สวัสดีค่ะทุกๆคน แคคซี่กลับมาแล้วค่ะกับอีพีของพี่เว่ย เว่ยอู๋เซี่ยนหนุ่มหล่อประจำท่าเรือสัตตบงกชของบรรดาแม่ยกกูซูทั้งหลาย วันนี้จะมีเรื่องราวของพี่เว่ยเรื่องอะไรมาแฉ เอ้ย มาเล่าให้ฟัง ตามมากันเลยค่ะ
ตามที่อาจารย์ชัชชล ไทยเขียวได้เขียนอธิบายไว้นะคะ คำว่า อู๋เซี่ยน 无羡 สามารถแปลเป็นภาษาไทยได้ว่า ไร้ความริษยา ซึ่งตีความได้เป็นเป็นคุณสมบัติสำคัญของลัทธิเต๋า ในตำราเต๋า(道德經) บทที่ 81 ได้กล่าวว่า “วิถีแห่งฟ้า ราบลื่นและไร้ภัย วิถีแห่งปราชญ์ ดำเนินการโดยไม่แก่งแย่ง ( ปราชญ์ดำเนินการสอดคล้องกับฟ้า ( ฟ้าหมายถึงธรรมชาติ )天之道，利而不害；聖人之道，為而不爭)
เว่ยอู๋เซี่ยนยังมีชื่อรองว่า เว่ยอิง魏婴 อาจารย์ชัชชลได้อธิบายอีกว่า 婴 อิงคำนี้แปลว่าทารก จากคำสอนลัทธิเต๋าบทที่ 12 กล่าวไว้ว่า "ข้านั้นแน่นิ่งไร้อารมณ์ เหมือนทารกที่ยังไม่โต"(我獨泊兮其未兆，如嬰兒之未孩) สภาวะทารกในทัศนะของเต๋าหมายถึงความอ่อนโยนและบริสุทธิ์ ไม่ถูกปัจจัยภายนอกกระตุ้นให้ขุ่นมัว ซึ่งที่จริงก็คือสภาวะของเต๋านั่นเอง
อุปนิสัยของเว่ยอู๋เซี่ยนในเรื่องจึงมีความเฉลียวฉลาด กล้าหาญรักความถูกต้อง รักพวกพ้อง ร่าเริง สดใส มองโลกในแง่ดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ชอบเก็บความรู้สึกของตัวเองไว้ในใจ เป็นตัวละครที่ถือได้ว่าเสียสละมากที่สุดในเรื่องบริสุทธิ์เหมือนดังทารก ตามฉบับนวนิยายได้อธิบายว่าเว่ยอู๋เซี่ยนเนี่ย เป็นหนุ่มหล่อมีมีชื่อเสียงระบือไกล แตกฉานในศาสตร์ทั้งหก อันได้แก่ จารีต,ดนตรี, การยิงธนู,การควบคุมรถศึก, อักษรศาสตร์ และคณิตศาสตร์ ทั้งยังมีรูปโฉมงดงาม
บอกเลยว่าคุณพี่เว่ยของเราเนี่ยก็รู้สึกภูมิใจกับตำแหน่งหนุ่มรูปงามในยุทธภพสุดๆ
เรื่องความเจ้าสำราญ ขี้เล่นไว้ใจพี่เว่ยได้เลยค่ะทุกคน
อีกสิ่งหนึ่งที่เราสามารถสังเกตได้นั่นคือ เครื่องแต่งกายของเว่ยอู๋เซี่ยนจึงมีความแตกต่างจากศิษย์ร่วมสำนักของสกุลเจียงทั่วไปค่ะ เนื่องจากฐานะของเว่ยอู๋เซี่ยนในสกุลเจียงถือได้ว่ามีความสำคัญเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าเขาไม่ใช่ลูกชายแท้ๆของเจียงเฟิงเหมียน ผู้เป็นประมุขของสกุลเจียง เป็นลูกชายของเพื่อนรักของประมุขตระกูลที่อุปการะเท่านั้น แต่ก็ได้รับการศึกษาศาสตร์และศิลป์ต่างๆเที่ยบเท่ากับคุณชายของสกุลใหญ่หลายๆคน
