Blockdit Logo (Mobile)
เรื่องสั้นขยันเขียน
•
3 มิ.ย. 2021 เวลา 13:20 • นิยาย เรื่องสั้น
เรื่องสั้น Diary'Girls ไดอารี่ลับกับสาวปริศนา (12)
บท ค่าของการมีชีวิต
แนวเรื่อง ปรัชญาชีวิต,สังคม,ความรัก
5
เรื่องย่อ เมื่อมนุษย์กำลังสิ้นหวังและเข้าใกล้ความ ตาย เด็กสาวปริศนาจะปรากฏตัว และมอบ ทางเลือกให้...
บทที่ 12 ค่าของการมีชีวิต
"ทุกคนใช้ชีวิตอยู่กับความตายที่เป็นเหมือนเงาตามตัว แต่มีเพียงน้อยคนที่จะเข้าใจ ความตาย และความหมายของการมีชีวิตอยู่จริงๆ.."
เด็กสาววัยรุ่นในชุดนักเรียนพูดขึ้นให้ใครสักคนฟัง ขณะกำลังเดินอย่างไร้จุดหมาย
เส้นผมสีดำยาวของเธอพัดไสวไปตามสายลม ใบหน้าที่สะสวยและแววตาสีแดงเป็นประกายสดใส ทำให้ผู้คนที่เดินสวนต่างมองไปที่เธอ
เธอเดินมาหยุดที่ถนนฝั่งตรงข้ามหน้าร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าแห่งนึง และมองไปที่หน้าร้าน...
"ทำบ้าอะไรของนายน่ะ สินค้าเสียหายหมดแล้ว!!"
เสียงตวาดของหญิงสาวที่เป็นหัวหน้างาน กำลังโถมเข้าใส่ชายหนุ่มที่เป็นลูกน้อง ที่ทำงานผิดพลาดจนของสำคัญต้องเสียหาย
เขาก้มหัวสำนึกด้วยสีหน้าที่เศร้าหมอง พลางกล่าวขอโทษเจ้านาย
"นายคิดว่าทำของเสียหายไปกี่ครั้งกัน คนที่ต้องรับหน้าก็คือฉันนะ ถ้ามีอีกครั้งนายต้องออกไปหางานใหม่!!"
หญิงสาวหัวหน้างานยื่นคำขาดกับลูกน้องก่อนที่จะเดินกลับเข้าร้านไป ปล่อยให้ชายหนุ่มที่เป็นลูกน้องเดินคอตกมาทางเด็กสาวที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของร้าน
เขาเดินผ่านเด็กสาวที่ไม่รู้จักไปนั่งลงที่ป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามใกล้ๆร้านค้าเครื่องใช้ไฟฟ้า มองแสงอาทิตย์ส่งแสงสีแดงที่กำลังลับขอบฟ้า
ก่อนที่ชายหนุ่มจะหยิบบุหรี่ซองนึงออกมาเตรียมจุด ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่ก็ต้องหันไปมองเด็กสาววัยรุ่นในชุดนักเรียน ม.ปลาย เธอไว้ผมดำยาว และมีดวงตาสีแดงที่ชวนพิศวง พลางคิดในใจ
'เป็นเด็กสาวที่สวยแปลกๆ'
เธอนั่งลงข้างๆชายหนุ่ม เขาทำท่าแปลกใจมองใบหน้าเด็กสาววัยรุ่น และเก็บบุหรี่ใส่กระเป๋า เขาก้มหน้ามองพื้น จู่ๆเด็กสาวก็พูดขึ้น
"คุณคิดว่าชีวิตมีค่าหรือเปล่า"
เขาจึงหันไปมองเด็กสาวที่มีนัยตาสีแดง สีหน้าของเธอเรียบเฉยเหมือนไร้ความรู้สึก
"ชีวิตมันก็มีค่ากันทุกคนนั่นแหละอยู่ที่คนจะใช้"
เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่ด้วยสีหน้าที่เศร้าหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ทำให้น้ำเสียงเขาสั่น
"แต่ชีวิตของชั้นจะเรียกว่ามีค่าได้มั้ยนะ"
เขาก้มหน้าพูดกับเด็กสาวที่ไม่รู้จัก ด้วยความอัดอั้น
"ไม่ว่าจะกี่ครั้งชั้นก็ไม่เคยทำอะไรได้สำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักอย่าง ทำให้คนอื่นต้องผิดหวัง ชีวิตที่ไร้ค่าแบบนี้ตายไปอาจจะดีกว่า"
