6 พ.ค. 2021 เวลา 14:16 • ประวัติศาสตร์
บทที่๒๐
ท่องเที่ยวบ้าง
1มกราคม2535
สวดชินะบัญชร 3 จบใส่บาตรพระองค์ละ 20 บาท 3 องค์พระเชิญไปแจกหนังสือเด็กที่วัด
หนุ่ยไปส่งที่แยกเตาปูน หอบของใส่บาตรไปให้แม่นั่งรถแท็กซี่กับโหน่ง
สวัสดีปีใหม่แม่แล้วไปโรงพยาบาลซื้อยาแก้ไอ ฝนทำท่าจะตกกลับบ้านเก็บกวาดบ้านฝนมาแล้วมองดูจากในห้องนอน ห้องพระดูแล้วหยุดพัก ลูกเขาทำซุปไก่ไว้กินกับขนมปังดื่มนมสดเราก็มีสังขยา ลูก 2 คนกับพ่อไปโบสถ์ และเลยไปอวยพรปีใหม่ญาติด้วยอยากกินมะม่วงให้โอ๋ไปซื้อมา 3 ลูก 40 บาท ทุกปีเก็บมาจากบ้านลาดพร้าวปีนี้คงไม่ติดบ้านนี้เขาทำเป็นสนามหญ้า ไม่ยอมปลูกต้นไม้ มีน้อยหน่าอยู่ต้นเดียวก็มีมดแดงมากินแมลงมาไข่ใส่กินไม่ได้ต้องตัดทิ้งเอาต้นกิ่งไว้ ปลูกกล้วยไม้ป่าดีกว่ามีมะขามหลังบ้าน กลุ้มใจ สนามหญ้าเจ้าสามตัวขี้กองไว้เหม็นต้องให้สะอาด จะนั่งเล่นสนามหญ้าหน้าบ้านบ้างก็ไม่ได้นั่ง ต้องนั่งในห้องรับแขกยุงก็ชุมเราก็ไม่ถูกกับ DDT
แหม่ม ถ่ายที่บ้านลาดพร้าว
ไม่ยอมฉีดไล่ยุงขนาดไม่มีน้ำเน่านะเนี่ย เหนื่อย อาหารมีข้าวผัดเปรี้ยวหวาน แกงไก่มะเขือ ผัดผักบุ้งมีน้ำพริกปลาดุก สะเดาลวก ต้องลวกสุกเพราะเคี้ยวไม่ไหว เอาไว้วันไหนว่างจะตำกุ้งแห้งไว้ทำขนมจีนซาวน้ำ สับปะรดหวานต้องทำวันเสาร์แล้วเอาไปให้แม่ที่บ้านบางโพธิ์นั่งรถไปกลับครึ่งวันหลานพากันไปขี่จักรยานหน้าบ้านยายต้องตามไปนั่งดูรถแล่น
2 มกราคม 2535
เมื่อคืนน้องนัฎเขาเอาพวงมาลัยดอกมะลิมากราบคุณยาย 3 ครั้ง "ขอให้คุณยายมีความสุข" หลานรักของยายมิเสียแรงที่ยายเลี้ยงมาน้องมิ้นท์ก็เดินมากราบที่ตักขอ"ให้คุณยายเจริญ"ยายยิ้ม ให้ดอกมะลิจูบแก้มหลานทั้งสองคนยายอายุยืน โอ๋ก็เอาพวงมาลัยมาไหว้ตั้งใจเรียนเข้าลูกจะได้หมดห่วง พ่อ แม่ลุง ป้าก็นั่งดูหลานเล่นเป่าลูกโป่งที่แขวนข้างบนเพดานฟังเพลงปีใหม่สนุกกันทั้งบ้านมีความสุข
เข้านอนดึกมีขนมเค้กกินกัน ก่อนนอนตามด้วยนมสดเหนื่อยก็หยุดหลานไปโรงเรียนยายก็เก็บลูกโป่ง โป้งแตก!โป้งแตก! อาหารกลางวันมีปลาทอดลูกเขาไปข้างนอกเราก็กินคนเดียวอาบน้ำซักผ้านิดหน่อยตากแดดอากาศครึ้ม แดดอ่อนๆผ้าจะแห้งไหมนอนพักกินยาแก้ไอ :ทำไมอาการยังเหนื่อยเดินขึ้นบันไดช้าหายใจไม่สะดวกกลางคืนก็ทาวิคที่หน้าอก หวัดก็หายแล้วน้ำมูกแห้งสงสัยหลอดลมอักเสบต้องคอยกรแอมบ่อยๆสงสัยหลอดลมอักเสบหมอบอกว่าเป็นไซนัสให้ไปเจาะเราก็ไม่ไปหรอก เด็กพยาบาลว่า :คุณยายไม่ไปหรอก นาฬิกาตาย พึ่ง 13:00 น โทรศัพท์ดังข้างล่างเดินลงไปกว่าจะถึงสายหลุด :ไม่ขึ้นข้างบนหรอกรอรับโทรศัพท์ไม่มีเสียงมาเดี๋ยวขึ้นข้างบนก็เรียกอีกขึ้นลงบันไดหัวเข่าไม่ค่อยดีนั่งแล้วลุกลำบากเข้าห้องน้ำก็นั่งพอจะลุกก็ต้องท้าวแขนบนก๊อกน้ำค่อยๆยึดเอวยืดอกจากประตูยืนตรงก่อนก้าวเท้าเดินกระดูกตรงหัวเข่า 2 ข้างพับเหยียดไม่ตรงเหมือนเดิมแล้ว
3 มกราคม 2535
สวดมนต์แล้วลงมากินอาหารเช้าขนมปังตับบด กาแฟร้อน ไข่ลวกล้างชามกวาดบ้านฝุ่นจับไม่รู้มาจากไหนบ้านก็ไกลจากถนนใหญ่ซักผ้านุ่งผ้าฝ้ายผืนเดียวก็เหนื่อย แล้ว ใส่อุ่นเวลาหน้าหนาว แต่หนักเวลาซัก ผัดแล้วต้องซักทันทีมิฉะนั้นจะส่งกลิ่นอับต้องไปซื้อลูกชักมาแช่กลิ่นหอม
หิวข้าวกินข้าวกับมะม่วงคลุกปลาป่นไข่ต้มดื่มกาแฟ 2 อึกดื่มมาก
ไม่ได้ กวาดฝุ่นห้องรับแขกอ่านหนังสือพิมพ์ ล้างชาม ล้างแก้วเช็ดครัวหินอ่อนเอา
ข้าวให้เจ้า 3 ตัวมีลูกชิ้นต้มข้าว1หม้อ คนกินได้ 6 คนต่อมื้อแดดออกแล้ว ยังไอไม่หายรำคาญก็ดีนะอยู่คนเดียว แหม่มเผลอปล่อยหมาออกไปข้างนอกอีกแล้วเดี๋ยวก็เสีย 200 บาท หลอกมันไม่กัด แต่ขย้ำเล่นเลือดออกคนเขาก็กลัวเป็นบ้าต้องไปฉีดยาเรียกก็ไม่ค่อยจะฟัง จับคนเดียวมันจะวิ่งสวนไปข้างหน้าเป็นชั่วโมงมันวิ่งจนเหนื่อยหอบรอบซอยไปยืนบ้านไหนพวกมันก็จะเห่าไล่เกลียวรู้เลยวิ่งไปจนพอใจก็มายืนหน้าประตูบ้านเปิดให้เข้าสักพักกินน้ำในถังหิว!แล้วเขาจะแยกนอนตัวละมุมบ้านจนเย็นได้ยินเสียงรถแต่ปากซอยวิ่งชะเง้อรถใครมา
นอนดูละครทีวี ลุกนั่งลำบากนั่งพับเพียบไม่ได้แล้วต้องเหยียดขาถ้านั่งกับพื้นไม้ก็ต้องสูงนั่งเหยียดงอเข่าไม่ได้ปวดเข่า
อาหารเย็นมี ห่อหมก แกงส้มมะละกอ ของชอบแคบหมูแข็งไปไม่กรอบแล้ว ก็เก็บไว้ให้ลูกน้องเขามีกระดูกไก่ผัดเครื่องในไก่ในตู้เย็นอ่านนิทานเอาไว้เล่าให้หลานฟังเรื่องกินรี มโนราห์ กษัตริย์ลิจฉวี หลานสาวอยู่โรงเรียนวัฒนาวิทยาลัย เด็กหญิงสุวดี ชลาดลเช้า 6 โมงตื่นอาบน้ำแต่งตัวพ่อขับรถไปส่งที่โรงเรียนบางวันแม่ก็ไปส่งด้วยวันเสาร์จะไปดูพี่ชายเล่นดนตรีที่เซ็นทรัลชิดลมเขาจะเล่นในเซ็นทรัลพื่เรียนจบแล้วก็กินกลางวันพร้อมพ่อแม่บางทีก็ ป้าและ ต่อด้วยมื้อเย็นจึงกลับบ้านน้องมิ้นท์เขาพูดภาษาอังกฤษ กับ คุณครูทุกเช้าเพราะโรงเรียนเก่งภาษาแต่เด็กๆเหมือนยายเรียนภาษาตั้งแต่ตอนป. 1 น้องมิ้นท์อยู่อนุบาล 1 อายุ 3 ปีกว่า ร้องเพลงคริสต์มาสได้ด้วย
วันปีใหม่ก็ไปโบชถ์กับพ่อ แม่ ส่วนยายชอบเล่าเรื่องพระพุทธเจ้าก่อนนอนเล่านิทานพระอภัยมณีตอนสุดสาครกับชีเปลือยผลักตกเขาหลานชอบ ตอนโคลงที่ร้องว่า"บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่ง วังเวงแว่ว" เสียงระฆังดัง" เขาพูดตามน้องมิ้นท์เขาเก่ง เขาจะจำได้เล่าให้ฟังบางทียายก็ลืมเอง
5 มกราคม 2535
หน่ย กับ ป้อมไปบ้านคุณหญิง
แม่ไม่ได้ฝากอะไรไปให้ปีใหม่เลยไอไม่หาย น้องมิ้นท์น้องนัฎพ่อแม่ โอ๋ พากันไปสวัสดี คุณปู่คุณย่าที่บ้านบางกะปิ ยายอยู่บ้านสระผมม้วนผมสวยผมยาวอยากจะตัดให้สั้นก็กลัวหนาว ทอดปลากินกับข้าวร้อนๆแกงจืดหน่อไม้กระป๋องขนมหวานก็มีเค้กนมสดปีนี้ไอเจ็บหน้าอกเหนื่อยทำอะไรไม่ค่อยไหวซักผ้านุ่มบิดก็ได้ไม่หมดน้ำเลย เหนื่อยหยุดพัก นอนดูทีวีมีรายการอาหารจีนไม่อยากทำอะไร อยากได้ทีวีใหม่มาดูในห้องสักเครื่องพอค่ำก็ไปนอนเกาหลังให้หลานดูทีวีห้องป้าเขาก็นอนเบียดเจ้าของห้องเขาก็รำคาญหลานเต็ม
