จุดเริ่มต้นของ "ความรัก"
จริงๆแล้ว จุดเริ่มต้นของ "ความรัก"
เริ่มจาก ความพึงพอใจ : อาจจะเป็นประมาณว่าเห็บหน้าเค้าคนนั้นปุ๊ปแล้วเกิดอาหารปิ๊งปั๊ป หรืออาจจะมาแนวๆ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อก็เปงไปได้ แบบว่าคุยกันแล้วรู้สึกโอเคร คุยถูกคอ นิสัยโดนจาย เลยมีความรู้สึกดีๆ ในจุดๆ หนึ่ง ในช่วงเวลาสั้นๆ
ต่อมาคือ ความชอบ : การมองเห็นถึงจุดยืนของตนในความต้องการ โดยอาจจะมีเหตุผลของความชอบ ดังนี้
1.ชอบที่หน้าตา : คนนี้หน้าตา บุคคลิค หุ่น รูปร่าง การแต่งตัว ที่ตรงสเปกเราเลย เลยทำให้เพิ่มความชอบเค้าคนนั้นมาอีกระดับนึง
2.ชอบที่นิสัย : มีนิสัยที่ไปในทิศทางเดียวกับเรา นิสัยคล้ายๆเรา หรือนิสัยแบบที่เราวาดฝันและต้องการ
3.ชอบที่ความสามารถ : เป็นคนเก่ง เป็นผู้นำเราได้ คอยให้คำปรึกษาเราได้ในทุกๆเรื่อง เค้าคนนั้นสามารถเป็นได้ในหลายๆอย่างในช่วงเวลาหนึ่งๆ อาจจะเป็นที่ปรึกษาเวลาที่เรามีปัญหา เป็นกำลังใจให้เราได้ในเวลาที่เราท้อใจและเหนื่อยกับสิ่งต่างๆ คอยเอาใจใส่ ดูแล ให้ความรักได้
4.ชอบที่ฐานะ : ง่ายๆก็คือ ออฟชั่น ก็ว่าได้ --* บางคนชอบแฟนที่มีฐานะดีกว่าเราเพื่อตัวเองจะได้สบาย หรืออาจจะมีฐานนะที่เท่าเทียมกัน แต่อันนี้ก็เป็นความคิดแต่ละบุคคลคร่า...
พอเราได้เรียนรู้และรู้จักเค้าคนนั้นมาระดับนึงแล้ว ต่อมาก็คือ ความรัก :
ในเชิงอุดมคติ ความรัก คือ "ความชอบ ความพึงพอใจ ความจริงใจ ความปรารถนาดี ความหวังดี ความบริสุทธิ์ใจ โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ความหลงไหล ความผูกพัน ความห่วงหา ความอาทร ความเข้าใจ ความห่วงใย ความใส่ใจ ความคิดถึง ความอบอุ่น ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ความอ่อนแอ ความอ่อนไหว ความสุข ความเสียสละ
" ความรัก ในเชิงทิฐิคือ " ความหึงหวง ความเสียใจ ความผิดหวัง ความเจ็บปวด ความชิงชัง ความเกลียดชัง ความก้าวร้าว ความรุนแรง ความโกรธแค้น ความเห็นแก่ตัว
นั่นจึงมีหมายความว่า ความรักคือ การเรียนรู้ซึ่งกันและกันของคน 2 คน ที่มาอยู่ร่วมกัน ปรับตัวเข้าหากัน โดยมีเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์และประสานคนทั้ง 2 คน ให้เกิดความใกล้ชิดกันและเกิดเป็นความผูกพัน จนทำให้เกิดเป็นความเข้าใจ และเกิดเป็นสุขตามมา นั่นแหล่ะ ความรัก เหตุผล ปัจจัย ความเป็นไป ที่มาและพัฒนาการของความรักมีดังนี้
1.ความพึงพอใจ
ความเพิ่งพอใจชึงกันและกัน
2.การเรียนรู้
เรียนรู้ชึงกันและกันในการเข้าหากัน
3.ปรับตัวเข้าหากัน
ปรับตัวเพื่อให้คลิกกันในการใช้ชีวิตร่วมกัน
4.ความชอบ
ชอบความเป็นตัวเองในการอยู้ด้วยกัน
5.ความใกล้ชิด
ความใกล้ชิดจะทำให้มีความเข้าใจรู้จักกันมากขื้น
6.ความผูกพัน
ความผูกผันจะทำให้การใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขมากขื้น
7.ความเข้าใจ
ความเข้าใจจะทำให้การใช้ชืวิดอยู่ด้วยกันมีความสุขและมีรักที่มันคง
สิ่งสุดท้ายเรารต้องรักษาระดับของคำว่า ความรัก ให้ได้ อย่าให้กลายเป็นสิ่งนี้ ความหลง:
ความหลง เป็นความรักที่มากเกินความพอดี โดยไม่สนใจความถูกผิด ไม่เปิดใจรับเหตุผลต่างๆ พัฒนาการของความรัก ความพึงพอใจในจุดจุดหนึ่งของอีกฝ่าย เมื่อคบหาแล้วก็เริ่มที่จะพิจารณาและเห็นจุดยืนของความต้องการในตัวตนของตัวเองจนเกิดเป็นความชอบในองค์ประกอบของเค้า โดยมีเรื่องของเวลานำพาและสร้างความผูกพันความคิดถึง ห่วงหาจนเกิดเป็นความรัก ที่มีความสุข หากหมดรักเมื่อไหร่ ก็ไม่มีความสุขและเมื่อรักมากๆ มากจนเกินความพอดี โดยไม่คำนึงถึงความถูกผิด ไม่เปิดใจรับความจริงในเหตุผลต่างๆ นั่นแหละคือ
ความหลงแต่บางครั้งก็ตอบไม่ได้เลยว่า มันคืออะไร มันอาจจะสับสนบ้างกับความรัก เพราะเราอาจจะตอบไม่ได้เลยว่าเราชอบหรือรักเค้าที่ตรงไหน ชอบหรือรักเค้าที่อะไร เมื่อไหร่ อย่างไร จะมีก็แต่คำว่า " ความรักไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือทฤษฏี รักก็คือรักห้วนๆ หากรู้ตัวรู้ว่านี่คืออะไรเค้าจะเรียกว่าความรักหรือ!! " หรือว่าความรักคือความไม่รู้กันแน่นี่ หรือความไม่มีเหตุผลกันแน่ !!
แล้วคุณหล่ะ เมื่อมีความรักแล้วรู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่านี่คือความรักหรือความหลง รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ รู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่าคุณมีความรักได้อย่างไร? เมื่อไหร่?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
