20 พ.ค. 2021 เวลา 12:33 • ไลฟ์สไตล์
เพราะ... ปลูก
มองดูเพื่อนในวัยใกล้ชราหลายท่าน.. เริ่มหันมาสนใจที่จะปลูกต้นไม้ใบไม้กันมากขึ้น เฝ้าทะนุทะนอมฟูมฟัก กันดังกับแม่กา..
เป็นภาพที่ดูสวยงามทีเดียวเชียว.. ซึ่งวัฎจักรตรงนี้.. ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียนแบบไว้เป็นคนแรก ว่าคนวัยใกล้ชราควรจะต้องอยู่กับบ้านปลูกผักปลูกหญ้าในบั่นปลายชีวิต
เฮ้ย.. เอาจริงมันทำไม่ได้หรอก ปลูกผักหญ้าตอนแก่ ก้มๆเงยๆมีหวังเป็นลมคาแดดที่แผดเผา
ดูแม่ผมที่บ้าน.. พื้นที่รอบบ้านมีแค่รังหนู แกยังเก็บกวาดได้ไม่หมดเลย บอกเหนื่อยจะตาย
ต้นไม้ต้นไร่ที่ทยอยปลูกไว้ หวังให้บ้านงามๆ บัดนี้แห้งเฉาเหลือแต่ตอ.. ก็คงไปว่าแกไม่ได้ แค่รดน้ำช่วยแกเรายังไม่เคย
โบราณเขากล่าวเอาไว้ได้ดีนักหนา.. "ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน"
ปลูกเรือนยังพอเข้าใจ... แต่"อู่" คืออัลไล... กูจะต้องตามใจใคร
อู่... คือเปลนอน แต่สาบานได้เถอะว่า อู่มีคนผูกให้เสมอ ไม่เคยได้เลือกเองสักครา
เด็กๆมีแค่ผ้าขาวม้าผูกเป็นเปลนอน... ไกวแรงบ้างเบาบ้างแต่ก็หลับดี.. ถ้าเลือกได้คงอยากจะได้เปลที่มีฝูกนิ่มๆ มีตาข่ายคลุมแมลงรบกวน ตั้งอยู่ในห้องแอร์ดีๆ.. แหม.. คงนอนฝันดีแท้
รู้งี้.. อยากคลานกลับไปเข้าอู่..แล้วกลับไปเกิดใหม่ เสียเหลือเกิน
อู่ในอีกความหมายนึง..ที่ราชบัณฑิตยสถานจารึกไว้ แปลความได้ว่ามันคือ"มดลูก"
นั่นหมายความอีกต่อได้ว่า เราสามารถเลือกอู่นอนได้ตามใจในตอนโต.. หากเงินถึง อยู่ที่เราจะยอมจ่ายรึเปล่า
อู่ดีหน่อยก็แพงตามแถวที่นั่ง แถวบนแพงหน่อยแต่ว่างานดีก็ช่างมัน เพียงแต่อย่าลืมเอาใบเสร็จ มาขอลดหย่อนภาษีเป็นพอ
ในอดีตเราเคยเข้าใจผิดกันมาตลอด.. ว่าบ้านทรงไทยเป็นบ้านเรือนของคนส่วนใหญ่ในอดีต
นับหลังได้เลย.. เพราะเรือนแบบนี้เขามีไว้ให้เจ้าอยู่ หรือขุนนางระดับสูงอยู่
ไพร่.. เยี่ยงโครตพ่อโครตแม่เรา ขืนไปอยู่มีหวังหัวขาดถึง7ชั่วโครต
โทษฐานทำตัวเสมอเจ้า.... บ้านเรือนแบบนี้เขาเรียกว่าเรือนเครื่องสับ
ใช้ไม้จริงส่วนใหญ่.. จึงจำต้องบากสลักเนื้อไม้ เพื่อจะประกอบเป็นโครงเป็นเรือน
ส่วนไพร่อย่างเรา.... อยู่ได้แค่เรือนเครื่องผูก... ส่วนประกอบคือไม้ไผ่เป็นหลัก
เอาไม้มาผ่ากลาง.. ตอกให้มันแบนแล้วเอาไปสานไปขัดให้เป็นฝาหรือพื้น เขาเรียกไม้ไผ่ที่ผ่าแล้วตอกว่า"ฝาก"
คำเดียวกับอีตาหมอดูมันชอบดูให้นั่นแหละ.. เวลาตกฝาก
เวลาแม่เบ่งอึดอึด.. เราก็หล่นตุ๊บ! ลงฝากแสบหลังไปหมด
นี่ถ้าใครมาทะลึ่งดูดวงให้ลูกกู แล้วจะมาขอเวลาตกฝาก กูจะกระโดดถีบแม่มทั้ง2ตีนให้ร่วงคาคฤหาสถ์... จะมาดูเวลาตกฝากได้ไงต้องเรียกตกฝูกถึงจะดูเป็นมงคล
คนวัยชราจริงๆ.. ควรต้องอาศัยในเมืองหาใช่ชนบทไม่ ใกล้หมอใกล้โรงพยาบาลดีที่สุด
ยิ่งประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงวัยเข้าทุกที
ใครมีเงินเก็บเยอะเท่าไร จะยิ่งได้เปรียบในบั่นปลาย
ช่วงนี้ยังพอมีแรงก็โกยโกยโกยดินเตรียมไว้ ปลูกมันซะตอนนี้แหละไม่ต้องรอแก่... พอแก่ปุ๊บก็มีผลผลิตงอกเงยเก็บกินได้ไปจนแก่ตาย
วัย40กำลังพอดี.. ทนเหนื่อยทนทำอีก20ปี พอ60ก็หยุด หลังจากนั้นก็อยู่กินบุญเก่า
คิดจะปลูกก็ดูกันดีๆด้วย.. อย่าปลูกต้นที่ให้แต่ผลผลิตสูง สูงในที่นี้คือ.. กลัวว่าตอนแก่จะเขย่งเก็บแดกกันไม่ถึง ตกลงมาแข้งขาหักจะกลายเป็นเรื่องใหญ่
ผลผลิตต่ำมากๆก็ไม่ดีอีก... ไม่รู้ว่าถึงวันนั้นจะมีแรงจับเสียมขึ้นมาขุดกินรึเปล่า
ใครจะปลูกอะไรก็คิดเองทำเอง.. เพราะคนอยู่จริงคือเราไม่ใช่จ้าวซินแสหรือหมอดูที่ไหน
 
ใครจะดูถูกดูแคลนเยี่ยงไรช่างแม่งมัน
แค่เราอยู่ในที่ของเรา ให้มันสมแก่ฐานะแค่นั้นเป็นพอ...
โฆษณา