ปีนี้จะถูกล็อตเตอรี่ไหม ค่ำนี้มีกับข้าวเยอะ ยําปลากระป๋อง ผัดคะน้า ไข่ทอดน้ำพริกกะปิมะเขือยาวชุบไข่ทอด ขนมหวานเงาะกระป๋อง
6 มกราคม 2535
นั่งรถไปกับป้าหนุ่ยซื้อเต้าหู้ 2 ถุง 10 บาทซื้อยาแล้วไปดูตลาด :ปีนี้จะขายจำพวกไหนดี เสื้อผ้าก็ยังขายได้อยู่ อาหารก็ยังจำเป็นเดินดูตลาดประตูน้ำ ผักสด ผลไม้ก็ถูกซื้อมะม่วงมะพร้าวเผา 1 ลูก 5 บาท กล้วยน้ำว้า ผักกระเจี๊ยบต้นหอม ผักชี โหระพา ขึ้นรถ
ของสังเวยเทวดามีข้าวสวย กับผลไม้พระภูมิมีไข่ต้ม
เช้า ที่นี่เขากินอาหารฝรั่ง ขนมปังไส้กรอก ไข่ดาวเจ้าที่เป็นไทยกินไข่ต้มเราอยู่บ้านคนเดียวหุงข้าวก็ต้องให้พวกพ่อบ้าน 3 ตัวกินด้วยมื้อเย็นต้องหุงอีกหม้อรวม 8 คนลูกเรากลับมาทำกับข้าวกินเอง ข้าวกลางวันมีหมูทอดกระเทียมพริกไทย แกงจืดผักกาดดองกระดูกหมูเต้าฮวย กินหมดถ้วยดื่มน้ำมากยังไออยู่หายใจยังเหนื่อยอยู่อาบน้ำซักผ้า แดดจัดดี ถุงเท้าหลานไม่อยากสักเครื่องแขนซ้ายยังไม่อยากยกของหนักนอนพักไม่หลับโรคปวดหลังหายขาด แน่นหน้าอกก็หายไปแล้ว
เล็บหัวแม่เท้าที่รถชนเล็บถอดขึ้นใหม่แข็ง ขืนยังใส่รองเท้าหุ้มปลายเล็บไม่ได้ต้องซื้อรองเท้าเปิดช่องโหว่ที่หัวแม่เท้ากลัวคนเหยียบเวลาขึ้นรถเมล์ต้องหาที่นั่งข้างในระวังจะมีอะไรชนหรือหกล้มอีกเข้าห้องน้ำก็กลัวลื่นเพราะพื้นเซรามิคทำอะไรปีนี้ต้องเดินช้าลงหน่อยนั่งคิดวันนี้ ก่อนนอนจะเล่านิทานเรื่องอะไรดีหลานฟังคืนละ 3 เรื่องไม่ยอมหลับขอมดำดินมาจากพระร่วง เขาจำแม่นมาก :พระร่วงวาจาศักดิ์สิทธิ์เอาหนังสือพระอภัยมณีอ่านจะเล่าตอนสุดสาครกับชีเปลือยผลักตกเหวอีก
7 มกราคม 2535
จัดอาหาร 3 ชุดไปให้หนุ่ยใส่บาตรพระที่ทำงานข้าวสารด้วย 3 ถุงขนมฝอยทอง ใส่ตะกร้าได้ของขวัญปีใหม่แบ่งไปถวายพระด้วยนะกินไม่หมดแบ่งใส่กล่องไปให้ยายด้วยขนมเค้กก็ยังมีในตู้เย็นอีก 2 กล่องขนมถุงมิ้นซื้อมาให้ 2 ลูก 2 คนก็เต็มถาดกินเป็นอาทิตย์และแอปเปิ้ล วุ้นของหลานยายก็พยายามช่วยกิน กล้วยหอมก็กินกับน้ำแข็งบ้านไกลตลาด ต้องมีพร้อมปลูกตะไคร้ไว้วันนี้จะโรยพริกขี้หนู จับข้อสอกที่ผ่าตัดดามเหล็กไว้ยังไม่ได้ไปผ่าออกไม่ไปหาหมอเลยต้องเตรียมเงินเป็นหมื่นแล้วนะคราวนี้ต้องจ่ายเองนะจ๊ะ
ไปกินขนมจีน ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาโอเลี้ยง 2 คน 50 บาทที่เอกมัยดูร้านทำพวงหรีดที่หน้าวัดธาตุทองเขาเลิกใช้โฟมใช้ใบมะกรูด มะเมียแทนนั่งรถมาที่อุดมสุขแวะหาแม่กฤษณะมีลูกสาวใหม่อายุ 2 เดือนแล้ว "ย่าจะเอาเสื้อผ้าและรถเข็นมาให้คันละเป็นร้อยไม่ต้องซื้อนะ"ถึงบ้านพวกเจ้าบ๊อกไม่มีข้าวกินต้มหมูให้มีปลาทอดคลุกให้กินข้าวต้มแกงจืดหมูไม่ค่อยกิน บางทีอาเจียนให้เราทำความสะอาดอีกดูทีวี เขาทำโอ่งดินเผาและ ปั้นดินเผาเป็นของใช้ทำได้สวยดีในตลาดนัดจตุจักรเอามาขายเต็มเขาก็ขายได้ต้องลงทุนมากกว่า
ซื้อกับข้าวมามีผัดพริกถั่ว ไข่พะโล้แกงส้ม ผัดผักบุ้งข้าวสุกร้อนๆก็กินอร่อยเดี๋ยวหลานมาก็ต้องดูแลอาบน้ำน้องนัฏทำการบ้านเลข
เขียนภาษาไทยชอบกินมาม่าก่อนกินข้าวค่ำอายุ 7 ขวบ
8 มกราคม 2535
สวดชินะบัญชร 3 จบจุดธูป 9 ดอกเทียนขาว 9 เล่มสังเวยเทวดาธูป 19 ดอกอาหารบะหมี่หมู ลูกชิ้นปลา ฝอยทองแตงโม สูบหมึกJ5 ปากกาห้าด้ามใช้ได้ 3 ด้าม ต้องแก้ปากใช้ไม่ได้ดินสอ ปากกา"ชไนเดอร์"8ด้ามใช้ได้ 6 ด้ามเสีย 2ด้าม
หลานสาวเริ่มเขียนชื่อได้จัดเสื้อผ้าเก่าไปให้พระแจกเด็กที่วัดจังหวัดร้อยเอ็ดหนังสือลงลังเด็กๆจะได้อ่าน กินยาแก้ไอหลายขวดแล้วยังไม่หายรำคาญไปคุยกับใครก็ไม่สะดวก ต้นแก้วออกดอกเอามาไว้ในห้องพระหอมกลิ่นโชยสบายใจไม่ชอบฉีดสเปรย์กินอาหารของเทวดา แตงโมไม่หวานจัดแตงโมสีเหลืองราคาแพงกว่าสีแดงอ่านหนังสือพิมพ์ราคาสินค้าเพิ่มเราไม่จำเป็นต้องไปซื้ออะไรนอกจากยาอาบน้ำซักผ้านุ่งผ้าฝ้ายต้องตากแดดให้แห้งไม่เหมือนผ้าปาเต๊ะบางเบาถ้าซักเครื่องไม่สะอาดก็ต้องเอาเสื้อนักเรียนหลานซักด้วยมือ จึงหมดรอยดำเจ้า Box Bag สกปรกมีเห็บเย็นนี้ต้องให้โอ๋จัดการอาหารเขามีบะหมี่เขาไม่ชอบข้าวต้มต้องหุงให้เขาใหม่ต่างหาก 1 หม้อ เปิดทีวีดูมีรายการกีฬามหาลัยมี ขนลิงมาแสดงมียศเหมือนกันตีลังกา ปีนี้ปีวอกปีลิง ที่ลพบุรีเขามีเลี้ยงโต๊ะจีน ลิงมีบุญนะ
เตรียมเก็บกล่องกระดาษโบว์ไว้ใช้ปีหน้า (เวลาไม่มีอะไรมาขอแม่ที่ห้องแม่จะมีครบ) น้องนัฎกลับมาทำการบ้าน เขียนวรรณยุกต์ยายก็ชักจะลืมถูกบ้างไหม
พฤหัสบดีที่ 9 มกราคม 2535 อาหารเทวดามี ขนมจีนน้ำยา ขนมคุกกี้ พระภูมิขนมแห้ง น้ำ ไหว้แล้วเขาให้พระแม่ธรณีกรวดน้ำให้ขอให้อย่าเจ็บป่วยอีกเลย หัวเข่าพับไม่ถนัดเหมือนก่อนลุกขึ้นต้องใช้มือยัน(หนูเป็นเหมือนแม่แล้วตอนนี้)ถึงจะยืดขาได้ต้องไปหาหมอเสียเงินอีกแล้วเหนื่อยใจเพราะไม่สะดวกรำคาญต้องนั่งเหยียดขา ดูปรากฏว่าหัวเข่าข้างขวาโค้งขึ้นนิดๆไม่ตรงเหมือนข้างซ้ายปวดลึกไม่ปวดมากกระดูกข้างในจะร้าวหรือเปล่า หรือ เป็นแผล ลองใช้นิ้วกดดูก็เจ็บหน่อยพยายามกดเข่าลงไปไม่ตรงเหมือนเดิมแสดงว่าผิดปกติ
เก็บห้องครัวล้างฝากระเบื้องต้องใช้มือซ้ายกวาดถู มือขวาที่ผ่าตัดข้อศอดามไว้ ไม่กล้ายกของหนักกลัวจะเคลื่อนไม่อยากไปพบหมอต้องระวังเสมอใช้มือซ้ายทำไม่สะอาดดีทำได้ไม่มากก็เหนื่อยปีนี้กำลังอ่อนไปมากยังนั่งถูพื้นไม่ถนัดนั่งแล้วใช้มือจับผ้าถุงตัดพอนั่งได้ต้องทิ้งให้โอ๋ทำต่อ ซื้อสับปะรด 4 ชิ้น 18 บาทส้มตำ 7 บาทขนมจีน 5 บาทที่แฟลตนั่งรถมา 2 บาทเดินเข้าบ้านลองกินส้มตำเค็มกินได้แค่ 3คำ กินข้าวกับสับปะรดอิ่มไปมื้อเก็บผ้าแห้งมาพับรีดเสื้อกางเกงให้หลานชุดเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปอีกวันเดียว ก็มาหุงข้าวทำกับข้าวต้มใบมะขามเตรียมไว้ จะซื้อตระไคร้มาเอามาต้มสักวันเสาร์ ว่างนานแล้วเคยอบไอน้ำตาสว่างตัวเบามีตะไคร้ผักบุ้งเก็บจากหน้าซอยผักบุ้งแดงทอดยอดยาวถอนมาทั้งรากเลยยอดผักตัดไว้จิ้มน้ำพริก
ศุกร์ที่ 10 มกราคม 2535
