เส้นที่ตัดผ่านไขว้กันไปมาที่เราเห็น เกิดจากการนำสัดส่วนทองคำและคณิตศาสตร์ มาคิด คำนวณ ทดลอง จนเป็นองค์ประกอบที่สามารถสร้างความต่อเนื่อง เชื่อมโยงองค์ประกอบภายในภาพให้เข้ากันได้ Dynamic Symmetry จึงถูกนำไปใช้ทั้งใน งานจิตรกรรม งานประติมากรรม งานศิลปะแขนงต่างๆ

ใน Dynamic symmetry นั้นจะพบว่ามีเส้นตัดกันมากมาย

เส้นทแยงมุม (Main Diagonal) เป็นเส้นไกด์แบ่งขอบเขตในการวางองค์ประกอบหลักของภาพ ทำหน้าที่แบ่งพื้นที่สำหรับการสร้างสมดุลทั้ง 2 ด้าน หรือใช้เพื่อเป็นเส้นนำสายตาเชื่อมโยงจากองค์ประกอบจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง หรือนำสายตาไปสู่จุดสนใจของภาพ

เส้นตรงข้าม (Reciprocals) เป็นเส้นจากมุมที่ตัดกับเส้นทแยงมุมในแนวตั้งฉาก เป็นเส้นไกด์ในการวางองค์ประกอบเสริมเพื่อสร้างสมดุลของภาพ

เส้นแนวตั้ง และเส้นแนวนอนนั้น ถูกกำหนดโดยตำแหน่งที่ตัดกันของเส้นต่างๆ ทั้ง เส้นทแยงมุม (Diagonals) และ เส้นตรงข้าม (Reciprocals) เป็นเส้นไกด์สำหรับแบ่งขอบเขตของภาพ ซึ่งจะเป็นไปตามจุดตัดที่เกิดขึ้นจากเส้นทแยงมุม และเส้นตรงข้ามนั่นเอง

จุดตัด (Points) จุดตัดของเส้นแกน เป็นตำแหน่งที่เหมาะสมในการวางจุดสนใจของภาพ ซึ่งจะเห็นได้ว่าเราสามารถวางจุดสนใจของภาพได้มากกว่าหนึ่งจุด แต่ต้องระวังถึงการแย่งความสนใจกันเองของแต่ล่ะจุดเด่นนั้นๆ โดยเฉพาะระหว่างตัวแบบกับพื้นหลังซึ่งในภาพอาจจะมีความแตกต่างกันออกไป และควรอย่าละเลยเส้นนำสายตาที่เกาะไปตามแกน เพื่อเชื่อมโยงจุดสนใจของภาพจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่งด้วย

Dynamic Symmetryในภาพของ Henri Cartier-Bresson’s