อีเหมี่ยวนี่มันขี้งกจริงๆ กะเพราสักใบมันยังไม่มีให้เด็ด…แม่ผมบ่นให้ฟัง หลังจากเดินไปที่กระถางปูนหน้าบ้านแล้วไม่ได้ใบกะเพราติดมือกลับมา ผมยังนึกขำที่แม่บ่นขึ้นมา
ได้ยินแม่พูดถึงเหมี่ยว ผมได้แต่ยิ้ม นึกถึงหางยาวๆของมัน
บ้านของผมไม่เคยมีสัตว์เลี้ยง และไม่คิดที่จะเลี้ยงสัตว์ใดๆมาก่อน
จนเช้าวันหนึ่งเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว มีแมวจรตัวหนึ่งเข้ามาในบ้าน นางท้องอยู่ด้วย น่าจะแค่ขอแวะเข้ามาที่บ้านเพื่อหาที่พัก หลบจากแมวจรตัวอื่นๆ ในช่วงแรกที่บ้านของผมมีแค่อาหารเม็ดของสุนัข ซึ่งเราซื้อติดบ้านไว้ เอาไว้เทแบ่งหมาจรที่เดินผ่านไปมา
ไม่มีทางเลือก เจ้าเหมียวจรก็ต้องอดทนกินอาหารเม็ดของสุนัขไปพลางๆ ในตอนแรกไม่มีใครคิดที่จะเลี้ยงนาง เพียงแค่อยากช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆ แต่อย่างที่ทุกคนทราบ เราไม่ได้เป็นคนเลือกว่าจะได้เลี้ยงเค้า เค้าต่างหากที่เป็นคนเลือกเรา
เหมี่ยว คือ ชื่อที่เราตั้งให้เค้า คล้ายๆเสียงเหมียวๆนั่นแหละ เป็นชื่อที่สิ้นคิด แต่ก็น่ารักดี
เหมี่ยว เป็นแมวจรสีดำ อายุประมาณสองปี หางยาว ปลายหางคด ใต้ท้องสีขาว โลกส่วนตัวสูงตามแบบฉบับของแมวไทย ใช้เวลาไม่นานเหมี่ยวก็ปรับตัว และทำความรู้จักกับสมาชิกในบ้างของผมได้อย่างรวดเร็ว
ไม่ถึงเดือน เหมี่ยวก็คลอด เราเตรียมพื้นที่ใต้โต๊ะไว้ให้นาง ปิดคลุมผ้าให้มีความเป็นส่วนตัว จัดเตรียมผ้าขนหนูเก่าๆ 2-3 ผืนไว้ให้นางหนุนนอน เตรียมความพร้อมที่จะได้เป็นคุณแม่
แมวลายสลิด 3 ตัว และแมวสีน้ำตาล 1 ตัว คือ ลูกน้อยของเธอ
สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะ บ้านของผมไม่เคยมีสัตว์เลี้ยง แต่ตอนนี้เรามีแล้ว และเราจะเลี้ยงเค้าทั้งหมด 5 ตัว โดยไม่คิดที่จะแบ่งให้ใคร
ใช้ความรู้ด้านงานช่างอันน้อยนิด กับงบหลักหมื่น เราเลือกที่จะต่อบ้านแมวขี้นมาด้วยตัวเอง บ้านมีสองชั้น สองห้องน้ำ หนึ่งห้องนอนใหญ่ หนึ่งห้องทานข้าว ไฟส่องสว่างหนึ่งจุด และสัญญาณ wifi ฟรี…
เด็กๆเติบโตอย่างรวดเร็ว เหมี่ยวสอนลูกๆได้เป็นอย่างดี นางสอนเด็กๆให้เข้าห้องน้ำ ล่าจิ้งจก วิ่งไล่นก กระโดดโล่ดเต้นตามวัย แข็งแรงดีทั้ง 4 ตัว
เมื่อเด็กๆอายุครบปี เหมี่ยวกลับเปลี่ยนไป นางชอบปลีกตัวออกจากลูกๆ คล้ายว่าอยากจะมีพื้นที่ส่วนตัว เบื่อลูกอะไรประมาณนั้น เราเลยต้องต่อบ้านเดี่ยวให้นางอีกหนึ่งหลัง หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ ส่วนตัวตามแบบฉบับของมาดาม
เหมี่ยว เป็นแมวที่รักอิสระ นางมักจะเดินเตร่ไปข้างบ้าน สำรวจอะไรต่ออะไรตามความต้องการของตนเอง ด้วยความที่เราเลี้ยงระบบกึ่งเปิดกึ่งปิด ทุกเย็นนางจะกลับบ้านด้วยตัวเอง วันไหนมีเรื่องสนุกก็อาจจะกลับค่ำหน่อย