ตื่น 5:00 น ลวกไข่ไก่ให้หลานคนละฟองยายก็หิวเพิ่มอีก 1 ฟองของไหว้เจ้าที่วันนี้เช้าไข่ต้มขนมหวาน ขนมปังของหลาน ไปตลาดบางขุนนนท์ผักสด กล้วย มะละกอถูกหอบไม่ไหวกินข้าวกับแกงหอยขมใส่กระชายกระเพราใส่กะทิแกงพอกินได้ ตั้งใจจะซื้อข้าวกิน ก็ไม่เสี่ยงกับค่ารถแท็กซี่ 200 บาทเก็บไว้ไปซื้อตลาดบางนาค่ารถเพียง 40 บาทเท่านั้นเหลือ 160 บาทได้หมู ผักกาด คิดแล้วเก็บเงินไว้ไปซื้อวันอาทิตย์มีรถลกสบายซื้อหลายอย่างเก็บไว้ได้ผักที่เขาไม่ฉีดยาปลอดสารพิษกลางวันกินก๋วยเตี๋ยวราดหน้าขึ้นทางด่วนกลับแต่วันทางเข้าบ้านปากทางน้ำท่วมซอยต้องใช้ส้นเท้าเดินกลัวรองเท้าเปียกเขย่งดีไม่หกล้มคราวนี้ต้องนอนโรงพยาบาลบางนา ท่วมทุกปีรองเท้าขาดไปปีละคู่เพราะเดินลุยปากซอยบ้านนี่แหละซอยอื่นเขาไม่เห็นท่วมถนนสูง
แล้วเสียเงินแล้วก็ยังไม่แห้งรอรถลูกเขาก็ออกแต่เช้าเราออกสายก็ต้องทนยอมเสียเท้าดีกว่า หน่อยมาบ้านเอาเงินมาให้แม่ 1,000 "เออเป็นสุขนะลูกเจริญนะ "ให้โอ๋ไปตัดผมซื้อของ 100 บาทเอากางเกงไปซ่อมที่อุดมสุข น้องนัฏกลับมาทำการบ้านอาบน้ำกินข้าวชอบอ่านการ์ตูนสายตาสั้นใส่แว่นตั้งแต่อายุ 7 ขวบ ตามทันคุณตาสายตาสั้น ลุงป้าก็แว่น ยายก็ใส่เวลาเขียนหนังสือสายตายาวต้องวิ่งกลับมาง่วงนอน
วันเสาร์ที่ 11 มกราคม 2535
สวดมนต์ดื่มนมสดนั่งรถไปกับลูกหลานเขาไปเรียนดนตรีน้องมิ้นท์เขียนชื่อตัวเองไม่ได้สอนแล้วแต่อารมณ์ดีเขาก็เขียนได้ไปดูรดน้ำต้นไม้ในสวนกระถางแตก 1 ใบ 40 บาทใครนะมือบอนมาทุบได้กินข้าวกับแกงส้มไปดูที่ ที่มีนบุรี ไปกับที่ลูกสาวซื้อไว้ ถนนดีแล้ว ซื้อ หอม กระเทียมมาบ้านลูกเขาทำกับข้าวมีผัดกระเทียม ผักโขมซุปไก่ตักมากิน 2 ปีกแล้วเขาพากันไปไหนต่ออีกแล้ว กินข้าวคนเดียวอาบน้ำซักผ้านุ่งตาก ยกมือเดียวไม่ได้ต้องหยิบสองมือแสดงว่ากำลังอ่อนลงหลานกลับมากินข้าวแล้วดูการบ้านน้องมิ้นท์เขียนวงกลมกับ กุญแจซอลขึ้นนอนเร็ววันนี้คงง่วงไม่ต้องเล่านิทานพาหลานหลับมีเทปให้เขาอัดฟังเสียงจากเทปม้วนเล็กเดี๋ยวต้องถอดมาหมุนใหม่บ่อยๆมีเงินจะซื้อดีกว่านี้
อาทิตย์ที่ 12 มกราคม 2535
ไปดูร้านในสวนต้องเก็บของกลับบ้านถ้าจะไม่ปลอดภัยเสร็จแล้วไปบางโพกินข้าวกับแม่ มีปลาดุกย่าง ต้มโคล้งปลากรอบ ไข่ทอดแม่บอกลูกชายนายทิศให้ 1,000 ปีใหม่เขาใช้เงินทำบ้านใหม่ยก 2 ชั้นขึ้นห้องน้ำของแม่สั่งน้องชายให้เอากระเบื้องขรุขระปูพื้นเพราะจะได้ไม่ลื่นหกล้ม เย็นแล้วกลับบ้านเห็นกล้วยเล็บมือนางหวีละ 15 บาทลูกเขาซื้อมาต้นกล้วยน้ำว้าออกเป็นเครือ9หวีกินไม่หมดลูกเขา(แหม่ม)ให้ตัดทั้งหมดหน้าบ้านต้นกล้วยงามออกแตกหน่อใบตองก็ใช้ได้ทำไมเขาไม่ชอบกล้วยหอมหวีละ 40 บาทกล้วยน้ำว้าหวีละ 10 บาทกล้วยปิ้งลูกละ 2 บาท(ขอโทษแม่นะคะ)หลานไปเที่ยวฟาร์มจระเข้กลับบ้านหลับเลยเหนื่อยละสิยายได้นั่งสวดมนต์สบายถ้าเขายังไม่นอนชวนมานั่งดูยายคอยดับเทียน
จันทร์ 13 มกราคม 2535
ลูกไปส่งข้างทางด่วนเดินและย้อนกลับต้องเดินข้างในกลัวรถเฉี่ยวพอถึงตึกเขากำลังสร้างก็ต้องออกมาห่างๆเลยไปเดินทางเท้าต้องระวังบนฟุตบาทบางทีทางเดินก็จะข้ามก็มองดูรถจักรยานยนต์ออกมาจากในซอยเดินตามตึกสบายดีออกกำลังกายตอนเช้าคนไม่แน่นถึงที่นัดประมาณ อีก4 กิโลเมตรไปต่างจังหวัดกินก๋วยเตี๋ยวเป็ด ชามละ 15 บาทหมูสะเต๊ะ 20 บาท
คนขับรถนั่งสบาย ทางกำลังทำรถบรรทุกวิ่งแซงตลอดรถเยอะบอกว่าขับช้าๆไม่ต้องไปแซงไม่ต้องรีบระวังทางเป็นหลุมเป็นบ่อ บอกเขายังมีห่วงทั้งนั้น หลานยังไม่โตไม่มีคนเลี้ยงยายก็ยังอยากอยู่อีก
ซื้อลอตเตอรี่คนขายหยิบมาให้ 1 คู่ขอให้ถูกรางวัลนะครับต้องเลยเลขนี้ออกแล้วนี่แต่เราก็ถูกลอตเตอรี่ออกแล้วไปบ่อยๆ คนขายหยิบให้
ดูบ้านนี้พื้นไม้เป็นไม้มะค่ากว้าง 2 ศอกยาว 2 เมตร ต้น 2 คนโอบกว้างพบว่านพญานาค ใหญ่ 3 กระถาง ออกดอกใบงามเจริญรุ่งเรืองมากบ้านนี้ว่านปลูกทุกชนิดงานจริงๆอยู่เย็นเป็นสุขเราก็เคยปลูกอยู่หลายปีพอน้ำท่วมก็เลิกปีนี้ต้องเริ่มใหม่เสียทีเห็นแล้วต้องทำบ้าง
สระผม ผมยาวมากพรุ่งนี้ต้องไปตัดออกบ้างสระลำบากแห้งช้าเป่าพัดลมให้แห้งก็พอไม่ต้องไปทำให้เสียเงินเจ็บหัวด้วย กะชากเอา กระชากเอา
อาหารเย็นกระดูกหมูทอด แกงจืดหน่อไม้ ผัดปูทะเลใส่มะเขือเทศกินปูลำบากเอาส้อมแกะไว้ข้างจานรอกินทีเดียวหมูทอดก็กินเนื้อเหนียวหลานทำการบ้านเสร็จออกไปขี่จักรยานแล้วก็มากินมาม่ายายทำให้กิน
เสาร์ 18 มกราคม 2535
อากาศเย็นไปนครปฐมซื้อไก่ย่าง 150 บาท 2 ชิ้นกินกับข้าวเหนียว 5 บาทกลับมาสวนนครชัยศรีซื้อมะม่วงต้นละ 200 บาทดื่มน้ำมะพร้าวซื้อส้มโอ 100 บาทได้มา 6 ลูกถ้าซื้อในกรุงก็ 3 ลูก 100 มะม่วง 60 บาทหวานเมื่อคืน 5:00 น ฟังพระเทศน์บอกอย่าซื้อหวยเก็บเงินใส่กระป๋องโอวัลตินไว้ ได้งวดนี้กินไปแล้วหลายร้อยแทนที่จะได้ซื้อยามากินหวยชักไปอีก
เตรียมหนังสือเกี่ยวกับสมุนไพรและรูปต้นไม้ไว้ให้หน่ยจะประชุมที่ทำงาน อยากได้ที่ไว้ปลูกสมุนไพรเพราะทุกวันนี้ผมก็ใช้มะกรูดยาแก้ไอก็สมุนไพรซื้อมะขามต้นเดียวยอดอ่อนก็ต้มโคล้งปลาใบแก่ก็เอามาต้มกับตะไคร้หอมอาบน้ำ
22 มกราคม 2535
ไปบ้านอาจารย์ขอใบหูเสือมาปลูกงามถือไปถึงอินทรา ไปซื้อเทปมาให้หลานอัด 70 บาท 30 บาทพอดีเดินถามหลายแห่งไม่มีขายเพราะเทปเล็กคนไม่ค่อยซื้อทางร้านบอกไปเซ็นทรัลชิดลมแต่หยุดวันนี้
จำได้ชั้น 2 พาต้ามีขายทุกอย่างมีครบไม่ต้องเดินไปหาที่อื่นแวะตลาดประตูน้ำซื้อกุ้ง 20 บาท 20 ตัวผักชีต้นหอมยอดผักกาด 10 กรัมกรัมละ 2 บาทอยากได้อย่างอื่นถือไม่ไหว ถึงปากซอยบ้านเจอเฉาก๊วย 2 ถุงถุงละ 4 บาทเอาไว้ให้หลาน 2 คนได้ห่อหมกมา 3 ห่อละ 7 บาทก็กินเล่นได้ 5 คำแบบติดใบตองไอไม่หายกินยาชวนป๋วยหมดไป 1 ขวดอาการไม่ดีขึ้นเวลาไอเจ็บหน้าอกไอแล้วมีเสมหะต้องไปบ้วนทิ้งในห้องน้ำปวดท้องฉี่ไปไหนไม่เป็นสุข 4 โมงเย็นกินข้าวกับใบหูเสือแช่น้ำแข็งของหวานมีมะตูม 1 แก้ว
ซอยผมเองจะม้วนเอง กว่าจะเสร็จงานประหยัดไป 50 บาทซื้อยาได้ 1 ขวดเบื่อยังไอไม่หายหัวเข่าก็ยังปวดเดินมาคงไม่ได้เป็นอะไรนะ!
