ถ้าเปรียบความทุกข์คือภาพกว้างๆแบบนี้...เราเห็นอะไร?

สิ่งที่เราเห็นในภาพนี้คือ เมื่อเราไม่เอาใจลงไปคลุกคลี เพราะชอบ เพราะชัง เพราะสิ่งที่ถูกนำเสนอลงรอยพอดีกับความเชื่อของเรา หรือเพราะข้อมูลนี้เป็นคนที่เราเชื่อถือบอก เราก็สามารถที่จะจดจ่อกับการมองแบบเฉพาะเจาะจง ทำให้เห็นรายละเอียดที่เป็นความจริงได้มากขึ้น อะไรที่ไม่ใช่สาระสำคัญที่พัวพันกับเรื่องใจ ก็ถูกทำให้เบลอยิ่งขึ้นจนไม่กวนตา และไม่เห็นความสำคัญเลยในภาพนี้ มันจึงทำให้มุมมอง การวิเคราะห์ การสรุปความคิดของเราก็จะยิ่งคมขึ้น ชัดขึ้น ตามความจริงที่เราเห็น

คำตอบของการที่จะทำให้ชีวิตที่...สุขง่าย...ทุกข์ยาก...เกิดขึ้นได้จริงก็คือ ...การไม่เอาใจลงไปเล่น...ลองมองดอกไม้ดอกเดียวกันนี้สิ พอมองให้ชัดๆ แบบเห็นรายละเอียดแม้กระทั่งเส้นขนบนกลีบเลี้ยง เส้นใบของดอก ถ้าเราไม่เห็นแบบนี้แล้วมีใครมาบอกเราว่า โอ๊ยยย!!! ดอกนี้น่ะไม่มีขนหรอก ไม่คัน จับได้ เราก็จะเชื่อที่คนบอก มันก็เหมือนกับการที่เราเอาใจลงไปเล่นเต็มที่ ทำให้เราไม่ได้มองให้ละเอียดขนาดนี้ และยิ่งคนที่บอกเป็นคนที่เราเชื่อถือ แน่นอนเราก็คงจับ เพราะดอกมันสวย ตรงกับความชอบของเรา แล้วเราก็คงทุกข์เพราะความคันคะเยอไปทั้งตัว และถ้าเรายังไม่สามารถมองให้ชัดได้ด้วยตัวเองและยังเชื่อถือคนบอกอีก เราก็จะแก้ไม่ถูกจุด พอเค้าบอกว่า อ๋อที่มันคันเพราะยาง เราก็จะไปพยายามจับแบบไม่ให้ยางโดนมือ แต่เราก็ยังคงคันและเปลี่ยนวิธีจับดอกไม้ที่เราชอบไปเรื่อยๆตามที่คนที่เราเชื่อถือบอก แต่จับแบบไหน จับอย่างไรเราก็ยังไม่หายคัน ไม่หายทุกข์เพราะสิ่งที่เค้าว่ามามันไม่ใช่ความจริงใช่ไหม?? แต่ถ้าเราลองเลิกเอาใจลงไปเล่น แล้วกลับมามองโลกให้ชัดๆจนเห็นความจริงในระดับ macro เราจะเห็นข้อเท็จจริงที่ทำให้เรารู้ว่า ถ้าเราไม่อยากคันเราก็ควรเลิกจับดอกไม้ชนิดนี้ หรือถ้าเรายังอยากจับดอกไม้ชนิดนี้ เราก็ต้องเล็มขนของมันออก เราก็จะจับมันได้แบบที่เราไม่คัน ไม่ทุกข์