"เมาแล้วมีความสุข" จริงหรือ?
ผลขอเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการเกี่ยวข้องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้ทุกคนได้อ่านกันครับ
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าไม่ได้สนับสนุนให้ทุกคนดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก่อนอายุอันสมควร หรือดื่มโดยไม่มีสตินะครับ
ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งครับ จริงๆ ก็แค่เด็กที่อยู่แถบชานเมืองของจังหวัดหนึ่งครับ
ช่วงอายุประมาณ 12-15 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่เรียกว่าห้าวสุด ๆ เป็นช่วงที่อยากรู้อยากลองไปทุกอย่าง แน่นอนว่าสิ่งที่เด็กช่วงนั้นคิดอยากลองก็คือการดื่มเหล้านี่แหละ ดื่มจนเมาโดยเฉพาะวันหยุดไม่ได้ไปโรงเรียนก็จะนัดเพื่อนไปตั้งวงดื่มเหล้ากัน แหมมันช่างมีความสุขเสียจริง ๆ สนุกสนานแบบสุด ๆ ไปเลย ด้วยความที่เป็นวัยรุ่นใหม่ ๆ ซึ่งจะเรียกว่าเป็นเด็กน้อยไม่รู้ความก็ได้ ในความคิดตอนนั้นจำได้ว่า คิดว่าตัวเองคือผู้ใหญ่แล้ว ชีวิตมีอิสระสุด ๆ เพราะครอบครัวก็ไม่ได้มาติดตามพฤติกรรมของผม แล้วผมก็ทำพฤติกรรมแบบนี้ตลอดมาจนถึงวันหนึ่ง
จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่คนในครอบครัวนี่แหละครับ ครอบครัวผมดื่มเหล้ากันทั้งครอบครัว เรียกได้ว่าไม่ยอมแพ้กันเลยหละ
ในวันที่คุณตาของผม ต้องมาจบชีวิตลงไปด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ซึ่งเป็นหนัก และทรุดลงไปในช่วงเวลาแค่ไม่กี่วัน จริง ๆ แล้ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโรงนี้มันอาจเกิดมาจากการดื่มเหล้าอย่างหนักตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาของแกหรือเปล่า
ในวันที่เผาศพ ผมก็นั่งร้องไห้อยู่ข้างเมรุ แล้วพลางคิดถึงวันเก่า ๆ ที่มีร่วมกันกับคุณตาของผม ผมนึกถึงวันที่อยู่ร่วมกัน ตา ยาย หลาน เชื่อไหมครับว่าภาพที่ผมเห็นในขณะนั้นก็คือ ภาพวันเก่า ๆ ที่ตาดื่มเหล้าอย่างหนัก ตั้งแต่เช้าตื่นนอน ไปจนถึงค่ำแล้วเข้านอน โดยไม่เว้นแต่ละวัน โดยเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จะหนักหน่วงเป็นพิเศษ
ตา กับยายผม เขาจะทะเลาะกันทุกครั้งที่เมา ไม่รู้ว่าทะเลาะเรื่องอะไร แทบจะหาสาระไม่ได้เลย นึกถึงเรื่องไหนก็พูดออกมา แล้วอีกคนฟัง แล้วไม่พอใน ก็โต้เถียงกันไปมา เสียงดังลั่นบ้านไปหมด แล้วแต่ละคนก็ไม่ยอมกันเลย เป็นแบบนี้ทุก ๆ วัน มันช่างเป็นการอยู่กับคนที่ผมรัก แต่มันไม่มีความสุขเอาซะเลย
ผมเลยถามตากับยายว่า ดื่มเหล้าแล้วมันเป็นยังไง (จริง ๆ ตัวเองขณะนั้นก็รู้แหละว่ามันสนุก แต่ก็อยากถามเพื่อให้เขาเลิกเถียงกัน) และก็ได้คำตอบมาว่า มันช่วยให้เพลิดเพลินดี สนุก ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ผมเลยถามว่า ความสุขที่มีมันทำให้ใครมีความสุข คำตอบก็คือคนที่ดื่มนั่นแหละที่มีความสุข
แต่ก่อนที่ตาผมจะเสีย จริง ๆ แล้ว แกเลิกดื่มเหล้าไปประมาณ 2 ปี ผมบอกเลยว่า ผมก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเหล้าเลยเหมือนกัน เพราะเมื่อตาไม่เมา แกจะสังเกตลูกหลานทุกคนว่ามีพฤติกรรมยังไง แล้วแกก็ค่อนข้างดุ ช่วงเวลานี้ตาจะตื่นประมาณตี 4 แล้วเปิดวิทยุฟังรายการ "ลูกทุ่งมหานคร" FM95 จนถึงประมาณ 6 โมงเช้า ก็จะเป็นเวลาที่ออกไปทำสวน คุณตาจะปลูกผักสวนครัวจนเต็มสวนไปหมด โดยเฉพาะฟังทอง เพราะแกรู้ว่าผมชอบกินมาก แกก็จะดูแลอย่างดีเพื่อให้ได้ฟังทองสวย ๆ มาให้ผมกิน แล้วแกจะดีใจมากเวลานั่งมองผมกินนึ่งฟักทองแล้วบอกว่าขอกินอีก แล้วก็มีผักกินกับน้ำพริกทุก ๆ วัน ปลอดสารพิษด้วย มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขร่วมกันทัั้งครอบครัวจริง ๆ
ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขอย่างหาที่สุดไม่ได้จริง ๆ ครอบครัวมีแต่รอยยิ้ม ไม่มีเสียงทะเลาะกันให้ข้างบ้านเอาไปนินทา มีเวลาว่าง ๆ ตอนเย็นก่อนนอน นั่งคุยกันว่าพรุ่งนี้จะทำอะไรในสวนดี ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ไม่เคยมีและไม่คาดคิดว่าจะมีมาก่อนเมื่อมองไปถึงภาพวันที่คุณตาเมาเหล้าในเมื่อก่อน
ณ นาทีนั้น ณ ข้างเมรุ ผมตั้งมั่นตั้งใจให้คำสัญญากับดวงวิญญาณของคุณตาเลยว่า ผมจะไม่ดื่มเหล้าพร่ำเพรื่อ จะดื่มเฉพาะเมื่อเข้างานสังคมเท่านั้น
ปัจจุบัน เวลาที่ผมดื่ม ผมจะไม่ดื่มจนเมาจนไม่สามารถครองสติได้ ถ้าผมรู้ว่าผมเริ่มเมา ผมจะเบรกไว้ก่อน แล้วดื่มน้ำเปล่าแทน พอส่างก็จะรีบกลับบ้านไปหาครอบครัว
เพราะผมได้เรียนรู้แล้วว่า ความเมาสนุกเฉพาะคนดื่ม ส่วนคนรอบข้างทั้งห่วง ทั้งทุกข์ ทุกอย่างเต็มไปด้วยปัญหาที่จะตามมา
แต่การอยู่กับครอบครัว มีเวลายิ้ม หัวเราะ สนุกด้วยกัน มันเป็นเวลาที่เรามีความสุขมากยิ่งกว่า
เลิกเหล้าเถอะครับ หรือดื่มแต่พอดี ไม่มีความสุขใด เท่าสุขใจกับครอบครัวอันเป็นที่รักของเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
