4 พ.ค. 2021 เวลา 15:32 • ปรัชญา
บางคนชอบพูดเสมอว่า
.
สายเกินไปที่จะทำนั้นทำนี่
ช้าเกินไปที่จะลุกขึ้นมาทำสิ่งนั้นสิ่งนี้
.
คนเราชอบจะมานึกเสียใจ
ในวันที่ที่คนๆนึงไม่อยู่แล้ว
.
คำว่าช้าเกินไป คนเราชอบมานึกเสียดาย ตอนที่โอกาสที่เข้ามามันหลุดมือไปแล้ว
.
แต่ช่วงเวลาระหว่างนั้น
คนเรากลับมองข้าม ละเลย
.
เวลาไม่ได้สร้างหรือกำหนด
คำว่า ช้าเกินไป หรือ สายเกินไป
.
คนเรานิยามคำเหล่านี้ขึ้นมาเองต่างหาก
และส่วนใหญ่ คนที่นิยาม
มักจะเคยเป็นฝ่ายที่สูญเสีย
ขางสิ่งบางอย่าง ไปแล้ว
โดยที่เรียกมันกลับมาไม่ได้
.
ใครก็ตามที่ ยังมีคนที่รัก อยู่ข้างๆ
จงอย่าให้คำว่าสายเกินไป มาทำลาย ช่วงเวลาที่เรายังมีเค้าอยู่
.
ใครก็ตามที่มีโอกาสดีดีเข้ามา
อย่าให้คำว่า ช้าเกินไป มาฉุดรั้ง ไม่ให้มือเราเอื้อมไปคว้าสิ่งเหล่านั้น
.
โลกของเวลาชีวิต คนเรามีเท่าๆกัน
แต่ที่ต่างกัน คงเป็น
.
การให้ความความหมาย และความสำคัญ ของเวลา ในแต่ละคน
.
หันกลับมานิยามคำว่า สายเกินไป เป็น ใส่ใจคนข้างๆให้ดีที่สุด
.
เปลี่ยนคำว่าช้าเกินไป เป็น เมื่อมีโอกาสดีดีเข้ามาจงรีบคว้าและลงมือทำ
.
ต่อให้วันนึง คนๆนั้นจะจากเราไป
เราจะภูมิใจว่าเราดูแลเค้าอย่างดีที่สุดแล้ว
หรือถ้าโอกาสที่เรารับมานั้นมันล้มเหลวหรือพลาดพลั้ง
แต่เราก็บอกกับตัวเองได้ว่า
เราตั้งใจทำมันอย่างสุดความสามารถแล้ว
.
เราจะไม่ย้อนกลับมาเสียใจเลย เพราะเราทำมันอย่างเต็มที่แล้ว...[นิคคุง]
โฆษณา