24 มกราคม 2535
พาหลานไปโรงพยาบาลเปาโลไอ และ อาเจียนเมื่อคืนนี้ยายก็อดนอนหลับตอน 3:00 น ตื่น 6:00 น ตื่นดูหลานชายไปโรงเรียนรถมารับ ถวายกล้วยน้ำว้าเจ้าที่รดน้ำกล้วยไม้ โป๊ยเซียนออกดอกแล้วไปกินบะหมี่น้ำที่ข้างโรงพยาบาลหลานสาวเขาลืมไว้เมื่อปีกลายนี้ ความจำเค้าดีมากยายก็ลืมไม้บรรทัดไว้หนูทิ้งไว้ตรงโต๊ะนี้คุณหมอต้องหยิบให้ใหม่และให้ผ้าเช็ดหน้ามาอีก 1 ผืนหลับได้อ่านหนังสือและซักผ้าปูที่นอนตากแดดกวาดบ้านหุงข้าวให้หมาล้างชามเหนื่อย นั่งพักขึ้นไปดูห้องนอน ห้องเดียวเก็บหนังสือรังของนกจากห้องข้างล่างหล่นลงมาไว้ขนของลงมาข้างล่างกัลปังหาในรังนกคาบหญ้ามาทำรังบินมา 3 ตัวต้องเอาหนังสือพิมพ์ห่อไว้
25 มกราคม 2535
รับประทานอาหารมังสวิรัติ มีซุปฟักทอง กระเพาะปลา เห็ดหูหนูเม็ดบัวผัดหมี่ 15 บาทซื้อส้มโอ 3 ลูก 10 บาทปลาสลิดครึ่งกิโลกรัม 80 บาทงาคั่ว 10 บาทรดน้ำต้นไม้ซื้อน้ำไว้ครึ่งถัง 20 บาทวันนี้คนไม่มากเดินสบายแรกใบละ 20 บาทจากธนาคารทหารไทยในตลาดนัดสวนจตุจักร 500 บาท หอบของขึ้นรถเมล์กลับถึงบ้าน ปอกส้มโอใส่จานเก็บไว้ในตู้เย็นได้มะพร้าวกะทิมาไว้กิน 1 ลูก 50 บาท ปีพ.ศ. 2519 ลูกละ 10 บาทปีนี้พ.ศ. 2535 ราคาเพิ่มขึ้น 40 บาทประมาณ 16 ปีแล้วนะ 50 บาทไม่แพงเพราะเมื่อก่อนชาวสวนเก็บมาจากต้นมะพร้าวในสวนเรามาให้ถึงบ้านทุกวันอาทิตย์เดี๋ยวนี้ 5 เดือนถึงจะพบครั้งหนึ่งดีนะกินอิ่มจนลืมว่าเคยกินอิ่มอร่อยมาแล้ว ลูกพาไปกินอาหารญี่ปุ่นมีกุ้งย่าง หมูย่าง ผักย่างด้วยแก๊สกระเจี๊ยบย่าง ดื่มน้ำชา
อาทิตย์ 26 มกราคม
สระผมด้วยมะกรูดผมสั้นแห้งเร็วแปรงปัดผมยังร่วงแต่น้อยนะธรรมดาลูกสาวต้มข้าวต้มกุ้งให้หลานกินก่อนไปโรงเรียนยายต่อมื้อกลางวัน วันนี้วันอาทิตย์ข้าวต้มเหมือนเดิมยายตักใส่ถ้วยเล็กพออิ่มจะออกไปข้างนอกลูกเขาตื่นสาย
พุธที่ 29 มกราคม 2535
ใส่บาตร 3 องค์พระถามว่าสบายหรือยัง ?คะอาการไอยังไม่หายปวดเข่าก็เบาบางลง ท่านบอกแล้วก็หายเองเดือนมีนาคมไปบวชพระบวชเณรที่ลพบุรีนะ
ลูกซักผ้าในเครื่องไว้ให้เอาไปตากไม่มีแดด เหมือนฝนจะตกซักผ้านวม 2 ผืน ออกไปตากแล้วกลับเข้าบ้านนอนพัก กินยาฝรั่ง ยาจีน ยาไทยรวม 3 ขนานไม่รำคาญเพราะอยู่บ้านถ้าอยู่โรงพยาบาลเสียเงินมากอาหารก็ไม่อร่อยเหมือนทำเองคนมีกรรมใครทำให้ก็ไม่ถูกใจ
เตรียมหมักไก่ทอดให้หลานกินกลับมาจากโรงเรียน:หิวยายจ๋าวันนี้เหลือ 50 สตางค์ค่าขนมพ่อเขาให้ไป 20 บาทกินหมดอยู่ชั้นป. 1 นะนี่อาหารกลางวันกินกลางวันปลาดุกทอดกรอบ มะพร้าวกะทิยังอยู่ กินเป็นของหวานเจ้า 3 ตัวมีหมูพะโล้กินข้าวเป็นกิโล 10 บาทต่อวันวันละ 2 มื้อเย็น ขาทาน้ำมันพับงอเข่าไม่ถนัด กระดูกแตกหรือเปล่าก็ไม่รู้ว่างต้องไปให้หมอเอกซเรย์ดูเกือบเดือนแล้วเดินช้าเดินเร็วไม่ได้ขึ้นบันไดก็ไม่คล่องเวลาลงต้องก้าวช้าๆ มันไม่ค่อยเหมือนเดินรำคาญนั่งพับเพียบไม่ได้ลุกขึ้นต้องเกาะข้างฝาผนังทีละน้อยน้องนัฏกลับมาดูพระอภัยมณีตอนสุดสาครผจญภัยเขาชอบใจโยคีหลวงตา
30 มกราคม 2535
ไปซอยผมที่อุดมสุข เขาคิด 10 บาทเลยเพิ่มค่าขนมให้อีก 10 บาททำถูกใจซื้อวุ้นเส้น ปลาทู กุ้ง 15 บาทตัวโตเท่านิ้วกลาง 5 ตัวตัวเล็กนิ้วก้อย 4 ตัวกลับบ้านชงกาแฟเย็นกินกับขนมปัง
เสาร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2535
วันเกิดน้องมิ้นท์ สุวดี วันนี้หลานอายุครบ 4 ขวบ
จันทร์ที่ 3 กุมภาพันธ์
ไปจ่ายกับข้าวที่ตลาดคลองเตยที่จอดรถไม่มีเขาจอดเต็มหมดต้องเดินหนุ่ยคอยอยู่ที่ร้าน เป็ดไก่เดินไปซื้อปลาช่อนไก่ขายดีเหลือ 2 ตัว 124 บาทจำเป็นต้องซื้อได้ผลไม้ส้มเช้ง องุ่น กล้วยหอม ขนมเทียนขนมเข่ง ผักสด ราคาถูกคนเต็ม 3 ถุงหิ้วตะกร้าลูกเขาบอกเดินหิ้วเมื่อยน่าจะนั่งรถออกไปเพราะรถจอดอยู่ถนนลูกสาวก็เพิ่งผ่าตามา ยายหิวของหนักก็ไม่ไหวเราเองก็แขนซ้ายผ่าตัดทนเอาเถอะลูกหนุ่ยๆถึงรถก็หมดแรงนั่งเฝ้าจนถึงบ้านเก็บของออกล้างจะใส่อ่างใส่ถาดนึ่ง หมูสามชั้น นื่งเป็ด ไก่ทำน้ำจิ้มปลา ทำกับข้าวกิน ก็ข้าวต้มกุ้งดีที่สุด หลานกลับมาก็ได้กินจัดโต๊ะดอกไม้ใส่แจกันเอารูป ย่ากับรูปพ่อ เขามาตั้ง มีมาลัยพวงใหญ่
ลูกทำความสะอาดบ้านช่วยกันทุกคนตอนนี้ไม่มีคนรับใช้งานไม่มากแต่เหนื่อยเหมือนกันดีมีเครื่องดูดฝุ่นไม่ชุบผ้าจุ่มน้ำถูไปยาวไม่ถูเหมือนแต่ก่อนตรวจดูไก่คอหักไหม? ไม่หัก:ปลาช่อนหัวไม่หักแตกเหมือนปีที่คุณมนูญเสียขอพับห้อยของในบ้านไม่ตกแตกคนในบ้านไม่ทะเลาะกันปีนี้ครอบครัวก็เป็นสุขขนมจันอับ ถั่วลิสง ไข่จิ้งจกฟักเชื่อม ต้องไปซื้อจากร้านทำเองที่รองเมืองลืมขนมเปี๊ยะไม่ลืมหรอกอันละ 100 บาทไม่สน:เอาไว้ปีหน้าค่อยกินคนไทยใส่บาตรไม่ได้กินจะได้บุญตอนไหว้เจ้าตรุษจีนได้กินอิ่มปีนี้แม่มาไม่ได้ลูกหลานไปไหว้ที่บ้านแม่เดินไม่ค่อยไหวขาอ่อนแรงไม่แข็งแรง ซื้อเทียนสีเหลืองช่อละ 16 ดอกสีแดงช่อละ 16 ดอกเจริญรุ่งเรืองดอกตรุษจีนเฟื่องฟ้าไทยก็บานสะพรั่งหน้าบ้านต้นไม้เขียวชอุ่มคนในบ้านอยู่เย็นคงจะหมดทุกข์เสียทีอายุ 62 แล้วชีวิตราบรื่นราบเรียบพอมีกินมีใช้ อยู่กับลูกหลานมีความสุข
5 กุมภาพันธ์ 2535
ไปซื้อดินสอที่ร้านโมฮัมหมัดเจริญกรุงของเก่าโหลละ 20 บาทใหม่โหลละ 50 บาท 2 กล่องไม้บรรทัดเป็นอันละ 12 บาทเอาไปให้หลานดูหลานไม่เคยเห็นหรอกสมัยนี้เขาใช้พลาสติกกันซื้อหมึกอิงค์มาอีก 2 ขวดเดินไปถึงบางลำภูร้านปิดตรุษจีนเดินสบายรถว่างข้างถนนเดินง่าย
พฤหัสที่ 6 กุมภาพันธ์ 2535
ไปหาแม่เอากล้วยน้ำว้าลงมาล้างพิษขึ้นเต็มบอกแม่อย่าทำเถอะแม่นั่งทำเพราะเขาบอกแม่ชอบทำออกกำลังกายขาถ้าหกล้มไปใครจะดู เลิกได้แล้วขึ้นมาบนบ้านกินข้าวกับน้ำพริกมะม่วงแม่เขาชอบเขาขอเสื้อผ้าเก่าให้เด็กบ้านนอกหลานย่าเยอะ จะเอาไปให้ถามเรื่องจะไปทอดผ้าป่าจะเอารถไปรับไปนั่งเฉยๆเป็นประธานไปทำฟันก่อนนะ
