เหตุการณ์ทำลายพระพุทธรูปแห่งบามิยัน
หมู่พระพุทธรูปนี้ถูกทำลายลงตามคำสั่งของรัฐบาลตอลิบันที่ครองอำนาจในอัฟกานิสถานในขณะนั้น เมือเดือนมีนาคม พ.ศ.2544 เนื่องจากถือ เป็นรูปเคารพของศาสนาอื่น ซึ่งผิดหลักศาสนาอิสลามที่จะไม่มีการบูชารูปเคารพ
ตามบันทึกของพระเสวียนจ้างที่ได้จาริกจากจีนไปยังอินเดียได้บันทึกไว้ว่า "...มีพระพุทธรูปยืนซึ่งจำหลักด้วยศิลา สูง 150 เชียะ (มาตราวัดจีน) ถัดจากนี้ไปเป็นอาราม และพระปฏิมาจำหลักด้วนแก้วกาจ สูง 100 เฉี๊ยะ อารามนี้ มีพระพุทธไสยาสน์ความยาว 1,000 เฉี๊ยะ บรรดาพระพุทธรูปเหล่านี้ล้วนเป็นฝีมือที่ปราณีต สวยงาม นอกจากนี้ยังมีอารามประดิษฐานพระเขี้ยวแก้ว พระทันตธาตุของพระพุทธเจ้าอีกด้วย ..."
พระพุทธรูปแห่งบามิยันองค์นี้ตั้งอยู่บนเส้นทางสายไหมที่ถือเป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญแห่งหนึ่งของโลกในขณะนั้นและเป็นเส้นทางที่พระภิกษุสงฆ์และชาวพุทธใช้เป็นเส้นทางในการเดินทางในการเผยแพร่ศาสนาพุทธ พระพุทธรูปองค์นี้ได้แสดงถึงหลักอนิจจังคือความไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่มั่นคง ไม่แน่นอน ตามหลักศาสนาพุทธเอง เพราะพระพุทธรูปองค์นี้ถูกสร้างขึ้นในยุคที่พุทธศาสนาเจริญสูงสุดในเขตนั้น ผ่านยุคเจริญรุ่งเรืองทางการค้าบนเส้นทางสายไหม ยุคเสื่อมโทรมทางการค้า จนถึงการเสื่อมของศาสนาพุทธจนนำไปสู่เหตุการณ์ทำลายพระพุทธรูปในที่สุด
ปัจจุบันได้มีการร่วมกันปฎิสังขรณ์ สำรวจ ขุดค้นหมู่พระพุทธรูปแห่งบามิยันเพิ่มเติมโดยการสนันสนุนจากกลุ่มประเทศต่าง ๆ เพื่อให้กลับมาเป็นสาธารณสมบัติของโลกอีกครั้งหนึ่ง
ที่มาภาพ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=34022
อ้างอิง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
