24 พ.ค. 2021 เวลา 14:36 • ความคิดเห็น
น้ำตาร่วงหล่นจนสิ้นสุดวันแสนยาวนาน
ฉันจะไปที่ไหนดีนะ?
ฉันคิดว่าฉันเจ็บปวดมามากพอแล้ว
แต่ดูเหมือนว่าความเจ็บปวดนั้นยังคงต้องเจออีกเยอะ
ราวกับว่าฉันอยู่คนเดียวในโลกใบใหญ่นี้
ไม่มีใครพยายามมองเข้าไปในหัวใจของฉันเลย
ไม่มีใครเลย
เมื่อฉันหลับตาลง
ฉันเห็นตัวเองและบอกกับตัวเองว่ามันไม่เหนื่อยหรอกอดทนอีกนิดนะถ้าเหนื่อยก็พักอีกสักนิดก็แล้วกัน
ที่ๆมีความมืดมิดดูเหมือนว่าจะถูกปล่อยทิ้งไว้ไร้ผู้คน
และฉันก็เหมือนกับความมืดนิดนั้นที่คงต้องปล่อยตัวเองทิ้งไว้แบบนั้นเช่นเคย
เช่นเดียวกับคนต่างแดนอยู่ท่ามกลางคนที่หัวเราะใส่
ฉันคงเป็นคนเดียวที่ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างหายไป
ดูเหมือนว่าฉันจะต้องวิ่งไปข้างหน้าอย่างเดียวใช่ไหม?
ความฝันของฉันที่ห่างไกลเกินไปในตอนนี้
ความเศร้าอันยาวนานนี้ เมื่อไหร่จะหยุดได้สักทีนะ
แสงแดดที่อบอุ่นนี้ จะสาดส่องมาที่ฉันหรือไม่นะ
ถ้าฉันตื่นจากความฝันต้องกลับเป็นตัวเองอีกครั้ง
และมองเห็นดาวที่ส่องแสงตลอดไปทั้งคืน
ฉันกำลังฝันถึงเรื่องราวเหล่านี้
แต่คนโง่เขลาอย่างฉันคงต้องตระหนักเอาไว้
ว่าฉันไม่เคยเป็นตัวของตัวเองเลย
หลังจากที่ฉันลืมตาขึ้นมา..
กลับต้องเป็นตัวเองอีกครั้งหลังจากตื่นขึ้น
หลังจากที่ฉันลืมตาขึ้นมาฉันก็พบว่าตัวฉันยังรู้สึกว่างเปล่าในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดสนิทไร้ซึ่งแสงไฟและแสงดาว🌻
โฆษณา