แม่ถูกลอตเตอรี่ให้มา 200 บาทดีหนูเก็บไว้ทำบุญให้ไปบางแคซื้อข้าวเหนียวสังขยาหน้าปลาแห้งห่อละ 5 ไปนั่งกินเล่น เดินไปกินข้าวแกงส้มดอกแค บางแคเจริญมากมีซุปเปอร์มาร์เก็ต Plaza สร้างเต็มคนเยอะเดินไปดูบ้านเก่าหลังคลองที่ป้าย้อยอยู่ หลานแกไม่ทำความสะอาดคอยแต่จะขายเอาเงินเมื่อแกอยู่คลองน้ำใสต้นไม้งามเช้ามาแต่เช้าดึงหญ้าบนฝั่งคลอง ปลูกเตยไว้เต็มตลิ่ง กล้วย ส้ม มะม่วงเก็บใส่กระจาดมะพร้าวสูงมากมายตายหมดแกเดินอยู่ในสวนจนเย็นข้าวแกก็ห่อมากินลูกเราก็อาศัยวิ่งเล่นน้ำอาบน้ำในคลองเวลาแกไปแล้ว
ถ้าอยู่โรงไม่ได้กระดาษครึ่งวันเราอาศัยน้ำคลองตักน้ำมาใส่ตุ่มแล้ว กวนสารส้มได้น้ำใสมาไว้ใช้ตอนมาปลูกบ้านใหม่ๆยังไม่ได้ต่อก๊อกประปาเอาไม้ทอดสะพานข้ามคลองเอาถังตักส่งต่อจนถึงตุ่มพอมองเห็นแกเดินมาแต่ไกลก็ชักสะพานไม้กลับแกห่วงจริงๆพูดกับแกก็ไม่ยอมพูดกับใครสักคนใส่ต้นไม้อยู่ในน้ำเป็นวันเป็นชั่วโมงไม่ยอมจ้างลูกจ้างทำคนเดียวขยันที่สุดซื้อทาวน์เฮ้าส์ขยันไปหมดเรียกนั่งในบ้าน กินน้ำก่อนป้า ดีนะมานะพยายามแกบอก"ขอบใจมาก"บ้านเก่าเราเขาต่อ เต็มหมดแล้วหน้าบ้านทำถนนซีเมนต์ อดคิดถึงไม่ได้สร้างมากับมือ
16 มีนาคม 2535
รถมารับไปใส่บาตรที่บางนาแล้วขึ้นทางด่วนไปถนนประชาชื่นดูตึกค้าขายแหม่มจ่าย 2,000 บาทไปทำสีที่บรรจุกระดูกพ่อเขาที่พนมสารคาม เพราะค่าแรงแพง กระเบื้องสีดำต้องไปเอาช่างที่นู่นค่าใช้จ่ายจะถูกกว่ากันมาก จะไปตามหน่อยลูกชายไปทำดีไหมนะอาจารย์ใหม่เจ้าอาวาสไม่สร้างกฎใหม่ศาลาใหม่ปล่อยให้เก่าคร่ำคร่า
21 มีนาคม 2535
พนมสารคาม วัดบึงกระจับนาฬิกาบ้านหลานดัง 6 โมงตื่นเก็บมุ้งล้างหน้าอาบน้ำแต่งตัวไปวัดใส่บาตรด้วยปัจจัย 100 บาทรถมารับอาจารย์ไม่เช้าพระท่านบอกโยมให้หลานไปซื้อสีมาอาตมาช่วยดูแลให้สั่งเจ้าอาวาสไว้แล้ววันนั้นอาตมาไปฉันท์ที่อื่นโยมว่าถ้าพระไม่พอก็จะนิมนต์วัดอื่นมาร่วมด้วยนั่งรถไปดูที่สวนทุเรียนสวนเงาะสวนยางสวนละ 20 ไร่ถึง 30 ไร่ทุเรียนต้นนึงติดลูกประมาณ 20 ลูกลูกละ 50 บาทถ้ามี 50 ต้นขายได้ 50,000 บาทต่ำสุดแต่จริงเป็นแสนพอหายเหนื่อยเต็มต้นกิโลกรัมละ 20 บาทเนาะ 11.00รอไปดูนากุ้งติดป่าชายเลนและควรติดภูเขาขายได้วันละอย่างต่ำ 200 ถึง 1,000 บาทกินอาหารกับปูต้มบ่ายไปเที่ยววัดเขาสุกิม มีพิพิธภัณฑ์โต๊ะมุกมากที่สุดในประเทศไทยแจกันยักษ์สูง 2 เมตร และ ลายครามของเก่าเดินดูจริงๆต้องเป็นวันๆถึงจะทั่ว
22 มีนาคม 2535
เมื่อคืนเจ้าของบ้านเอาที่นอนมาปูบนเตียงให้กางมุ้งยุงชุมหลายสิบปีแล้วไม่เคยนอนมุ้งลมพัดจากชายทะเลและบนเขาสบายใจลูกสาวเขาเอาอาหารไปเลี้ยงกุ้งในบ่อเลี้ยงนากุ้งประมาณ 22:00 น มีรถตู้มารับซื้อกุ้งทุกบ้านเขานอนดึกตื่นเช้าอาหารไปเลี้ยงกุ้งเราตื่นแล้วลงไปข้างล่างล้างหน้าเมื่อคืนอาบแล้วเกรงใจเจ้าบ้านเขาไปหามาให้อาบเดินไปที่ชายเลนเห็นต้นโกงกางรากมันเป็นเกลียวเหมือนรากไทรแน่นติดดินหลังบ้านติดภูเขา โกงกางรากสีดำเทาพันไปมาเขาใช้เผาถ่านขาย เขาลาก อวนมานั่งแกะปูม้า ปูทะเล แมงดาปลา ปูยักษ์ ปูมันคอยงับมือเขาดึงมือทิ้งก้ามปูโยนลงทะเลแล้วมันจะงอกใหม่มีกุ้งใหญ่ติดมา 5 ตัวปูเขาต้มแล้วแกะเนื้อขายได้วันละ 200 ถึง 1,000 บาทเป็นรายได้ดีวันนี้กินเนื้อปูต้มถูกที่สุดอร่อยที่สุดหวานสด ลมพัดเย็น
วัดเขาสุกิม
พ.ศ 2535 อังคาร 24 มีนาคมได้ยินชื่อมานานพระอาจารย์สมชาย เคยบอกบุญสร้างสวรรค์สร้างได้จริงสร้างบันไดขึ้นเป็นร้อยท่านมีรถกระเช้าไฟฟ้าลงมาคอยรับคนข้างล่างเราเดินเหนื่อยนั่งพักเดินจนถึงหอแพทย์จริงๆมีศาลาใหม่บรรจุแจกันยักษ์สูง 3 เมตรหุ่นขี้ผึ้งพระอาจารย์หลายองค์มองลงไปข้างล่างมี ตระพาพ เต่า ในสวนมีสารพัดว่านลายคราม ของเก่าถ้วยชามเหรียญตรามีทุกอย่างคนเอามาถวายเดินดูเป็นชั่วโมงท่านเป็นพระผู้สร้างสะสมทำ และ ธรรมชาติดีมากมีคุณประโยชน์มหาศาลมีวิริยะมากอยากให้คนมีเงินสร้างอย่างนี้มีที่อยู่ตอนปลายชีวิตแล้วจะได้มาอยู่หรือเปล่านะ
เสาร์ 28 มีนาคม 2535
พาแม่ไปทอดผ้าป่ารอแม่ 7 โมงน้องชายขับรถมาเอาถังผ้าป่าออกเดินจากบ้านบางนารถติด 3 ชั่วโมงถึงแปดริ้วซื้อแตงโมด้วยไปถึงพระคอยฉันท์เพลขนมจีนน้ำยาข้าวกับข้าวยังไม่ยกมา ทำอะไรไม่ได้
เป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่า
มีอะไรก็ฉันท์เถอะ พระท่านฉันท์ได้แกงเนื้อ ไข่พะโล้ 5 ฟองบอกคุณเณรวันนี้ฉันอิ่มรถติดมากคุณเณรหัวเราะจะเอากล้วยมาให้คนกิน ท่านบอกไม่เป็นไรทำพิธีทอดผ้าป่าได้เงิน 50,000 สร้างศาลาก็พอแรง ลงไปทำบุญให้ พ่อ แม่หนุ่ยเขาทำเขาก็ได้มีความเจริญกับครอบครัวยายก็ดีใจสบายใจทำบุญวัดไกลบ้านขามารถติดเชงเม้งอีกดีนะยังมีร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่ขนมจีน 1 จาน 30 กิโลกรัม 300 บาทพระนึกว่าขบวนผ้าป่าจะมาเต็มรถทัวร์มากัน 13 คนก็มี แหม่มลูกสาวจัดหาเงินให้ท่าน แม่ครัววัดบอกว่าสั่งไม่ให้หุงข้าวมาให้ทำอะไรก็หอบจะมาแต่เช้าปลาผักซื้อมาพร้อมแล้ว เออเอาล่ะจบไปแล้วไม่ต้องพูดถ้าไม่อดข้าวก็แล้ว คนเขาฝากเงินมาทำบุญครบทุกบาทถวายพระไปหมดแล้วท่านอนุโมทนาบอกปีหน้ามาอีกนะโยมไม่มีปัญหาเจ้าคะ ผลบุญวันนี้ขออนิสงค์จงเกิดแก่ทุกคนที่ตั้งใจทำบุญจงเป็นสุขเป็นสุขเถิด
จันทร์ 26 มีนาคม 2535
พาหลานไปฉีดยาที่โรงพยาบาลเปาโลแล้วนั่งพักตุ๊กๆก็ชอบใจเคยไปนั่งซื้อดอกไม้ที่สวนจตุจักรกินก๋วยเตี๋ยวคนละชามกาแฟเย็นแก้วละ 7 บาทซื้อไก่ย่างตัวละ 70 บาทซื้อข้าวมาให้ลูกน้องนั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน 200 บาท
30 มีนาคม 2535