เหมี่ยว ไม่ค่อยอ้อนคนมากนัก ก็อย่างว่าเรามันแค่ทาส จะไปคาดหวังอะไรมากมาย แต่จริงๆแล้ว ในบางมุมเหมี่ยวก็มีความน่ารักในตัวเอง ถึงจะไม่ได้ขี้อ้อนมากมาย แต่เค้าก็เอาใจใส่เรานะ บ่อยครั้งเราจะได้เห็นเหมี่ยวมานั่งมองเราทำงาน หรือมานอนเคียงด้านข้าง เอาหางยาวๆวางพาดที่ขาของเรา ไม่ใกล้ไม่ไกล นางไม่เคยห่างจากเรา
น้าสาวของผม เธอเป็นคนแปลกๆ ผมไม่เคยเห็นเธอจะจริงจังกับเรื่องอะไร เหมือนทำงานไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยได้เก็บเงิน ค่อนข้างจะฟุ่มเฟือย
การเข้ามาของเหมี่ยวและลูก กลับเปลี่ยนชีวิตของเธอไปอย่างสิ้นเชิง น้าของผมเค้าเป็นทาสแมวอย่างหนัก ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมเพิ่งเคยเห็นเค้าจริงจังกับเรื่องอะไรสักอย่าง ก็คือครั้งนี้ เค้ารักแมวมาก ดูแลเหมือนลูก ทำงานเก็บเงิน ซื้ออาหารแมว พาแมวเที่ยว ฉีดวัคซีนประจำปี กวาดบ้านแมว เหมือนเหมี่ยวเค้ามาเพื่อจุดประกายอะไรบางอย่าง เหมือนว่าน้าของผมเค้าจะเจอจุดยึดเหนี่ยวของชีวิตเค้า อะไรประมาณนั้นมั้ง
เหมี่ยวไม่เคยป่วย อาจมีแผลบ้าง เล็กๆน้อยๆ จากการท่องเที่ยว แต่เมื่อสามเดือนที่แล้ว นางไม่ยอมกินข้าว
ผ่านไปสองวัน เหมี่ยวเอาแต่นอน ไม่ออกจากบ้านและไม่ทานอะไรเลย พวกเรากังวลกันมาก น้องสาวผมต้องเป็นคนพาเหมี่ยวไปหาหมอ เพราะน้าผมเค้าไปทำงานต่างจังหวัด
หมอบอกว่า เหมี่ยว เป็นลูคีเมีย มันสุดทางแล้ว เหมี่ยวกำลังจะจากเราไป
บ้านผม ไม่มีเงินมากพอที่จะพาเหมี่ยวไปถ่ายเลือด และเหมี่ยวอ่อนแอลงอย่างมาก นางแทบจะไม่ลุกขึ้นนั่งเลย หัวใจผมมันหนักอึ้งไปหมด เราคุยกันว่าคงต้องเอาเหมี่ยวกลับบ้าน ไม่ว่าใครก็คงอยากได้ร่ำลากับคนที่รัก ได้นอนที่นอนอุ่นๆในบ้าน ถ้าเราเลือกได้ เราคงอยากจะจากโลกนี้ไป ด้วยการนอนหลับอย่างปลอดภัยในบ้านของเรา
เมื่อทราบข่าว น้าของผมเค้ารีบกลับบ้านทันที คืนวันต่อมาเราจึงได้อยู่ครบกันทุกคน เหมี่ยวได้เจอทุกคน ได้กอด ร้องไห้และร่ำลา ผมเชื่อว่าเหมี่ยวเค้าคงอดทน รอที่จะได้เจอทุกคน ก่อนจะกลับดาวแมว
สองทุ่มครึ่ง เหมี่ยวหลับไปในอ้อมกอดของน้า และไม่ตื่นมาอีกเลย นางยังสวย ยังเริ่ดเหมือนเดิม แม่ผมบอกว่าอีเหมี่ยวมันไม่อยากตายตอนโทรม เลยรีบจากไป จะไปทั้งทีต้องไปตอนยังสวย
เราตัดสินใจว่าจะฝังเหมี่ยวที่บ้าน กระถางปูนหน้าบ้านยังว่างอยู่ เราลงดินไว้ แต่ไม่เคยปลูกอะไรจริงจัง น่าจะเป็นที่พักผ่อนที่ดีสำหรับเหมี่ยว
ผมฝังเหมี่ยวด้วยมือของตัวเอง ห่มผ้าอุ่นๆ วางหมอนที่เหมี่ยวชอบ กับดอกไม้เล็กๆ เหมี่ยวแค่เหมือนนอนหลับไป
เช้าวันต่อมา แม่ผมเอาต้นกะเพรามาปักไว้บนหลุม แม่บอกว่าเหมี่ยวมันจะได้ตายไปแบบสร้างประโยชน์ แม่ผมนี่ฮาได้ตลอดจริงๆ
“เย็นนี้มีอะไรกินอ่ะแม่?” ผมถามแม่หลังจากกลับถึงบ้าน
“ผัดกะเพราอีเหมี่ยว วันนี้ใบออกเยอะเลย” แม่ผมยิ้มตอบ
แด่เหมี่ยว แมวจรที่เข้ามาสร้างความสุขและความทรงจำที่ดีให้กับเรา แล้วเจอกันนะเหมี่ยว..ขอบคุณสำหรับใบกะเพราด้วยนะ
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
