ต้นไม้โบราณที่ไม่ผลิใบใหม่
บางผู้คนและบางสิ่งในชีวิตทำให้การจากลาเป็นเรื่องยาก
อาจมีภาพบางคนผุดขึ้นมาในหัวทันทีที่คุณอ่านบรรทัดแรกจบลง คนนั้นอาจไม่ได้อยู่ใกล้ๆ คุณในวันนี้อีกต่อไปแล้ว และแน่นอนว่า เขาหรือเธอคนนั้นย่อมมีส่วนในความทรงจำที่ดีมากมาย
นั่นย่อมหมายความว่าเขาหรือเธอคนนั้นเป็นตัวละครสำคัญในชีวิตของคุณ
ผู้คนที่มีคุณสมบัติเช่นนี้มักมีเรื่องชวนให้นึกถึง เป็นเรื่องราวที่กาลเวลาทำอะไรกับมันไม่ได้
มันตั้งอยู่ตรงนั้นเหมือนต้นไม้โบราณที่ไม่ผลิใบใหม่ แต่ทุกครั้งที่หันไปมองเราสามารถทบทวนความทรงจำต่างๆ ที่เคยวิ่งวน ปีนป่าย นั่งพิง อาศัยร่มเงาของไม้ต้นนี้ได้อยู่เสมอ
เป็นต้นไม้ที่ไม่มีวันตาย—ในความทรงจำของเรา
ชีวิตเต็มไปด้วยผู้คนที่เราต้องกล่าวคำอำลา บางคนก็มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจ
บางคนจากไปกะทันหัน บางคนได้เอ่ยคำลา ขณะที่บางคนไม่ได้แยกทางกันด้วยดี
จากเป็นหรือจากตาย, ชีวิตล้วนข้องเกี่ยวกับการลาจากเช่นนี้ด้วยกันทั้งนั้น
ในจำนวนผู้คนที่จากไป มีจำนวนหนึ่งซึ่งยากเหลือเกินที่จะเอ่ยคำลา และดูเหมือนจะยังวนเวียนอยู่ในสมองเสมอ
มักเป็นคนที่สะสมอะไรด้วยกันมามาก ทั้งเรื่องราวและความรู้สึก ไม่จำเป็นว่าต้องมีแต่ด้านดี บ่อยครั้งคนแบบนี้กลับมีส่วนผสมของดีร้ายปะปนกัน เราอาจไม่เรียกความรู้สึกนั้นว่า ‘รัก’ แต่บางคนก็พิเศษมากกว่าคนทั่วไปที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
และบางครั้ง ทั้งรักทั้งชังนี่เองที่ทำให้ลืมยาก
ในวัยหนุ่มสาว การจากลาเป็นเรื่องน่ากังวล เป็นทุกข์ที่อยากหลีกเลี่ยง แต่เมื่อชีวิตเดินทางมาถึงช่วงหนึ่ง เราย่อมพบว่าการจากลาเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่พ้น เป็นธรรมดา เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
พร้อมกันนั้น เราเริ่มมองเห็นความสวยงามของความสัมพันธ์ซึ่งเกิดขึ้นและจะจบลงในวันใดวันหนึ่ง เพียงไม่รู้ว่าเมื่อใดคือวันสุดท้าย
การตระหนักถึงสิ่งนี้นำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ เราตระหนักมากขึ้นว่า แม้จะเป็นความสัมพันธ์ที่ดีและงดงามเพียงใด
สุดท้ายแล้วมันจะจบลง นั่นทำให้เรามองเห็นความสำคัญของช่วงเวลาที่ยังมีโอกาสได้นั่งคุย สังสรรค์ เดินทาง โอบกอด และหัวเราะร่าไปด้วยกัน
เมื่อรู้ว่ามีจุดสิ้นสุด สิ่งที่ปรากฏในตอนนี้จึงสำคัญ สำคัญอย่างยิ่ง
เราตระหนักดีว่า ‘คนสำคัญ’ ไม่อยู่กับเราตลอดไป หากผิดพลาดควรรีบขอโทษ หากผิดใจควรรีบคืนดี หากได้รับสิ่งดีๆ ควรรีบขอบคุณ และถ้าเขาเป็นฝ่ายเอ่ยขอโทษก็ควรรีบให้อภัย
ไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะหวงคำขอโทษ ขอบคุณ และอภัยสำหรับคนที่เรารัก
เพราะสำคัญที่สุดคือ สร้างช่วงเวลาที่ดีร่วมกันระหว่างที่ยังทำได้
ระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วยกัน
หลังจากนั้น เมื่อแยกทางแล้ว เราจะทำสิ่งเหล่านี้ได้เพียงในจินตนาการ
ไม่มีโอกาสขอโทษ ขอบคุณ และให้อภัยอีกต่อไป
แม้ต้องจากลาในวันใดวันหนึ่ง กระนั้น, ยังนับเป็นเรื่องโชคดีของชีวิตเสมอกับการได้มีใครสักคนที่ได้ใช้สอยเวลาร่วมกันมา สะสมความทรงจำมีค่า, เป็นโชคดีที่มีบางคนในชีวิตที่ยากจะกล่าวลา
“How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.”
วินนี่ เดอะพูห์ กล่าวไว้เช่นนั้น
เมื่อวันนั้นมาถึง เราอาจเศร้าใจ เสียดาย ใจหาย และผิดหวัง แต่อย่างน้อยเมื่อมองย้อนหลังกลับไปบนเส้นทางที่ได้เดินร่วมกันมา
วันเวลาที่ได้เก็บเกี่ยวใช้สอย เรามักมองเห็นว่าเราช่างโชคดีที่มีโอกาสได้เกิดมาพบคนคนนี้ ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกัน เป็นตัวละครสำคัญในชีวิตของกันและกัน
การจากลาเป็นเพียงเรื่องที่ต้องเกิดขึ้น
และมันดีแค่ไหนแล้วที่เราเคยอยู่ข้างๆ กัน, ในช่วงเวลาหนึ่ง, แม้สุดท้ายต้องลาจาก
แต่เราต่างรู้ดีว่า การจากลาไม่เคยเกิดขึ้นจริง
.
ต้นไม้โบราณที่ไม่ผลิใบใหม่ยังคงมีชีวิตอยู่เสมอ, ในความทรงจำของเรา
- 212
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
