ช่วงนี้ลุงกำลังสนุกกับซีรี่ส์เกาหลีเรื่องหนึ่ง...
เป็นเรื่องราวของหนุ่มเกาหลี ที่มีครอบครัวอิตาเลี่ยนรับไปเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่เด็ก จนในเวลาต่อมาได้กลายเป็นสมาชิกคนสำคัญของมาเฟียอิตาลี่
ด้วยสถานการณ์พาไป หลายปีต่อมาเขาต้องกลับมาเกาหลีบ้านเกิด เพื่อเป้าหมายบางอย่าง
เรื่องราวดำเนินรวดเร็ว มีทั้งหักเหลี่ยมเฉือนคม ดราม่า แอคชั่น ตลก แถมมีกลิ่น”ก็อดฟาเธอร์”จางๆ เรียกได้ว่าครบเครื่องครบรส
มีส่วนที่เกินจริงไปบ้าง ถือเสียว่าเพื่อความบันเทิง
ขณะที่เขียนนี้ เรื่องราวได้ดำเนินมาถึงตอนที่ 18 จาก 20 ตอน... ใกล้จะถึงบทสรุปแล้ว
และในตอนที่ 18 นี้เอง มีบทพูดของตัวเอกช่วงหนึ่งที่กระทบใจเหลือเกิน...
“อายุไม่ใช่ยศศักดิ์
แต่เป็นปริมาณความรับผิดชอบต่างหาก”
บทพูดเท่ๆที่น่าเก็บมาคิด
คำพูดนี้ตีความหมายได้ไม่ยาก ตรงไปตรงมา
อธิบายให้ง่ายคือ ใช่ว่าจะใช้ความมากอาวุโสข่มผู้ด้อยอาวุโสกว่า... แต่เพราะอาวุโสสูง จึงต้องมีความรับผิดชอบสูงขึ้นเป็นเงาตามตัว
แต่เดี๋ยวก่อน!
ทุกเรื่องราวในโลกนี้มี “แต่” เสมอ...
ด้วยเหตุผลเดียวกัน...
ประโยคทองนี้ไม่ควรถูก(ผู้ที่เรียกตัวเองว่า)คนรุ่นใหม่ อ่อนอาวุโสใช้เพื่อต่อว่า และโยนความรับผิดชอบให้แก่คนรุ่นเก่า อาวุโสสูงไปเสียทุกสิ่ง
เพราะไม่ว่าจะเป็นคนรุ่นใด อาวุโสมาก-น้อยเพียงไหน
ทุกคนมีอายุ มีชีวิตบนโลกใบนี้ จึงต้องมีความรับ”ผิด”-“ชอบ”ต่อตนเอง ครอบครัว สังคม ประเทศชาติ และโลกใบนี้เช่นกัน
ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น คนทุกรุ่นมีส่วนทำให้เกิดขึ้นทั้งสิ้น ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม
และความรับ”ผิด”-“ชอบ”นั้นย่อมเพิ่มตามอาวุโสที่เพิ่มขึ้นทุกวินาทีที่ยังคงหายใจ
หากผู้อ่อนอาวุโสในวันนี้ โยนความผิดให้ผู้มีอาวุโสกว่า... แล้วในวันพรุ่งนี้เมื่อคนเหล่านี้มีอาวุโสสูงขึ้น เมื่อพวกเขากลายเป็นผู้มีอาวุโสสูง ความรับผิดชอบสูง
พวกเขาจะยอมรับ”ผิด”หรือ?
ปัญหาต่างๆจะได้รับการแก้ไขหรือ?
หรือว่าจะมองหาคนอื่นเพื่อโยนความผิดให้ต่อไป?
หากเราคาดหวังให้สังคม ประเทศชาติ รวมไปถึงโลกของเรามีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น... เราคงต้องสร้างทัศนคติที่ถูกต้องเสียตั้งแต่วันนี้
เราคงไม่อยากเป็น และไม่อยากสร้างมนุษย์ประเภทนี้
เริ่มจากหยุดโทษคนอื่น แล้วหันมามองตัวเองบ้างคงจะดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
