หรือว่า 'ความผูกพัน' เป็นต้นเหตุของ'ความเจ็บปวด'
ความรู้สึกของหญิงสาวคนนึงที่ไปพักพิงใจและใช้ชีวิตวัยรุ่นอย่างสนุกสนานที่ห้องของเพื่อนสนิทเป็นเวลาเกือบ 4 วันเต็ม และเป็น 4 วันที่เธอไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในห้องตัวเองเลย ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเธอคิดมาตลอดว่า การย้ายออกจากห้องที่เธอคิดว่ามันเป็น 'comfort zone' ของเธอเป็นอะไรที่ทำใจได้ยากลำบากมาก เธอไม่คิดด้วยซ้ำว่าเธอจะสามารถหาห้องใหม่ที่ดีและรู้สึก comfort เท่าที่เดิมได้ยังไง
แต่มาวันนี้ วันที่เธอกลับมาใช้ชีวิตที่ห้องตัวเองอีกครั้ง เธอรู้สึกแปลกๆ เธอเข้าไปในห้องด้วยความรู้สึกไม่คุ้นชิน มีกลิ่นอับแปลกๆเหมือนว่าเธอไม่เคยมาห้องนี้มาก่อน บรรยากาศภายในห้องมีความอบอ้าวทั้งที่ฝนเพิ่งตกไป หรือแท้จริงแล้วเป็นเพราะเรา comfort ที่จะอยู่กับ 'ใครบางคน' มากกว่าอยู่ที่ 'สถานที่'
เธอไม่ชอบความผูกพันนี้เลย เธอกลัวว่าถ้าไปอยู่ที่ไหนนานๆกับคนที่เธอไว้ใจและเปิดใจให้แล้วเธอจะคิดถึงห้องอีกห้องที่ไม่ใช่ห้องตัวเอง กลัวว่าตัวเธอนั้นจะไม่สามารถใช้ชีวิตในห้องนี้ของเธอเองได้นานแบบเดิมอีกแล้ว
เหมือนกับที่เธอเคยผูกพันกับคนๆนึงที่เข้ามาใช้ชีวิตร่วมกับเธอในห้องของเธอเป็นเวลาเกือบ 3 วัน ความผูกพันกับ 'ใครสักคน' ทำใจให้ลืมยากยิ่งกว่าความผูกพันกับ 'สถานที่' ความผูกพันครั้งนั้นทำให้เธอเจ็บปวดไปหลายเดือนเลยล่ะ
สุดท้ายแล้ว 'ความผูกพัน' มันก็คือ 'การยึดติด' ถ้าเราไม่เผลอคิดว่ามันจะอยู่กับเราไปตลอด เราก็คงไม่ 'เจ็บปวด' หรอกใช่มั้ย ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราหรืออยูุ่กับเราได้ไปตลอดกาลหรอก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