อาวุธประจำตัวของเว่ยอู๋เซี่ยนคือกระบี่สุยเปี้ยน随便 ถูกออกแบบให้มีรูปทรงสบายๆ ไม่ยึดติดกับรูปแบบที่สวยงามแตกต่างจากดาบของคุณชายสกุลอื่นทั่วไป ด้ามจับและฝักทำจากไม้พร้อมกับลวดลายสีดำสร้างความรู้สึกถึงความสง่างามและความลึกลับมีการสลักคำว่าสุยเปี้ยนชื่อกระบี่随便ไว้ที่ตัวดาบ คำว่าสุยเปี้ยน มีความหมายว่าทำตามใจ ตามสบายเข้ากับบุคลิกของเว่ยอู๋เซี่ยนที่เป็นตนไม่ยึดติด ทำตามใจตัวเอง บริสุทธิ์เช่นเด็กทารกซึ่งดาบนี้เขาใช้ก่อนที่จะกลายเป็นปรมาจารย์อี๋หลิงหรือปรมาจารย์ลัทธิมารในเรื่อง
ภายหลังที่กลายเป็นปรมาจารย์อี๋หลิงแล้วเว่ยอู๋เซี่ยนได้ใช้ขลุ่ยเฉินฉิง陈情
ขลุ่ยประจำตัวเว่ยอู๋เซี่ยนเป็นขลุ่ยแบบขวาง ในประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าฮั่นอู๋ ตี๋จื่อ มีชื่อว่า เหิงชุย มีความหมายว่าเป่าขวาง ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่สำคัญชิ้นหนึ่งในวงดนตรีหลักในยุคนั้น ตี๋จื่อ มีเสียงหวีดหวิวใสกังวานเนื่องมาจากลมที่ผิวออกจากปาก นอกจากถูกเรียกว่า ตี๋จื่อ แล้วบางครั้งก็ถูกเรียกว่า จู๋ตี๋ (ขลุ่ยไม้ไผ่) ทำมาจากไม้ไผ่ที่เอาปล้องด้านในออกให้กลายเป็นท่อกลวง เจาะรูสำหรับเป่า 2 รู และรูปิดเยื่อไผ่ 1 รู มีรูกดบังคับระดับเสียง 6 รู รูที่อยู่ด้านบนสุดคือรูสำหรับเป่า โดยลมที่เป่าเข้าไปจะผ่านเลาขลุ่ยที่ว่างเปล่า เมื่อมีนิ้วมือปิดเปิดบังคับทิศทางลมจึงเกิดเป็นการกำหนดเสียงสูงต่ำ เสียงขลุ่ยจึงมีความดังที่สูง และแหลมมากเป็นพิเศษแตกต่างจากขลุ่ยเลี่ยปิงของเจ๋ออู๋จวินที่เสียงจะใสกังวาน ตัวของขลุ่ยมีสีดำเข้มและมันวาว มีพู่สีแดงสีนั้นคล้ายกับเสื้อผ้าของเว่ยอู๋เซี่ยน เมื่อเขากลับมาในฐานะปรมาจารย์อี๋หลิง ขลุ่ยนี้สามารถนำทางและเปิดใช้ยันตร์ฮูได้ เมื่อเขาเป่าสามารถควบคุมและกระตุ้นหุ่นเชิดได้ในทันที มีขลุ่ยนี้บทบาทในศึกกำจัดสกุลเวินอย่างศึกยิงตะวันเป็นอย่างมาก
