"บ้านต้นไม้" แม่แมะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ กับการเดินทางที่คิดถึง
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
บ้านไม้สองชั้นที่มีชั้นล่างเปิดโล่ง เอาไว้ให้นั่งเล่น นอนเล่น ทำกิจกรรมต่าง ๆ ตามอัธยาศัย ชั้นสองทำเป็นห้องพักรับรองแขก แยกเป็นสองฝั่ง ซ้าย-ขวา
อากาศเย็น ๆ เหมาะแก่การนอนในเปลแล้วอ่านหนังสือดี ๆ สักหนึ่งเล่ม ละเมียดละไม ดื่มด่ำไปกับเรื่องราวบนหน้ากระดาษ
หากง่วงก็แค่หลับตาลง แล้วให้เสียงลม เสียงนกร้องขับกล่อม ฟังเพลงบรรเลงจากเสียงของธรรมชาติ
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
ตื่นลืมตาขึ้นมายามเช้าสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ชื่นชมกับภาพธรรมชาติ ต้นไม้ ใบหญ้า ป่าเขาจากมุมสูงมันสดชื่นที่สุด
หน้าต่างบานใหญ่ เปิดโล่ง ต้อนรับแสงแดดอ่อนและมีสายลมที่พัดเอื่อย ๆ อยู่ตลอดเวลา นอนกลิ้งไปมา แทบไม่อยากลุกจากเตียง
.... หลับตาลงแล้วคิดถึงจัง
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
ได้รับการต้อนรับจากป้าผง เจ้าของบ้าน อย่างอบอุ่น ดูแลเหมือนเป็นลูกเป็นหลานที่ได้กลับบ้านไปเยี่ยมเยียนญาติผู้ใหญ่
ไข่เจียวหนานุ่ม ผัดดอกกะหล่ำน้ำมันหอย ใบชาอ่อนยำปลากระป๋อง ต้มไก่บ้าน กับข้าวสวยร้อน ๆ แค่นี้ก็เพียงพอให้ท้องได้อิ่มไปอีกหนึ่งมื้อ
ถาพถ่ายจากผู้เขียน
ฟ้ามืดมิดลง เรานั่งอยู่ที่โต๊ะตัวใหญ่กลางบ้านมองดูดาวกระพริบราวกำลังขยิบตาให้ และที่นี่เราได้รู้จักเพื่อนใหม่
บทสนทนาของเราล้วนเป็นเรื่องราวของการเดินทางที่ผ่านมา และเป้าหมายข้างหน้าที่อยากจะไป คนแปลกหน้าพูดคุยและหัวเราะไปด้วยกันอย่างสนุกสนาน จนเราเองก็แปลกใจ
อากาศเริ่มเย็นลง นาฬิกาบอกเวลาห้าทุ่ม แต่เรายังคงนั่งคุยกันที่โต๊ะตัวเดิม รอคอยการมาของแขกอีกคู่ที่จองห้องข้าง ๆ ไว้ ป้าผง บอกว่าเครื่องเพิ่งลงและกำลังเดินทางมา
ไม่มีเหตุผลในการรอ แค่อยากรอและนั่งคุยกันต่อ จนเราเห็นแสงไฟจากหน้ารถที่ผ่านมุมโค้งของทางเข้าหมู่บ้านมา เราก็แยกย้ายกันไปนอน
รู้แล้วหล่ะว่าอะไรที่ทำให้เราไม่มีอาการง่วงจนเวลาล่วงเลย " ใบชาอ่อนยำปลากระป๋อง" ของป้าแน่ ๆ เลย
นอนดึก, ตื่นเช้า ที่เรามักจะทำได้ดีก็แค่ตอนที่ไม่ได้นอนอยู่ห้องตัวเอง อยากมีนิสัยดี ๆ แบบนี้เราคงต้องออกเดินทางให้บ่อยกว่าเดิม.... 😅
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
ข้าวต้มหมูสับ ไข่ลวก 1 ฟอง กล้วย 2 ลูก ขนมปังปิ้ง 2 แผ่นกับแยมสตรอเบอรี่ เท่านี้ก็เพียงพอสำหรับอาหารเช้า
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
คนแปลกหน้าที่คุยกันเมื่อคืน และเรานับกันแล้วว่าเป็นเพื่อนใหม่ที่ได้พบเจอกันจากการเดินทางในครั้งนี้ เขา check out ไปแล้วเพราะต้องออกเดินทางต่อ ไม่มีคำอำลาที่ต้องกล่าวต่อกัน
.......พบกันใหม่เมื่อไรก็เมื่อนั้น หรือจะไม่ได้พบกันอีกก็ไม่เป็นไร
ภาพถ่ายจากผู้เขียน
การเดินทางคือการเก็บสะสมประสบการณ์และมิตรภาพไปพร้อม ๆ กันตลอดเส้นทาง ...การเดินทางที่คิดถึง 👟👟
แล้วพบกันใหม่ในบทความถัดไปค่ะ
เจ้ากระต่ายขี้เซา :
ฝันจะนั่งรถไฟไป ทรานส์- ไซบีเรีย
อยากเป็นนักเขียน และนักเดินทาง จึงออกเดินทางเท่าที่โอกาสจะอำนวย
เขียนเล่าเรื่องราวจากการเดินทาง
และสนุกกับการใช้ชีวิตทุกช่วงเวลา
- 33
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