พาหลานไปฉีดยาที่โรงพยาบาลเปาโลและพานั่งตุ๊กๆก็ชอบใจไม่เคยนั่งไปซื้อดอกไม้ที่สวนจตุจักรกินก๋วยเตี๋ยวคนละชามกาแฟเย็นแก้วละ 7 บาทซื้อไก่ย่างตัวละ 70 บาทที่ข้าวมาให้ลูกน้องนั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน 200 บาท
26 มีนาคม 2535
น้องนัฏเป็นอีสุกอีใสไปโรงพยาบาลบางนา 2 แยกน้องมิ้นท์คนละห้อง เก็บน้อยหน่าบนต้นมาได้ 4 ลูก 1 กิโล 12 บาทหล่นทั้ง 2 ลูกทำผัดซีอิ๊วกินกันมีมะม่วง 10 หลานโหน่งเอามาจากบ้านยายอากาศร้อนมากอาบน้ำทาขมิ้นดินสอพองพักนี้อากาศร้อนเก็บเสื้อผ้าแขนยาวมาตัดเป็นแขนสั้นใส่จักรก็พังแล้ว 16 ปีแล้วตั้งแต่ปี 2519 ซื้อตอนนั้นอยู่บ้านบางแคน้ำในตู้เย็น 10 ขวดเด็กกินโค้กขวดใหญ่น้ำส้มคั้นไว้เหมือนกันเย็นนี้อยากกินต้มส้มคงจะคล่องคอหมูป่า ไม่มาขายมีปลาป่นคลุกกับมะม่วงสุก
1 พฤษภาคม 2535
ไปวัดไตรมิตรไหว้พระทองคำสุกปรั่งชาวต่างประเทศไหว้พระในโบสถ์ออกเดินไปทางสามแยกเฉลิมบุรีจนถึงเยาวราชขึ้นรถไปลงเทเวศร์กินก๋วยเตี๋ยว 1 ชามซื้อมะม่วงกับรวมมิตรมาฝากหลาน 4 ถุงแดดร้อนจัดมากนั่งมอเตอร์ไซค์เข้าบ้าน 10 บาทลมพัดเย็นมองดูข้างหลังกลัวเหมือนกันบางทีจะได้เงิน 40 บาททำให้โดนรถชนเจ็บไปนาน ว่าจะเลิกแล้วนะอ้าวลูกเขาออกไปข้างนอกหมดกินน้ำเย็นแล้วอาบน้ำนั่งพักเปิดแอร์หลังกลับมาจะนอนพักน้องนัฏเล่นรถยนต์น้องมิ้นท์ก็จะกินข้าวกับไก่ทอดกินไอศครีมอาบน้ำพากันออกไปเดินข้างนอกไปร้านค้าซื้อหมากฝรั่งยายบอกอย่าเคี้ยวเดี๋ยวฟันผุไม่เชื่อ
เสาร์ที่ 2 พฤษภาคม 2535
หนุ่ยพาหลานๆ3คนไปพัทยาต้องขับรถออกไปแต่เช้ารดน้ำต้นไม้ปลูกต้นไม้ กวาดใบมะม่วงหลังบ้านเขาไม่ยอมตัดร่วง หลังบ้านเราลงท่อน้ำลงบนหลังคาฝนตกก็ใช้น้ำไม่ได้ยังไม่อยากพูดเก็บบ้านล้างแก้ว ล้างชามตู้เย็น ถูพื้นหินอ่อนมีข้าวต้มไก่ น่องไก่ตั้ง อาบน้ำทาขมิ้นสระผมด้วยมะกรูดเกือบ บ่ายสอง เอาข้าวให้ลูกน้องกินเราก็มีมังคุดมะม่วงกินก๋วยเตี๋ยวราเมง 1 ชามร้อนจนออกนอนพักอ่านหนังสือซักผ้าด้วยเครื่องเอาไปตากหุงข้าว ผัดผักบุ้ง ยําแตงกวา
เสาร์ที่ 5 กันยายน 2535
ปลูกมะม่วง 2 ต้นเพราะหลานบอกว่าบ้านอื่นเขามีมะม่วงต้นใหญ่มีลูกมากยายจะปลูกนานแล้วแต่แม่หลานเขาไม่ให้ปลูกมันเต็มสนามหญ้าหน้าบ้านที่แคบๆมะม่วงกินแล้วทิ้งไปมันก็เกิดมา ผ้าใบดูสิกี่ปีจะได้กินลูกหลานได้กิน แม่เก็บหญ้าเผาใกล้ท่อพลาสติกตายแล้วหาเรื่องท่อน้ำแตกเดือดร้อนแม่ทำอะไรไม่คิดดูก่อนเกือบเสียเงินอีกแล้วรีบดับไฟ การเก็บหญ้าแห้งเอาไว้ทำปุ๋ยดีนะฝนไม่ตกถ้าแห้งเก็บจากลาไปพักไว้แล้วปีนึงเผ้าหญ้าอันตรายถ้าลมแรงอยู่บ้านคนเดียวไม่ทำอะไรดีกว่า บอกเหตุเกิดขึ้นจากความประมาทฝนตกมาตอนเย็น 1 ชั่วโมงชุ่มฉ่ำไม่แห้งอีกแล้วนึกว่าฝนหมดแล้วสิยังมี
วันนี้กินข้าวเย็นกับน้ำพริกมะขามหัวปลาต้ม ขนมมีทองหยิบถ้วยละ 2 บาทมะนาวเดี๋ยวนี้ลูกละ 3 บาทแล้วลูกเล็ก 4 ลูก 5 บาทของแพงทุกอย่าง
ต้นมะม่วง
อาทิตย์ที่ 6 กันยายน 2535
ไปกินมังสวิรัติที่จตุจักรบะหมี่สุกี้เต้าหู้ดอกไม้จีนกวางตุ้ง 13:00 น กลับบ้านนั่งรถเกือบ 2 ชั่วโมงรถติดเหมือนเคยมีกล้วยไข่เชื่อมขนมจีนน้ำพริกมาด้วยถึงบ้านมองดูน้อยหน่าพันธุ์ต้นนับได้ 40 ลูกบ้านนี้มีต้นไม้อย่างละต้นเอากระดาษขึ้นไปห่อไว้เจอมดต้องรีบลงจะเอาข้าวไปให้นาง โบว์เรียกก็ไม่ยอมลุกขึ้นมามองไปๆกำลังออกลูกรีบไปเปิดลังไม้กลมใหญ่เก็บลังขวดเอาผ้าปูแล้วเอากระดาษหนังสือพิมพ์รองอุ้มมันวางลงออกมาแล้วมันกัดและดึงรกตามออกมากัดกินสะดือขาดคลอดออกมามี 3 จุดกลมใหญ่เอาพลาสติกหุ้มลูกมันให้ปากกัดนานอยู่รกออกมาอีกเช่นเคยนานครึ่งชั่วโมงออกมาอีกตัวสีขาวมันเหนื่อยน่าดู ดูแล้วก็สงสารเขา ดูมันนานออกมาอีกครบ 4 ตัวมันจึงเลียขนเลียตัวลูกไม่ยอมกินน้ำกินข้าวป่ะล่ะที่
14 กันยายน 2535
น้ำท่วมบ้านน้องนัฏเดินสายรองเท้าย่ำน้ำขึ้นรถบอกให้ถอดถุงเท้ารองเท้า ปี 2526 น้ำท่วมซอยนี้ปีนี้เขาทำถนนหน้าปากซอยสูงน้ำไม่ท่วมน้ำไหลเข้าในหมู่บ้านฝนตกคืนเดียวตี 2 ถึงตี 5 น้ำยังท่วมหน้าประตู 3 วัน 3 คืนคงท่วมพื้นชั้นล่างเหมือนเดิมเก็บน้อยหน่ามาบ่ม 20 ลูก 2 วันสุขแล้วเรากินคนเดียว 5 ลูก ไม่โตนัก เช้าก็มีโจ๊กเป็นอาหารเช้าน้องมิ้นท์หยุดเรียนระบายสีวาดภาพเจ้าBackออกไปข้างนอก
จะ ไปเมืองจีนปักกิ่ง
17 กันยายน 2535
หาหนังสือไปปักกิ่งมาอ่านกำแพงเมืองจีน great wall สถาปัตยกรรมมหัศจรรย์ชั้น 1 ของโลกอายุ 2,200 ปีสร้างสมัยราชวงศ์ฉินซีฮ่องเต้เกณฑ์แรงงานจากราษฎร 3,000 คนสร้างกำแพงเมืองจีนป้องกันการโจมตีของข้าศึกสร้างคดเคี้ยวเป็นแนวยาวตามเทือกเขาสูงต่างๆยอดมณฑลตะวันออกเมือง ต้วนไปสิ้นสุดทางทิศตะวันตกเมืองกวาง มณฑลซานซีมีความยาว 120 กิโลเมตร 600 กิโลเมตรสร้างด้วยหินแกรนิต หินบล็อกใหญ่วางทับซ้อนกันสูงถึง 6.6 เมตรกว้าง 6.5 เมตรที่ฐาน เดือน 5.5 เมตรมา 6 ตัวยืนเรียงกันทิ้งช่วงห่างกัน 300 ถึง 500 เมตร ตลอดป้อมปราการส่วนที่ยืนอยู่ปักกิ่ง สามารถมองเห็นประเทศไป
สนามบิน
ทุกวันนี้ร้านขายของที่ระลึกมาก มองพื้นด้านล่างมีอู่ให้เช่านั่งถ่ายรูปมองเห็นกำแพงเมืองจีนเป็นแนวตามเนินเขาเมืองภูเขาทรัพยากรอุดมสมบูรณ์อากาศเย็นจัด เขาจนถึงอดทนและขยันBiijig เกียง ปักกิ่ง ซานไห่ กุ้ยหลิน กุ้ยอันหอมหวลเมืองเขาสวยน้ำใสหินงามมากกว่าไทยหลายล้านปีใต้ท้องทะเลเกิดเป็นแก่นเป็นถ้ำน้ำทะเลซัดกัดกร่อนการเคลื่อนไหวของเปลือกโลกก็ระดับน้ำทะเลภูเขาตั้งฉากกับพื้นดินมีภูเขาตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออกตะวันตกของแม่น้ำหลี่เจียงล่องลำน้ำไป 80 กิโลเมตรถึงเมืองลั่วหยาง สายน้ำไหล
ถ่ายจากบนเครื่อง
