ALBUM REVIEW : Parkway Drive - Reverence (2018)
Album Cover
- เป็นเวลากว่า 17 ปีมาแล้ว ที่คร่ำหวอดความเป็นเมทัลคอร์ ของวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งจากไบรอน เบย์ เมืองเล็กๆของออสเตรเลีย ที่เดินตามฝัน ก้าวพ้นอุปสรรคมามากมาย อยู่รอดสู่ความสำเร็จในวันนี้ อย่าง “Parkway Drive” ที่ผลงานล่าสุด “Reverence” มีวาระครบรอบ 3 ปีแล้ว ถือว่าเป็นอีกหนึ่งก้าวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และ Heartbreak แฟนเพลงยุคเก่าอยู่ไม่มากก็น้อย สำหรับเมทัลคอร์ตัวท็อปของวงการวงนี้ ที่กลับมาสร้าง Epic แบบกระอักอีกครั้งในอัลบั้มเต็มชุดที่ 6 เต็มอิ่มแต่ไม่จุใจกับ 10 Tracks เป๊ะๆตามสูตร และยังคงใช้บริการโปรดิวซ์ของ George Hadjichristou เจ้าเดิม หลังจากสร้าง Masterpiece album of 2015 ใน “IRE” มาแล้ว ที่รับประกันความโดนตั้งแต่เริ่มจนจบ ถือว่าเป็นอัลบั้มที่ผมได้ฟัง PWD เป็นครั้งแรกซะด้วย ซึ่งชื่นชอบมากพอสมควรและเสนอตัวเป็น FC นับแต่บัดนั้น จนมาไล่เรียงฟังเป็นบ้าเป็นหลังจาก ยุด 2015 – 2004 เรียกว่าครบเครื่อง สุดติ่งความ extreme กันเลยทีเดียว กับการผลิตผลงานที่แทบจะไม่ซ้ำซากในเอกลักษณ์ของแต่ละชุด แต่คงความเป็นเมทัลได้อย่างดีเยี่ยม ด้วยความ fresh , Energy ที่เหลือล้นของวงบวกความเป็นมืออาชีพพอตัว จึงไม่ยากที่จะพาพวกเขาขึ้นมาสู่แนวหน้าของวงการเมทัลใน US ได้อย่างไม่อายใคร เมื่อลองฟังทุกชุดแล้วจะรู้ถึงรสชาติที่ขับออกมา ความดุดันและความสวยงามว่ามันเข้ากันได้ดีแค่ไหน เหมาะกับ Concept ที่คิดออกมาเป็นอย่างยิ่ง
- กลับมาครั้งนี้กับชุดล่าสุด “Reverence” ที่ฟังจบไปรอบแล้ว อยากจะบอกทางวงซะจริงตามชื่อชุดว่า “ คารวะ”เลยพี่ ที่กล้าเปลี่ยนได้ขนาดนี้ เพราะปล่อยของแบบหลากหลายอาทิกลิ่นอายแบบ Power Metal, Rap , Gothic , Symphony ฯลฯ มาให้รับฟัง ซึ่งบอกตามตรงว่าความรู้สึกดาวน์ลงนิดหน่อย ที่คาดว่ามันจะเป็นแบบคราวที่บ้าง แต่ก็ยังชอบอยู่ดี เพราะแต่ละซิงเกิลที่ปล่อยมายั่วก่อนก็ถือว่าโดนและติดหู ชวนอึ้งอยู่ไม่น้อย ยังคงริฟฟ์เท่ๆ แบบจัดจ้าน เมโลดี้ไหลลื่นกับจังหวะชวนโดด แต่ที่ขลังกว่าคือการรองพื้นไปกับซาวน์เครื่องสายเสริมความอลังไปแบบมีราคา อันนี้ถือว่าเป็นเอกลักษณ์เด่นชูโรงเลยสำหรับงานชุดนี้ ไม่ชมไม่ได้คงเป็นเรื่องของเนื้อเพลงที่เข้าใจหา theme หลักมาในโทนดาร์ค อารมณ์หม่นหมอง ซีเรียสมากขึ้น กับชีวิตที่เจ็บปวดหรือความตาย ดำดิ่งอยู่กับปัญหาดำมืดภายในจิตใจ เป็นการระบายความอัดอั้นด้วยแรงผลักดันและความกดดันอย่างเต็มเปี่ยมแน่แท้ รวมถึงการพูดที่ใส่เข้ามาดูมีชั้นเชิงเหมือนบทกลอนหรือคำพูดดาดๆที่ฟังเหมือนจะหาใส่ใจไม่ อันส่งมาจากปลายปากกาของ Winston mccall กระบอกเสียงคนเก่งคนนี้ที่ช่างสะใจและไม่เคยทำให้ผิดหวังเช่นเคย พร้อมบรรยากาศเพลงแบบหม่นๆแต่หนักแน่น ดูน่าขนลุกยังไงชอบกล เรียกว่าไกลจาก Horizons หรือ Deep Blue ที่เคยรู้จักลิบลับ ที่แต่ละเพลงไม่ค่อยมี Breakdown เจ๋งๆเหมือนสมัยก่อน แต่ก็มีจังหวะให้ได้ headbang อยู่แน่นอน เหมาะแก่คนที่เริ่มหัดฟังเมทัลยุคใหม่ เพราะฟังง่าย ติดหู ได้ซึมซับอารมณ์แบบหลากหลาย แต่พัฒนาอีกขีดความสามารถและยกระดับให้ได้ประจักษ์ตามยุคสมัย งานดนตรีชิ้นนี้ถือว่าสอบผ่าน เป็นงานชั้นเลิศควรค่าแก่การเก็บเข้าคอลเล็คชั่นที่บ้าน
Back Cover album
ขอบคุณแหล่งที่มารูปภาพ : https://www.discogs.com/Parkway-Drive-Reverence/release/11945248
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
