สวรรค์ที่ไขว่คว้า
ช่วงบ่ายอากาศแจ่มใสมากกกกก
มากเสียจนนั่งเมาธ์กันลำบาก
ค่อยยังชั่ว ใต้ต้นไม้นี่ร่มดีจริง...
เสียงเจื้อยแจ้วที่ได้ยินทำเอาคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลอดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้
ตั้งวงนินทา
หัวข้อที่เจ๋งสุดๆคงไม่เกินเรื่องในบ้าน
ทุกเรื่องในบ้าน!!!
เรียกเสียงฮือฮาและอารมณ์ร่วมได้ดีนักแล
แล้วทั้งวงเงียบเสียงเมื่อมีผู้มาใหม่แปลกหน้าเข้ามาทักทายและขอร่วมวงสนทนาด้วย
เชิญจ้ะ เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น
การสนทนาจึงยังดำเนินต่อไปและค่อยๆเพิ่มดีกรีขึ้นเรื่อยๆ
ออกรสชาติเพิ่มตามอากาศที่ร้อนแรงในช่วงบ่าย
แล้วเธอล่ะ เป็นไงบ้าง เสียงในวงเอ่ยถามผู้ที่เข้ามาใหม่
เธอจึงยิ้มและเอ่ยวาจา
เพลงนี้เดิมๆเป็นเพลงเก่าที่เขียนในมุมมองของผู้ชาย แต่ว่าRon MillerกับKenneth Hirsch นำมาเขียนและเรียบเรียงใหม่ให้Charlene Marilynn Oliverนำมาร้อง ตอนออกมาใหม่ๆก็ไม่ได้ฮิตเปรี้ยงปร้าง ออกไปทางเงียบๆเสียด้วยซ้ำ
แต่พอปี1982 ดีเจชื่อScott Shannon เอากลับมาเปิด คราวนี้สำเร็จครับ เพลงนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างดี ผลคือทางต้นสังกัดเรียกตัวCharleneกลับมาร้องเพลงนี้พร้อมกับเพิ่มเสียงพูดของเธอลงไปในเพลงช่วงท่อนbridgeด้วย
แต่ว่าหลังจากนั้น Charlene ไม่เคยประสบความสำเร็จกับเพลงอื่นอีกเลย
เพลงนี้จึงกลายมาเป็นเพลง One-Hit Wonderของเธอไป
ได้ยินเพลงนี้มานานแล้วครับตั้งแต่เริ่มฟังเพลงใหม่ๆ ตอนนั้นฟังก็ว่าเพราะดี ไม่ได้คิดอะไรกับเนื้อเพลงเพราะฟังไม่ออก แกะได้แค่นิดหน่อยเลยรวมความไม่ได้
แต่รู้สึกแปลกใจกับทำนองกับเสียงร้องที่มันหม่นๆหมองๆในความรู้สึก
น่าจะมีอะไรมากกว่าที่คิด...
ตอนหลังมาเริ่มพยายามที่จะแกะเนื้อเพลงฝรั่งอยู่หลายเพลง
เพลงนี้เป็นหนึ่งในนั้น
พอฟังออกก็ต้องพบว่าตัวเองตกใจกับเนื้อเพลงเหมือนกัน
ล่อแหลมแต่เสียดแทง
สั่งสอนแบบตรงๆ
ส่งหมัดน็อคเข้าที่ปลายคางคนฟังจังเบอร์
cr. google
*นี่พวกเธอ ฉันจะบอกอะไรให้
สิ่งที่พวกเธอทั้งหลายอยากมีอยากเป็นน่ะ
มันแค่ภาพลวงตา
แค่ความคิดชั่วแล่น
ก็เท่านั้น
ฉันน่ะผ่านอะไรมามากมายอย่างที่พวกเธอนึกไม่ถึงหรอก
แต่ที่ฉันแน่ใจ
ไอ้ชีวิตที่พวกเธอคิดว่าจมปลักอยู่ตอนนี้
ลูกผัวที่เธอบ่นก่นด่าทุกๆวันนี่ล่ะ
ครอบครัวห่วยๆที่พวกเธออยากหนีจากไป
มันคือสวรรค์แท้จริงที่ฉันพยายามไขว่คว้า
แต่ไม่เคยได้พานพบเลยแม้สักครั้ง
ฟังฉันเถิดนะ ได้โปรด...*
*(ถอดความจากเพลงครับ)
เย็นย่ำแล้ว...
เสียงดังของลูกๆกับเสียงห้าวๆของคนเป็นพ่อและเสียงของแม่ผสานดังระงมไปทั่วไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม
เสียงร้องไห้ เสียงบ่น เสียงก่นด่า
เสียงโครมคราม เสียงจานกระทบเปรื่องปร่าง
เสียงอุทธรณ์ต่อรองของเด็กๆ
เสียงเรียกขอเครื่องดื่มเย็นๆ
เสียงเพลง
เสียงหัวเราะ...
เธอนั่งฟัง สังเกตรอบข้าง
ยิ้มกว้างแต่นัยน์ตาหม่นเศร้า
มีน้ำเอ่อคลอ
ลุกขึ้นและเริ่มเดินห่างออกไป
ตามลำพัง
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว...
cr. google
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
