
ผู้แต่ง : #งามดอกบัว
สำนักพิมพ์ : #อีสานพันทาง
เพลงประกอบ : #ใจเจ้ากรรม
เนื้อร้อง/ทำนอง : วัชราภรณ์ ศิริวรรณา
🙋แล้วพ้อกันใหม่เด้อจ้า 🙋
😍 ด้วยฮัก 😍
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
