เพราะ | โรค | มันน่ากลัว
ห่างหายกันไปนานเลยนะครับ
กักตัวอยู่แต่ห้อง ผมก็เป็นเช่นนั้น
ผมได้มีโอกาสไปใจกลางเมือง
สะพานเขียวย่านสวนลุม
เป็นสะพานปั่นจักรยานลอยฟ้าสวนลุม-สวนเบญจกิตติ ออกแนวญี่ปุ่น
ในวันที่ผมไปเงียบสงบ ไร้ซึ่งผู้คน
เพราะโรคระบาดที่เรากำลังเผชิญอยู่
สิ่งที่ติดตามผมไปทุกที่ มีเพียงแค่เงา
พลางเดิน พลางวิ่ง ด้วยแดดที่ร้อนแรง
ด้านข้างในเวลาเช้า ตึกสูงเสียดฟ้า เงาพาดผ่านทำให้เกิดร่มเงา สัมผัสถึงลมที่กระทบใบหน้า
นำพาความร้อนให้หายไป
อีกด้านที่สามารถเดินออกกำลังกยไปเรื่อยๆ ถึงศูนย์กลางห้างสรรพสินค้าได้
ความเป็นส่วนตัวจึงบังเกิด เมื่อไม่มีผู้คนเลย
แสงตะวันแยงตา นำความร้อนมาที่ผิดกาย
ขอนั่งพักให้หายเหนื่อยหน่อยนะ
เดินไปเรื่อย สองข้างทางมีบ้านผู้คนอยู่ แต่ก็เงียบมาก
คงเป็นมุมที่หลายคนมาที่นี่ชอบมาถ่ายรูป
ด้วยรูปแบบที่เหมือนญี่ปุ่น คิดว่าเป็นแบบนั้น
รับลมปนแสงแดดในเวลาเกือบเที่ยง
เดิน เดิน เดิน
ทนไม่ไหว จึงกางร่มที่พกมาอย่างรีบเร่ง ร้อนเหลือเกิน
ร่มที่ผมออกแบบลายเอง ได้นำมาใช้ประโยชน์
ทางยังอีกไกล แต่กลิ่นน้ำมันช่างตีจมูกเหลือเกิน
จนอดคิดไม่ได้ว่าคนแถวนี้อยู่ได้อย่างไร คงชินกันแล้ว
สภาพเหงื่อเต็มตัว
สักหน่อยก็แล้วกันนะ
เดินย้อนกลับไปทางเดิม เพื่อที่จะไปสถานที่ต่อไป
ขอบคุณที่ติดตาม
เจอกันทริปหน้านะครับ
สวัสดีครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