เพลินตามองดูสายสวรรค์อันสวยงามหน้าผาสูงหินงอกหินย้อยเนินหินรูปเซียนน้อยท้ายมังกรถ้ำ 7 ดาว ทะเลสาบสวย ใยไหมทอผ้า ของกุ้ยหลิน สวยมีชื่อ หน้าผาสูง ดอกกุ้ย ดอกกล้วยบานสีเหลืองทอง ส้มแดงเหลืองเข้ม ส่งกลิ่นหอมถ้ำขลุ่ยหญ้า ก้อนหินเป็นฉากละครสวยมากตอนค่ำแม่น้ำหลี่เจียงชาวเรือรดโคมไว้หัวเรือยามโพล้เพล้ดื่มดำในอารมณ์เรือแจวบนน้ำนิ่งสงบธรรมชาติงามจริงจะได้ไปถึงหรือเปล่านะ
เตรียมของใส่กระเป๋าใบเล็กเรียบร้อย มีผ้าเช็ดหน้า ยาหอมยาแก้ไอซองพลาสติก สวมกางเกงใส่เสื้อแขนยาวนั่งดื่มนมดูทีวีลูกเอากระเป๋าลงไปใส่รถป้อม พร้อมแล้วปวดหัวเป็นไข้พรุ่งนี้จะไปเมืองจีนไหวหรือกินยาแล้วนอนพักจำจากจิ๋นซีฮ่องเต้ไปเห็นภาพจริงก็นึกถึงตัวหนังสือที่เคยอ่านพระราชวังฤดูร้อน พี่เหอหยวนสร้างภูเขาเตรียมขุดดินมาทำเป็นภูเขาใช้หินธรรมชาติปลูกต้นไม้ทุกชนิดเป็นป่าธรรมชาติสูงใหญ่ลำต้นแตกกิ่งก้านสาขาไว้ยาว 1 ปีศาลาวัดเรียกว่านโชว์สิงโตคาบลูกหิน 2 ตัวตัวเมีย และ ตัวผู้อย่างละตัว
วังโบราณต้องห้ามมีบันไดขึ้นเป็นหินอ่อนสักรูปมังกรตรงกลางตามร่างน้ำแข็ง 580 ปีเราเดินดูเราก็มองเห็นภาพคนเป็นร้อยช่วยกันยกมาเรียงกันทีละก้อน กระทะทองแดงใส่น้ำไว้ดับไฟเราขึ้นไปดูบ้างขว้างเงินไป 1 หยวน 5 บาทจิ๋นซีฮ่องเต้ที่ยิ่งใหญ่กว่าใครจริงๆใหญ่กว่าทั้ง หวงทั้ง 3 เทียนหวงแห่งสวรรค์ตื้หวงเจ้าแห่งแผ่นดิน เหยินหวงเจ้าแห่งมนุษย์ สร้างกำแพงหมื่นลี้ 1 = 7 กิโลเมตรที่ภาคเหนือห่างจากปักกิ่ง 7 กิโลเมตรยิ่งใหญ่รวมจีนแตกแยกใช้ภาษาจีนอักษรเดียวกับฆ่าบัณฑิต 500 คนเผ้าหนังสือทั้งหมด นึกขำเมื่อวานยังนอนซมอยู่บนที่นอนห้องรับแขกไอแค่กๆทำไงดีนอนหลับพักผ่อนจนค่ำขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าพอถึงปักกิ่ง เปิดกระเป๋าออกปรากฏว่าลืมเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวต้องยืมลูกสาวใส่ดีนะเขาเอามาเยอะมันหนาวจริงๆ
หนาวใบไม้ร่วงแล้ว
ไปเที่ยวเมืองจีน 9:00 น ถึงดอนเมืองนั่งเช็คอินรอเวลา 6 โมงครึ่ง ดื่มชา นั่งมองหน้าต่างหลับ นาน 6 ชั่วโมงเย็นถึงปักกิ่งอากาศเย็นลงมาเช็คของนั่งรถยนต์ผ่านต้นหลิวถึงโรงแรม เดินถ่ายรูปกระเป๋าขึ้นห้องออกมาทานอาหารค่ำอาหารจีนหลายคนอย่างคนไทยกลุ่มกันตนาก็มากินข้าวด้วยกันไปนอนอาบน้ำร้อนดื่มน้ำชาตี 5 ตื่นอาบน้ำหกโมงเช้ากินโจ๊กปาท่องโก๋ขนมจีบซาลาเปาขึ้นรถไปสถานีรถไฟเข้าคิวนั่งรถไฟผ่านภูเขาทุ่งนากว้างมีข้าวกล่องกินในรถเล่นไพ่กันด้วย
ถึงพระราชวัง กว้างมากมีทะเลสาบมีสะพานเหมือนในหนังทั้งนั้นวัดทิเบตกินบะหมี่ชามโตเก็บตกเมืองจีนเงิน 1 หยวนประมาณ 10 บาทรัฐบาลจีนจ่ายค่าเลี้ยงดูเด็ก 80 หยวน 100 กว่าบาทชมโรงเรียนอนุบาลไปชมโรงงานทอผ้าผสมเคมีทำใยเทียมปั่นเป็นเส้นด้ายฝ้ายเป็นเส้นมาทอผ้ามีคนงานชายหญิงมีโรงพยาบาลโรงเรียนคนงานสวนสาธารณะไปเมืองหางโจวดูวิธีทำลายผ้าเจาะรูกระดาษเอาไปเข้าเครื่องทอทำภาพวิวมีปลอกหมอนผ้าปูโต๊ะเดินไปดูวิวทะเลสาบ สีหู เจดีย์หลิวเหอ มีเสา 9 ชั้นลงเรือยอร์ชมีเก้าอี้นวมนั่งจิบน้ำชาจีน ชมวิวทะเลสาบโรงงานทำใบชา ใช้มือคั่วในกระทะเหล็ก
รับประทานอาหารเที่ยง
กินบะหมี่
เซี่ยงไฮ้ติดที่พักที่แม่น้ำริมเขื่อนมีคนออกมารำมวยจีน ข้อมูลทำนาได้ปีละ 3 ครั้ง เขาเดินเท้าเปล่าผลัดกันไปทำนา
ทะเลสาบ
หนุ่ยถ่ายกับต้นหลิว
19 ตุลาคม 2535
อายุ 62 แหม่มลูกสาวอยากให้พี่สาว กับ แม่ไปเที่ยวปักกิ่งเมืองจีน
ในหนังสือมีคนมากที่สุดในโลกพื้นที่ธรรมชาติเป็นภูเขาสูงแม่น้ำหลายสายจำได้แม่น แม่น้ำแยงซีเกียงเมื่อเรียนหนังสือก่อนออกเดินทางเตรียมยาแก้ไอกินยานอนหลับพักผ่อนอย่าลม ยาหม่องเตรียมตัวไปขึ้นบันไดกำแพงเมืองจีนเป็นไข้หวัดกินยาตอนเย็นหายได้ไปถึงดอนเมืองออกเดินทาง 11:00 กลุ่มทัวร์หิ้วกระเป๋าสีเขียวสีเดียวกันขึ้นเครื่องไปหาที่นั่งได้รัดเข็มขัดนั่งข้างหน้าต่างมองลงไปข้างล่างไฟแป๊บๆดื่มกาแฟกับขนมเค้กพากันเดินไปมาบ้างก็ดูหนังบ้างก็หลับเราสวดมนต์ลูกสาวนั่งข้างๆบอกแม่หลับได้
เช้ามีอาหารเช้ามองเห็นหมอกขาวเมฆเทาผ่านประเทศลาว เข้ากริ้งให้ตื่นเพราะต้องไปเฉินไป่ ขึ้นรถไฟที่สถานีลงใต้ดินไปยืนรอประตูเปิด เมื่อยรถเขาจัดโบกี้พิเศษสีแดงขาวเขียวขาวฟ้าขาวที่นั่งผ้าคลุมเบาะสีฟ้าฝรั่งนั่งครึ่งโบกี้พวกเรา 23 คนสนุกนั่งเล่นไพ่เลยมีของมาขายกำไร ตะเกียบไพ่ป๊อกเขาเสิร์ฟน้ำชาร้อนใบชาสดหั่นฝอยกาแฟโค๊กกระป๋องลอดถ้ำรถไฟแล่นผ่านไร่ข้าวโพดเป็นผักเขียวภูเขายาวเป็นขั้นบันไดยาวเป็นกิโลต้นยางสูงปลูกเป็นระยะมีหมูดำขาว 4 ตัวเดินข้างลำธารฝูงเป็ดขาวว่ายน้ำตื้นๆมีชายหนุ่มคนเดียวเดินตามเป็ดมีโรงทำหินอิฐคนงานทำงานกันหลายคนบ้านชั้นเดียวหลังคากระเบื้องครัวมีปล่องไฟบนหน้าต่างตากข้าวโพดห้อยระย้าข้างล่างหักเรียงกันแทบทุกบ้านดูสวนธรรมชาติผืนใหญ่กว้างขนาดรถวิ่งผ่าน
11.30 ถึงสถานีเฉิงเต๋อมีคนถือป้ายชูเพื่อให้ญาติที่ไปได้เห็นชื่อนามสกุลลงจากรถไฟขึ้นรถบัสไปที่พักกินอาหารกลางวันเนื้อผัดน้ำมันหอยไก่ย่างผัดผักก้านใหญ่แกงจืด แตงโม
ฝนตกหนักจะไปหรืออยู่ร.ร.นอน
ไปสิกลางร่มขึ้นรถไปพระราชวังที่เฉินหลงสร้างเป็นKingที่มีชื่อเราใส่รองเท้าผ้าใบเสื้อยืดสีเขียวกางเกงขายาวเดินไปดูห้องซูสีไทเฮาเตียงนอนหมอนไม้เสื้อปักดิ้นโรงละครอะไรก็สีแดงส่วนเห็นจำลองเดินผ่านสะพานไม้ทะเลสาบต้นหลิวต้นสนต้นไม้มากเดินเพลินไม่เมื่อยทรัพยากรรักษาไว้อย่างดี
ฝนตก แต่ก็อยากถ่ายรูปเก็บไว้ สวย
22 ตุลาคม 2535 พฤหัสบดีอากาศเย็นเช้าโจ๊กกาแฟข้าวต้มขึ้นรถบัส Super market Shopping มีทุกอย่างราคาถูกเราซื้อยามา 3 กล่องเสื้อหนาวราคาถูกซื้อใส่รูดการ์ดทัวร์ชื่อรุ่งทรัพย์คณะนี้ อาหารแกงจืดไข่ กับ เต้าหู้ผัดผักแคนตาลูปแตงโมน้ำชาอาหารแปลกกระดูกเป็ดน้ำแดงอร่อยดี
