อยากเล่า : ไม่ได้อยากเมา แค่จะเม้าท์มอย
ep.1.1 ที่นี่คือ...โรงพยาบาลประจำจังหวัด???
สืบเนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 อุ้ย...ออกทางการนิดส์นุง ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่โดนคลื่นโควิด ซัดเซพเนจร จนสุดท้ายกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด หรือที่บางคนบอกว่ากลับบ้านนอก แต่...ด้วยอารมณ์ที่ยังติดใจกับการรักษาและบริการที่ดีของ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง ทำให้ฉันยังไม่ย้าย รพ.ที่ใช้รักษาโรคประจำตัว ตามมาด้วย
ด้วยเหตุที่ว่า ฉันเองไม่ใช่คนที่จะโวยวายเมื่อต้องนั่งรอนานๆ หาหมอทีหมดเวลาไปครึ่งวันค่อนวัน ฉันกลับมองว่า พวกพนักงาน ผู้ช่วยแพทย์ พยาบาล หมอ บุคลากร ต่างๆ ใน รพ.มีความอดทนสูงกับการให้บริการคนไข้ที่เจ็บป่วยมารักษา เพราะในความรู้สึกของฉันต้องการให้หมอดูแลรักษา เอาใจใส่อาการที่ฉันเป็น และหมอที่นี่ก็เปิดโอกาสให้ฉันเล่าอาการที่เป็น และสอบถามอาการอย่างละเอียด บอกวิธีดูแลตัวเอง แนะนำว่ายาแต่ละตัว รักษาส่วนไหน มีผลอะไรกับร่างกายบ้าง และยังให้ความรู้เกี่ยวกับโรคได้อย่างดีมาก
และเมื่อสถานการณ์โควิด-19 ระลอกใหม่ทวีความรุนแรงขึ้น และอาการป่วยของฉันก็ทรุดลง ฉันมียาเดิมที่กินประจำอยู่ แต่มีตัวยาบางตัวที่มันหมดไปนานแล้ว และคุณหมอเดิมก็เคยคุยกันว่าจะให้ฉันงดยาตัวนี้ แต่อาการฉันกลับมาแย่ลง ฉันตระเวนหายาตัวนี้ในอำเภอที่ฉันอยู่ ไม่มีขาย!!! ฉันเข้าไปซื้อในตัวเมือง ก็ได้แต่โดสยาไม่เท่ากับที่เคยกิน และอาการของฉันก็ไม่ทุเลาขึ้นเลย
ฉันก็ประเมินความเสี่ยงในการเดินทาง กับอาการของโรคที่เป็นเพิ่มขึ้นในทุกๆวัน ผลคือ ฉันตัดสินใจย้าย รพ.มารักษาที่จังหวัดบ้านเกิด เพราะในระยะยาว ยังไงฉันก็จะอยู่ที่นี่ ยังไงมันก็ต้องย้ายมาอยู่แล้ว
ฉันได้ติดต่อเข้าไปที่หน้าเพจของ รพ.มีการสอบถามข้อมูลเบื้องต้นว่า ฉันสามารถเข้าไปรับการรักษาได้หรือไม่ เพราะเป็นช่วงที่มีการระบาดของโควิด-19 เกรงว่าจะยังไม่รับตรวจ ทางเจ้าหน้าที่ก็ให้ข้อมูล สอบถามเกี่ยวกับโรคที่ฉันเป็น และได้แจ้งวันที่หมอเฉพาะทางรับตรวจ
ในวันนัด ฉันทำใจจากบ้านในระดับหนึ่งแล้วว่า อย่างคาดหวังกับความสะดวกสบายที่จะได้รับบริการ ระบบในการรับตรวจมันจะไม่เหมือนกับ รพ.เอกชน เราต้องอดทนให้มากๆ และแล้ว... มันก็เป็นอย่างที่ฉันกังวล
ฉันไปถึง รพ.ประมาณ 9.00 น.ไป มองหาตึกที่จะต้องไปพบหมอตามที่ได้รับแจ้ง เมื่อเข้าไปแล้ว ฉันไม่รู้เลยว่าด่านแรก ฉันต้องไปตรงไหนก่อน แต่ด้วยที่คุยกับเจ้าหน้าที่ตอบคำถามในหน้าเพจ ให้ฉันขึ้นไปที่ชั้น 2 เลย เอ๊ะ!!! มันจะใช่เหรอ ฉันประมวลผลเองว่า ฉันควรที่จะไปขึ้นทะเบียนคนไข้ใหม่ก่อน โป๊ะเช้ะ ตัดสินใจถูก ด้วยการสอดสายตาไปหาเจอโต๊ะเจ้าหน้าที่ มีป้ายติดไว้ประมาณ ติดต่อสอบถาม ตรวจสอบสิทธิ ประมาณหนึ่ง