เครื่องแต่งกายของเว่ยอู๋เซี่ยนมีความแตกต่างจากศิษย์สกุลเจียงคนอื่นๆ เพื่อสื่อสารความรู้สึกหดหู่ ลึกลับการออกแบบสีของชุดจึงเลือกใช้สีดำ ทางจิตวิทยาของสีสีดำคือสีแห่งการควบคุมและพลังอำนาจ ให้ความรู้สึกหดหู่ เคร่งขรึม ชั่วร้าย โศกเศร้า ลึกลับและน่ากลัว ให้เข้ากับบทบาทของตัวละครเว่ยอู๋เซี่ยนที่เป็นถึงปรมาจารย์ลัทธินอกรีตที่มีความลึกลับ และเก่งกาจ ทั้งยังใช้สีแดงเพื่อหลีกเลี่ยงความหม่นของสีในเฟรมภาพของตัวละคร เพื่อให้เกิดความอิ่มและสมบูรณ์ของสีในเฟรมภาพมากขึ้น นอกจากนี้รูปแบบเสื้อผ้าของสกุลเจียงจะถูกกำหนดให้สื่อสารถึงความรู้สึกที่เป็นอิสระทางผู้จัดจึงใช้ชุดคลุมยาวชวีจวี 曲裾 เสื้อเซินอีของยุคก่อนราชวงศ์ฉินพัฒนามาเป็นเสื้อคลุมยาว ชวีจวีในยุคราชวงศ์ฮั่น มีลักษะเป็นเสื้อที่ปกเสื้อไขว้กันอยู่ เวลาสวมใส่จะจงใจเผยให้เห็นเสื้อผ้าข้างในที่แตกต่างกัน ซึ่งบางครั้งถูกเรียกว่า “ชุดสามชั้น三重衣” นัั่นเองค่ะ
นอกจากนี้บริเวณปกยังมีการแต่งด้วยลวดลายต่างๆอย่างสวยงามและเนื่องจากสาบเสื้อที่พันเป็นเกลียวอยู่บนตัวนั้น พื้นฐานคือสีเขียวหิมะที่มาจากก้านดอกบัวและสีม่วงที่มาจากกลีบดอกบัว มีการพันข้อมือด้วยหนังในรูปแบบของเครื่องแต่งกายสะท้อนให้เห็นอาชีพจอมยุทธพเนจรดั้งเดิมของบรรพบุรุษสกุลเจียง จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปเมื่อเทียบกับสกุลหลานที่เป็นสกุลของตัวละครหลักอีกตัวอย่างหลานวั่งจี ที่จะให้ความรู้สึกนุ่มนวล เคร่งครัด และยับยั้งชั่งใจ
เรื่องราวของพี่เว่ยยังไม่ได้มีเพียงแค่นี้แน่นอนค่ะ ครั้งหน้าแคคซี่จะพาทุกๆคนมาดู
เสื้อผ้าของคุณพี่เว่ยเค้ากัน ว่ามีชุดไหนปังๆกันบ้าง
ถ้าชอบบทความของแคคซี่รบกวนกดแชร์ กดรู้สึกเพื่อเป็นกำลังใจ
หรือจะกดติดตามเพื่อไม่พลาดบทความของแคคซี่นะคะ
再见! ค่ะ
ขอขอบพระคุณแหล่งข้อมูลดีๆจาก
- 杨夏. (2019). 原画影像纪念特典《陈情令》.Xiyuan Pubishing House
- ชัชชล ไทยเขียว. (2562). ปรมาจารย์ลัทธิมาร หลานวั่งจี และ เต๋า.เข้าถึงเมื่อ 27 ธันวาคม 2563, จากเว็บไซต์ :
- เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2556). ขลุ่ยจีนแบบเป่าแนวขวางและแบบเป่า.เข้าถึงเมื่อ 27 ธันวาคม 2563, จากเว็บไซต์ :
- สมเกียรติ ตั้งนะโม. (2552). ทฤษฎีสี. เข้าถึงเมื่อ 16 ตุลาคม 2562.เข้าถึงได้จาก http://basic-animation.com/moodle
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