อาบน้ำร้อนในอ่างจัดเสื้อผ้านอนสบายเพราะเตียงเล็ก 2 เตียงกับลูกสาว
23 ตุลาคม 2535
นั่งรถผ่านต้นป่าสนใบเหมือนมะยมสีแดงกำมะหยี่ต้นยางสูงต้นพลับถึงป่า ต้าหลิงเดินไปดูพระราชวังต้องลงบันไดใต้ดินลึก 29 ชั้นเพื่อไปดูสุสานใต้ดินผ่านประตู 3 ชั้นจึงเห็นเก้าอี้สีขาวทำด้วยหินขาวหีบศพฮ่องเต้ ฮองเฮาเรียงกันอากาศไม่ค่อยดีเดินขึ้นบันไดเวียนเก้าชั้นออกไปสวนดอกไม้สีแดงสดเขาสร้างสมัยโบราณทำได้ดีมากพระราชวัง กู้กงก็มีของมีค่ามากกษัตริย์ราชวงศ์หมิง และ ราชวงศ์ชิงสร้างทุกสิ่งสร้างด้วยไม้มะค่าใหญ่โตไม่ว่าจะเป็นเจดีย์สูงขาวไปตลอดคลองถมจีนเป็นแผงลอยมีขายตั้งแต่ถุงเท้าของเล่นเสื้อผ้าผลไม้แอปเปิ้ลลูกโตกินบะหมี่กระทะใบบัวเขาทำเองใช้มือสองผัดมาลงกระทะตักขึ้นมาใส่ชามเบ้อเริ่มเอาเครื่องสมุนไพรใส่กิน 2 คนกับลูกสาวไม่หมด
ข้างหลังเป็นกำแพงเหล็ก
12:00 คนงานใส่เสื้อผ้าเดินริมถนน พักรับประทานอาหารบ่ายเข้าไปทำงานไปดูงานในโรงงานเขาลงยาปากกาของใช้เครื่องทองเขาทำละเอียดผู้หญิงมีกระติกน้ำร้อนใบเดียววางลงบนโต๊ะทำงานไม่ต้องแต่งหน้าทาปากเขามีสุขภาพอนามัยดีเพราะผักสดผลไม้องุ่น ออกเดินทางข้ามถนนกลับมีรถเมล์ไฟฟ้าคนงานขี่จักรยานข้างหลังบ้านปลูกผักสูงต้นใหญ่รถเก๋งมีน้อยมีแต่คนใส่สูทกางเกงเดินและขี่จักรยานเรียงเป็นแถวเรียงกันอากาศหนาวเย็นไม่ค่อยมีแดดจ้าเขาเดินอย่างสบายไม่รีบเร่งมีระเบียบ
อาหารวันนี้หมูย่างหมูแดงวุ้นเส้นกรอบผัดผักกาดเขียวผัดไก่น้ำแดง อยู่เมืองจีนดูทีวีของเขาแต่มองดูเพราะไม่รู้ภาษาดีมี ดื่มน้ำชาร้อนก่อนนอน
24 ตุลาคม 35
เก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าเริ่มหนักซื้อของไม่ใช่น้อยดีนะไป 2 คนอาบน้ำนานหน่อยลาแล้วBiijigปักกิ่งดื่มน้ำชาจากกันครั้งสุดท้ายใส่เสื้อยืดทับด้วยเสื้อสีฟ้ากางเกงขายาวหมวกไหมพรมถุงมือนั่งรถบัสผ่านทิวทัศน์ต้นไม้สูงภูเขาเขียวน้ำเงินขาวไร่นาเขียวขจีจนถึงไหล่เขากําแพงเมืองจีนรถต่อกันคนเป็นแสนเดินตามถนน 2 กิโลขึ้นไปกินข้าวเที่ยงต้นตีนเป็ดผัดต้นหอมกระดูกหมูอ่อนแตงโมแคนตาลูปเดินขึ้นบันไดกว้างลมแรงเรียงแถวเดินได้ยินเสียงภาษาไทยเขามาจากขอนแก่นคนไทยมาทั้งนั้น
ถ่ายรูปกับทหารคนหนึ่งเดินไปยืนมองลงไปข้างล่างสูงมากถ้าผ้าโผกผมตกลงไป ถึงแล้วป้อม 2 เดินหัวเราะคงจะได้แค่ป้อม 3 เท่านั้นมองไปกำแพงยาวไปไกลสร้างได้ยังไงภูเขาสูงรถเลี้ยวคนเดินบันไดเรียงแถว 20 ขนหินที่เอามาสร้างแข็งมหัศจรรย์จริงๆกำแพงหมื่นลี้เวียนไปตามสันเขามา 5 ตัวเรียงหน้ากระดานถึงป้อมที่ 3 เดินมองสุดสายตาปักกิ่งแห่งความหลังนิยายที่เคยอ่านไม่ประทับใจเหมือนที่กำลังยืนอยู่ภาพจริงที่แสนวิเศษนับว่าเป็นบุญตาอยู่นะค่อยๆเดินลงถึงลานด้านล่างมีการละเล่น ขี่ม้ารอบโต๊ะระบำมองโกลซื้อหมวกมา 30 เหรียญ 150 บาท
ถ่ายรูปกับทหาร
เดินกลับมาขึ้นรถผ่านทุ่งรากต้นไม้เรียงรายสูงข้างทางลองดูต้นหลิวคงไม่ได้มาเห็นอีกแล้วอากาศหนาวเย็นมากกลับมาเก็บของที่พักเปลี่ยนเสื้อผ้าขึ้นรถไปสนามบินเหมือนฝัน 6 โมงเย็นอยู่ปักกิ่งหลับบนเครื่อง 1 คืนถึงกรุงเทพฯ 21:00 น ชอบธรรมชาติภูเขาทุ่งนาทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มต้นไม้สูงใหญ่ความสงบบินเหนือเมฆเขาพูดกันบ่อยยายพึ่งจะไปบินกลับมาถ่ายรูปเมฆเอามาดูด้วยเล่าให้หลานฟังว่ายายไปสวรรค์ชั้นฟ้ามาแล้วนั่งบนเมฆลอยฟ่องเรียกว่าปุยเมฆขาวโพลนบินเหนือเมฆทะเลเมฆเต็มจักรวาลมีบุญพระสวดชินบัญชรและอิติปิโสทุกวัน แม้นว่ากันตามมาทันหลายอย่างก็ยังมีพระคุ้มครองตลอดกาล
อาทิตย์ที่ 12 ธันวาคม 2535
ไปเดินดูต้นบุนนาคสารภีกลิ่นหอมเย็นเขาห้ามปลูกในบ้านต้องปลูกตามวัดดอกบุนนาคอยู่บนดอยกองมูแม่ฮ่องสอนอายุ 100 กว่าปีตอนเช้าตรู่ไม้ยืนต้นเนื้อแข็งกลีบดอกขาวเกสรสีเหลืองดอกโตขนาดปากแก้วน้ำดื่มที่ไทยใหญ่ก็มีดอกไม้ตามภูเขาสูงที่ภูชี้ฟ้าสูงพ้น 700 เมตรมีดอกเสี้ยวบานเรือสำเภาม่วงขาวเรืองลีลานวลจันทร์คลองหินดอกหรีดขาวตราฤาษี
14 ธันวาคม 2535
ไปซื้อยาสระผมดำ ร้านเจ้ากรมเป๋อ 1 ดอกหญ้าขาด 2 ผักเบี้ยใหญ่ 3 ว่านนางคำ 4 ภัยดำ 5 ราชพฤกษ์แห้ง 6 ดอกอัญชัน 7 ลูกประคำดีควาย 8 มะกรูดวิธีทำต้มน้ำให้เดือดต่ำสมุนไพรให้ละเอียดใส่ลงไปเคี่ยวให้ตัวยาออกมา
15 ธันวาคม 2535
อาหารชอบ กินผักกาดขาวผักบุ้งยอดกระถินก่อนเก็บจากต้นข้างบ้าน แตงโมแตงไทยใบบัวบกสดคั้นทำน้ำดื่มใส่น้ำตาลแช่เย็นแล้วดื่มน้ำส้มนมสดกลางวันน้ำเย็นแช่ใส่ขันเล็กบางทีก็กินซุปกับขนมปังไส้กรอกพร้อมหลาน ลูกเขาไม่ให้ซักผ้าเอาผ้าออกจากเครื่องเอาออกตากแดดพร้อมผ้าห่มหลานผ้านุ่งยายเก็บที่นอนปัดฝุ่นกวาดบ้านล้างชาม กรอกน้ำใส่ขวด เข้าตู้เย็นนั่งดูทีวีบางทีก็นอนพักผ่อนเดินดูลูกน้องให้กินข้าวเช้าเอาหมอนเก่ามาแกะออกทิ้งหาผ้ามาเย็บใหม่เพราะหลายปีแล้วรุ่นเก่าก็ลบทิ้งไปแต่นุ่นทำได้ใบเดียวต้องหยุดก่อนอาบน้ำสระผมผมยาวแล้วร่วงมากสุขภาพไม่ค่อยดีแล้วซื้อมะกรูดมาเผาไฟสระผมเองก็ยังอาบน้ำขมิ้นเอาฝักบัวเป็นสายราดตัวทำให้สดชื่นหายเหนื่อยได้อาบน้ำนานไม่ได้ไม่มีคนอยู่ต้องออกมาเช็ดหัวหน้าบ้านตากแดดไปด้วยผมแห้งเร็
วแต่งตัวเสร็จกินข้าวกลางวันมีปลาซาบะของญี่ปุ่นลูกเขาซื้อมาให้กินไม่ค่อยมีมาได้เวลาเก็บผ้าเข้าบ้านนั่งพักไปดูทีวีไปวันนี้มีการแสดงวิธีใช้สมุนไพรโบราณพอกหน้าพอกผิวพรรณตามแขนตามขาหลายสตางค์อะไรก็คงสู้ขมิ้นกับมะขามเปียกไม่ได้ผลดีกว่า ไม่เปลืองเงินเท่าไหร่ แต่เปลืองผ้านุ่งผ้าสีเหลืองผ้าเก่าเอามานึ่งก่อนขมิ้นติดผ้าเหลืองหมดกลับจากโรงเรียนหิวมายายจ๋าก็ป้อนข้าวหลานมีกุ้งผัดผักกาดขาวกิน หมดไปอีกปี
โฆษณา