เจ้าหน้าที่ สอบถามข้อมูลเบื้องต้น ว่าเป็นอะไรมา ใช้สิทธิอะไร ทำไมถึงมาตึกนี้ อะอ้าว ก็คุยกับคนให้ข้อมูลหน้าเพจ รพ.เค้าให้มาตรงนี้ และ จนท.ก็ส่งขึ้นไปทำเรื่องขึ้นทะเบียนคนไข้ใหม่ ออกใบนำทาง (อิหยังวะ) เพิ่งเคยเจอ ให้ถือเอกสารไปชั้น2 รอตรวจ
หื้ออออออ ก็ได้นะ ไม่ได้ยุ่งยากมากเท่าไหร่ เมื่อฉันลากสังขารขึ้นมา ยื่นเอกสารแล้วนั่งรอเรียก เพื่อไปตรวจอาการเบื้องต้นก่อนพบหมอ และที่แปลกประหลาดในความรู้สึกของฉันอย่างหนึ่งคือ เค้าให้วัดรอบเอวแจ้งในการตรวจเบื้องต้นด้วย (อิหยังวะ) และฉันก็นั่งรอ รอ รอ รอ จนเวลาล่วงเลยมาประมาณ 11 โมงกว่า เอ๊ะ!!นานไปไหม ด้วยระบบที่เคยเจอมา คือ ได้ถือบัตรคิว และ จนท.จะเรียกตามหมายเลขที่เราถือ แต่ที่นี่มีใบนำทาง เอ??? เค้าจะเรียกยังไง เรียกชื่อแน่เลย ก็รอ จนท.เรียกไปสิ
เปล่าเลย การเรียกตรวจเบื้องต้น เค้าจะเอาชื่อเราขึ้นจอ พร้อมกับหมายเลขแสดงสถานะว่าเราเป็นผู้ใช้สิทธิอะไรในการรักษา มารู้สึกตัวได้ว่า เค้าไม่ได้ประกาศเรียกนี่นา แล้วบนจอเราก็ไม่ได้สนใจดูแต่แรกด้วย เลยตัดสินใจเดินเข้าไปถาม จนท. พี่คะ.... ไม่รู้ว่าฉันก้าวขาไหนพลาดไปเหยียบอะไรของ จนท.หรือเปล่า โคตรดุ ตวาดแหวเลย รอก่อน!!! อายมาก เพราะคนเยอะมาก และ จนท.เสียงดังมาก เอาน่าเค้าใส่แมส เค้าคงต้องตะโกนแหละ แต่ฉันเห็นแววตาไร้ความปราณีอยู่นะ
จนท.หันมาถามฉัน (เมื่อให้ฉันยืนเก้งๆ กังๆ รออยู่พักใหญ่) มีอะไร!!! หวายยยยย ฉันอยากกลับบ้าน แต่ฉันก็ทำใจดีสู้เสือไป ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าที่ต้องรอเรียกตรวจเบื้องต้นเนี่ยถ้าเรียกผ่านไปแล้ว จะเรียกซ้ำอีกไหมคะ จนท.ก็ตอบมาห้วน เรียก!! ให้คอยดูที่จอไว้ นั้นไง แล้วนี่เค้าเรียกฉันผ่านไปหรือเปล่าเนี่ย แล้ววนอีกรอบ มันจะทันเที่ยงไหม สรุปคือยังไม่ได้เรียก อีกสักพัก ก็ถึงคิวฉันตรวจเบื้องต้น
ประมาณเกือบ 11.30 น. ฉันได้รับการเรียกไปสอบถามอาการเบื้องต้นถึงอาการที่มาพบหมอ ทำไมถึงมาพบหมอคนนี้ เอาประวัติมาด้วยหรือเปล่า ถามอีกและทำไมมาพบหมอท่านนี้ ก็ จนท.ให้ข้อมูลให้ฉันมาตรงนี้!! อยากตะโกนใส่นะแต่ไม่ได้ทำหรอก ก็ทำตัวเล็กๆ บอกว่า จนท.ในเพจให้มาตรงนี้ค่ะ จบข่าวให้นั่งรอหมอเรียกตรวจ และติดเที่ยงจร้าาาาาาาาา
ด้วยหมอที่มาพบเป็นหมอเฉพาะทาง และในการให้ของมูลที่ฉันได้รับ บอกว่าหมอจะเข้า 8.00 -12.00 น.แล้ว...เสียงสวรรค์ก็ตอบ สำหรับคนไข้ที่มาพบหมอ...อาจต้องรอนานหน่อยนะ เพราะหมอตรวจคนไข้ละเอียด อาจต้องใช้เวลานาน ดีสิ แปลว่าคุณหมอใส่ใจกับอาการของคนไข้ แต่ฉันก็กลัวว่าถ้าฉันไปกินข้าว ฉันอาจจะถูกข้ามคิวเอาได้ ก็เลยตัดสินใจยังไม่ไปกินข้าว รอตรวจให้เสร็จดีกว่า รอไป...
