25 เม.ย. 2021 เวลา 08:03 • ความคิดเห็น
“สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รอยยิ้ม....”
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ตั้งใจไว้ว่าจะตื่นเช้าออกไปวิ่งซัก 1 ชั่วโมง
วินาที ที่กำลังลังเลใจอยู่บนเตียงนอน อยู่ๆก็คิดอยากจะกิน
ไก่ทอดหาดใหญ่ กับข้าวเหนียวโรยหอมเจียวร้อนๆขึ้นมา
ก็เลยทำให้เกิดพลังใจ บอกตัวเองว่า “โอเค เราจะลุกไปวิ่ง วิ่งเสร็จก็กินได้”
ผ่านไป 1 ชั่วโมง หลังจากวิ่งเสร็จแล้ว ก็ไปถึงร้านไก่ทอดเจ้าประจำ
เป็นร้านรถเข็นเล็กๆที่คุณป้า มักจะต้อนรับด้วยการสบตา และ “รอยยิ้ม” ทุกครั้ง
และวันนี้ก็เช่นกัน
คุณป้า : กินอะไรดีลูก
เฟิร์น : น่อง กับเครื่องในค่า
คุณป้า : ข้าวเหนียวด้วยเนอะ กินนี่? (หมายถึง กินที่ร้าน)
เฟิร์น : ค่า เหมือนเดิม
อิ่มแล้ว ก็แวะไปร้านกาแฟร้านโปรด
เจอบาริสต้าหนุ่ม มาดนิ่ง อยู่ในร้านคาเฟ่ที่เงียบเหงา
บาริสต้า : .............
เฟิร์น : กาแฟอะเมริกาโน่เย็น ไม่ใส่น้ำเชื่อม 1 แก้วค่ะ
บาริสต้า : กินนี่ หรือกลับบ้านครับ
เฟิร์น : กลับบ้านค่ะ
บาริสต้า : ............
การบริการของทั้งสองร้าน ไม่ต่างกันมาก
แต่ให้ความรู้สึกหลังใช้บริการไปคนละโลกเลยค่ะ
รอยยิ้ม และการพูดคุยของคุณป้าร้านไก่ทอด
ทำให้เรารู้สึก อบอุ่นใจ เหมือนเราเจอเพื่อน เจอญาติ
ดูเค้าดีใจที่เรามาหา
ความเงียบของน้องบาริสต้าที่ร้านกาแฟ
ทำให้รู้สึกถึงความห่างเหิน และเย็นชาเสมือนคุยกับหุ่นยนต์
ทั้งที่น้องก็ทำตามหน้าที่ ชงกาแฟอร่อยเหมือนเดิม
ทั้งสองร้าน เฟิร์นจ่ายเงินในมูลค่าที่เท่ากันเลยค่ะ
แต่รู้สึกถึงความคุ้มค่า และความสุขที่แตกต่าง
ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ ว่าอาจจะเป็นเพราะ “รอยยิ้ม และคำทักทาย”
สิ่งเล็กๆที่เรียบง่าย สามารถสร้างความสุขให้กันแบบฟรีๆ
วันนี้.....คุณยิ้มแล้วหรือยัง?
โฆษณา