"I'm back."
หลังจากฉัน หยุดออนไลน์ ไปหลายวัน
คำนับพัน ในโลกนั้น ล้นมากเหลือ
ราวกับว่า มันหนักอึ้ง บนลำเรือ
ช่างเหลือเฝือ จนอยากลบ กลบทิ้งมัน
.
ก่อนหน้านี้ ฉันไม่ใช้ สิ่งเหล่านี้
สงบดี จนถึงวัน จำต้องใช้
ต้องปรับตาม ในสังคม ที่เป็นไป
ติดต่อใคร ทำงานได้ ต้องพึ่งมัน
.
หากฉันตาย คนคงเรียก ถามหาฉัน
แต่แค่พลัน พริบตาเดียว ก็ลืมสิ้น
แค่นั้นแหละ แค่นั้นเอง ดั่งสายพิณ
ขาดลงดิน ไร้คุณค่า ราคาใด
.
ฉันยอมรับ ว่าฉันนั้น แตกสลาย
หลายเรื่องร้าย เข้ามาปน จนเสียหาย
ละเอียดยับ พังพินาศ มันวอดวาย
ตั้งใจหาย ไปสักพัก สติคืน
ข้าต่อสู้ กับดีเลว ในใจตน
ข้ามองเห็น มายากล ในใจข้า
รักและเกลียด หลงโลภใหล บนดุนยา
เห็นมันมา มาแล้วไป เวียนวกวน
.
ชั่วครู่หนึ่ง ข้าต้องการ เป็นคนเลว
ยืนปากเหว ชั่งใจอยู่ โดดดีไหม
ข้ามองข้าม คุณความดี ที่ทำไป
มิเห็นได้ ซึ่งสิ่งใด มีแต่ชัง
.
เขาอิจฉา นินทาร้าย เมื่อทำดี
เขาให้มี ชีวิตตาม ที่วางไว้
เขาให้ข้า ทำสิ่งต้อง กระทำไป
ไม่สนใจ นอกจากเอื้อ ประโยชน์ตน
.
แท้จริงแล้ว เราต่างอยู่ เกื้อกูลกัน
หรือเพื่อฟัน แทงข้างหลัง เมื่อยามเผลอ
ประโยชน์ร่วม ก็ว่ามิตร ว่าเป็นเกลอ
พอพบเจอ วาจาหวาน ซ่อนกลนัย
.
ข้าตั้งใจ จะหันหลัง ให้ทุกสิ่ง
ไม่พึ่งพิง อิงผู้ใด เชื่อใจเขา
ข้าเบื่อหน่าย เหลือเกินแล้ว ว่าพวกเรา
หรือพวกเขา ข้าจะตัด หมดทุกคน
.
มาคนเดียว ไปคนเดียว ใยต้องสน
ต้องเป็นคน จักสำคัญ เพื่อใครหรือ
ข้าจะฟัน มันทุกผู้ ไม่หารือ
ข้าไม่ฟัง ใครจะลือ กล่าวเช่นไร
.
ข้ายืนอยู่ ที่ตรงนั้น นานพอควร
ข้าทบทวน คิดวนซ้ำ พันเงื่อนไข
ข้ามิอาจ จะสงบ สิ่งภายใน
ข้าจึงใช้ ใจตัดสิน แล้วหลับตา
.
.
ไฟมอดไหม้ฤทัย ทมิฬ มืด
เหตุกำพืดก่อทุกข์ ฤาคือ สิ่งไหน
ขอผู้ใดเข้าใจ หาได้ มีไม่
จักร้องขอใยให้ ชอกช้ำ อกตรม
.
เหตุเกิดแต่ข้า แค่เพียง ผู้เดียว
จักให้ใครเกี่ยว ร้อยรัด เงื่อนไข
มิอาจกล่าวโทษได้ ด้วยปุถุชน ทั่วไป
เหตุเกิดที่ใด ดับด้วย ใจตน
.
บิดรมารดา ปลูกฝัง สอนสั่ง
มิอาจทรยศคำฝัง หลอมหล่อ ข้าได้
ท่านมิเคยหวังใจ ให้ข้า เลวร้าย
สิ่งใดกระทบใจกาย จงมอง ตนเอง
................
.
.
เมื่อลืมตา ตื่นขึันมา ในอีกครั้ง
ข้าประจักษ์ แจ้งรู้ใน สิ่งทั้งหลาย
จากนี้ไป ข้าเลือกเอง จนวันตาย
ในเลือดชาย ผู้นี้ ไม่เปลี่ยนแปลง
.
ข้าจะทำ ในสิ่งที่ ข้านั้นเชื่อ
แม้อาจเบื่อ ล้มร่วงลง ในบางครั้ง
เลือดกระเด็น ตาจะบอด พลาดและพลั้ง
สิ่งที่ตั้ง ถูกต้องไว้ จะเลือกเดิน
.
ไม่ต้องรู้ ว่าข้านั้น เชื่อสิ่งใด
การกระทำ ที่เป็นไป จะบอกขาน
แม้ว่ามึง หรือว่าใคร จะขวางทาง
กูจะไม่ มีครวญคราง แม้นิดเดียว
.
ข้าเป็นอย่าง ที่ข้านั้น เป็นสิ่งนั้น
โลกบีบคั้น ข้าไม่ได้ เช่นเป็นมา
ข้าให้คุณ แก่ความดี ในโลกา
จะอัตตา หรืออนัตตา มาวัดกัน.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