เวลาประมาณ เกือบบ่าย 2 ฉันได้เรียกตรวจ จนท.เรียกชื่อฉันก่อน และเรียกชื่อคนไข้อีกคนพร้อมฉัน เนื่องด้วยอาการของโรคทำให้ฉันเดินไม่สะดวก และห้องที่รอเป็นห้องขนาดใหญ่ พอเรียกฉันก็รีบกระวีกระวาดเดินไปหาเค้า ซึ่งช้ากว่าคนไข้อีกคนไป 1 ก้าว 1 ก้าวจริงๆ เพราะคุณลุงเค้าอยู่ใกล้ห้องตรวจกว่าฉัน พอฉันบอกชื่อไป นางก็ตวาดแหวมาเชียะ (นี่ไม่ใช่คนเดิมนะ แต่มีมาตรฐานในการแหวเท่ากันเชียะ) มาช้า!!!
อิหยังวะ ก็มาแล้ว ไม่ได้ช้าเสียเวลาอะไร (ทำไมต้องดุ) ก็บอกนางไปว่าเดินมาจากฝากนู้น เรียกชื่อก็ลุกมาเลย และฉันก็ไม่ได้จะว่าอะไรเลยถ้าตรวจคุณลุงก่อน นางก็หันไปพูดใส่ลุง ว่าต้องฉันตรวจก่อนนะ ชื่อเค้ามาก่อน (อิหยังวะ) เฮ้อออออ อดทนไว้
และแล้วฉันก็ได้ตรวจ คุณหมอเอาประวัติฉันไปเปิดดู แล้วถามฉันว่า ทำไมคุณถึงได้มาหาหมอตรงนี้ อีกแล้วคับท่าน ก็เล่าให้หมอฟังอีกว่าสอบถามเข้ามาทางหน้าเพจ รพ.แล้วแอดมินให้มาพบคุณหมอท่านนี้ เวลานี้ แต่คุณหมอก็ดี บอกว่าโรคของคุณไม่ใช่ในส่วนที่หมอรักษาได้ หมอเป็นหมอศัลยกรรมหลอดเลือด แต่ไม่ได้รักษาโรคหลอดเลือดอักเสบของฉัน แต่หมอจะดูแผล ดูยา และให้ จนท.ไปดูว่าหมอผิวหนังจะเข้าวันไหน และออกวันนัดพบหมอให้ หมอให้พยาบาล(มั้ง) เพราะพันแผลแย่มาก เดินไปไม่กี่ก้าวผ้าพันแผลแทบหลุด ทำแผลให้ฉันใหม่
และอีกระบบของ รพ.รัฐ ให้ฉันไปรอหน้าห้องยา เอาเอกสารไปยื่นเพื่อทำเบิกผ้าพันแผล ไอ้ที่พันหลวมๆติดขาฉันนั้นแหละ ทีแรกฉันเข้าใจว่าเค้าจะให้ฉันเพิ่มเอาไปทำแผลที่บ้านซะอีก จนท.ปั้มว่าเบิกแล้ว และให้ฉันเอาเอกสารไปคืน จนท.ตรวจเบื้องต้นหน้าห้องหมอ รับใบนัดใหม่ แล้วกลับบ้านได้ เฮ้ยยยยย แค่ปั้มเอกสาร ทำไม จนท.ไม่เดินเอกสารกันเองหว่า กลัวโควิดก็กลัว อยากออกจาก รพ.จะแย่ สรุปเสร็จบ่าย 3 ถึงได้ออกไปหาข้าวกิน และ....หมอผิวหนังจะเข้าในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องมาอีกวัน ร้องไห้แป๊บ Y_Y เดี๋ยวมาต่อวันพรุ่งนี้ ep.หน้า
มันยากที่จะรับไหว ในวันที่เราเจ็บปวดทั้งกายใจ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
