ขอโอกาสเป็นเด็กEP2.
ตอนที่แล้วผมได้ทิ้งท้ายไว้ว่าความเจริญรุ่งเรืองทางเทคโนโลยี เป็นตัวขัดขวางการได้มีโอกาสเป็นเด็กหรือไม่
คราวนี้เราลองมาตั้งคำถามดูว่าการได้เป็นเด็กตามวัยอันสมควรนั้นสำคัญหรือไม่?
การได้โอกาสเป็นเด็กหมายถึงอะไร? เพราะอย่างไรเขาก็เป็นเด็กอยู่ดี แล้วทำไมถึงคิดว่าเขาไม่ได้มีโกาสเป็นเด็กล่ะ
จากการที่ได้ติดตามเก็บข้อมูลพฤติกรรมของครอบครัวยุคในสังคมปัจจุบัน มีการแข่งขันเพื่อความสำเร็จในด้านการศึกษารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ สาเหตุของการแข่งขันมีเหตุปัจจัยที่แตกต่างกันออกไป ปัญหาจากความเชื่อ เชื่อว่าเมื่อลูกได้รับโอกาสทางการศึกษาที่ดีกว่าจะนำมาซึ่งความสำเร็จในชีวิตอนาคต หลายคนนำบทเรียนจากตนเองมาเปรียบเทียบ เปรียบเสมือนการลบล้างความด้อยโอกาสในตนเอง โดยอ้างเหตุผลความรักลูก จึงกำหนดกรอบให้ลูกลูกนั้นเดินตามเส้นทางที่ตนเองวาดขึ้น
ผลของแนวคิดกลุ่มนี้จึงเกิดการแข่งขันในการนำลูกเข้าสู่ระบบการศึกษาที่เชื่อว่าดีกว่า การเลือกสถานศึกษาที่เชื่อว่าดีที่สุดถ้ามีโอกาส เท่านี้ยังไม่เพียงพอ ยังทุ่มเททั้งแรงกายแรงกาย ทรัพย์สิน ในการแสวงหาโอกาสในการเรียนรู้ให้กับลูกหลาน เข้าไปติวในที่ต่างๆ เราจึงได้เห็นเด็กอายุตั้งแต่ 3 ขวบขึ้นไปต้องเดินเข้าสู่สถาบันติวเพื่อที่จะได้เข้าสู่สถานศึกษาที่มีชื่อเสียง ในชั้นประถมศึกษาตั้งแต่ปีที่ 1 ขึ้นไปมีการแข่งขันกันอยู่ตลอดเวลา การติวสิ้นสุดลงเมื่อผ่านการ entrance เรียบร้อยแล้วเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
คราวนี้เรามาดูกับวิถีชีวิตเด็กคนหนึ่ง เริ่มจากวันจันทร์ในวันเปิดภาคเรียน เด็กชาย เอิ้ร์ท อายุ8ปีคุณแม่เป็นพยาบาลคุณพ่อเป็นทหารยศนายสิบ เด็กชายเอิ้ร์ท สอบเข้าสถานศึกษามีชื่อแห่งหนึ่งที่มีเด็กอีกมากมายมีโอกาสเช่นเดียวกันเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ ในช่วงเช้าก่อนเข้าเรียน เมื่อเป็นสถานศึกษาที่มีชื่อเสียงส่วนใหญ่ผู้ปกครองของเด็กจะเป็นชนชั้นกลางค่อนข้างมีฐานะมีรถยนต์ประจำตัว ช่วงเช้าการจราจรหน้าโรงเรียนนั้นแออัดมาก คุณแม่จะต้องไปปฏิบัติหน้าที่ในโรงพยาบาลตามเวลาราชการคุณพ่อจะต้องไปปฏิบัติงานในหน่วยงานของตนเองตามเวลาราชการ เด็กชายเอิ้ร์ทต้องรีบเดินทางเพื่อให้ทันเข้าแถว ทุกคนในบ้านจะต้องตื่น 4:30 นอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางไปโรงเรียนพร้อมกับคุณพ่อหรือคุณแม่ เด็กชายเอิ้ร์ทเข้าเรียนตั้งแต่ 8:30 น พัก 11:00 น เด็กชายเอิ้ร์ทได้เล่นกับเพื่อนครึ่งชั่วโมง เลิกเรียน 16:00 น เด็กชายเอิร์ทต้องเดินทางไปเรียนพิเศษ กลับถึงบ้าน 20:00 น ถึง 21:00 น ทำการบ้านอาบน้ำเข้านอน เขาต้องใช้ชีวิตประจำวันแบบเดียวกันทั้งสัปดาห์ ตื่นขึ้นมาเช้าวันเสาร์ 9:00 น มีตารางเรียนกับครูคณิตศาสตร์เลิกตอนเที่ยง 13:00 น ไปเรียนคณิตศาสตร์กับครูอีกคนหนึ่ง ตื่นเช้าขึ้นมาวันอาทิตย์ต้องเดินทางไปโรงเรียนพิเศษกับสถาบันติวเตอร์อีกแห่งหนึ่งช่วงเช้าเสร็จช่วงบ่ายต้องไปโรงเรียนกับอาจารย์พิเศษคณิตศาสตร์อีกท่านหนึ่ง ถึงตอนนี้แล้วฟังแล้วเหลือเชื่อไหมครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ง่ายมากในยุคปัจจุบัน ถึงแม้จะไม่เหมือนกันทั้งหมด แต่มีความคล้ายคลึงกันมาก เป้าหมายคือชัยชนะ ความกลัว กลัวความล้มเหลวจากความคิด
บนความสำเร็จ ก็จะตามมาด้วยความล้มเหลว
มันอาจจะได้ผลในเป้าหมายที่ตั้งไว้ แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้าไม่ใช่ชีวิตสมบูรณ์
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