เขาเค้นน้ำเสียงระบายความรู้สึกถึงชีวิตอันไร้ความหมายที่ผ่านมา เขาไม่เคยทำอะไรสำเร็จเลยในชีวิตแม้แต่ครอบครัว และคนรักยังต้องผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่ากับความไม่ได้เรื่องของเขา ไม่มีสิ่งที่น่าภูมิใจใดๆ ในชีวิต มีแต่ความล้มเหลวและเสียงดูถูกเหยียดหยาม
"แล้วคุณคิดว่าความตายคืออะไรเหรอ"
เด็กสาวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยอีกครั้ง ชายหนุ่มจึงหันมอง แต่คราวนี้เขากลับรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมา
"ถ้าต้องให้ชีวิตตัวเองกับคนอื่นคุณจะทำได้มั้ย"
เธอพูดพร้อมมองมาที่เขานัยตาสีแดงที่เหมือนจะรู้ทุกสิ่งในใจเขา ทำให้เขาไม่สามารถโกหกเธอได้
"ได้สิ ชีวิตของชั้นจะมีค่าถ้าได้ทำเพื่อคนอื่น"
เขาพยายามไม่หลบใบหน้าที่เฉยชาของเด็กสาวที่จ้องมอง
"ทำแบบนั้นชีวิตคุณจะมีค่าจริงๆเหรอ"
เด็กสาวถามย้ำด้วยคำพูดที่ชวนให้ชายหนุ่มต้องครุ่นคิดถึงบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญ ทำให้เขาเกิดลังเลในคำตอบของตัวเอง
"นี่คือตัวอย่าง ถ้าเด็กคนนั้นกำลังจะถูกรถชนคุณจะเข้าไปช่วยหรือเปล่า"
เด็กสาวชี้นิ้วไปที่ฝั่งตรงข้ามบริเวณหน้าร้านที่ชายหนุ่มทำงาน มีเด็กประถมคนนึงกำลังเดินข้ามถนนมาทางฝั่งที่พวกเขานั่งอยู่ และรถบรรทุกคันนึงที่กำลังแล่นมาด้วยความเร็วสูง
"สิ่งที่คุณทำไม่สำเร็จอาจจะสำเร็จก็ได้นะ"
"เธอ ทำอะไร หยุดรถนั่นเดี่ยวนี้นะ!!"
ชายหนุ่มกำลังคิดที่จะพุ่งออกไปเพื่อช่วยเด็กประถมคนนั้น แต่คำพูดของเด็กสาวก็ทำให้เขาชะงัก เขาเกิดความสับสนว่า เขาอาจจะต้องตายแทนเด็กคนนั้นที่ไม่รู้จักมันจะดีแล้วเหรอ เขาได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ กลัวที่จะตาย แล้วจู่ๆรถบรรทุกก็หยุดก่อนที่จะถึงเด็กคนนั้น
ชายหนุ่มถึงกับตกตะลึงที่รถบรรทุกที่แล่นมาด้วยความเร็วสูงกลับหยุดได้ง่ายๆอย่างพอดีโดยที่ไม่มีอุบัติเหตุ
"วางใจเถอะ คุณไม่ได้เห็นแก่ตัว"
เด็กสาวลุกขึ้นยืนอย่างช้า ตรงข้ามกับชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆกลับยืนสั่นกลัวตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"ค่าของชีวิตไม่อาจตัดสินได้ด้วยใครทำอะไรสำเร็จ หรือไม่สำเร็จ คนที่เห็นและรู้คุณค่าของชีวิตตัวเองว่าสำคัญแค่ไหนต่างหากที่เข้าใจในคุณค่าของชีวิต"
เธอลุกขึ้นยืนก่อนจะหันมาพูดทิ้งท้ายกับชายหนุ่ม แล้วเดินไปทางเด็กประถมคนนั้น...
"อีกอย่างถ้าคุณตายถึงครอบครัวจะภูมิใจในความเป็นฮีโร่ แต่ความตายของคุณก็จะทำให้พวกเขาเสียใจอยู่ดีนะคะ รวมทั้งฉันด้วย"
อีกเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหลังป้ายรถเมล์ที่ชายหนุ่มยืนอยู่ เป็นหญิงสาวที่อยู่เคียงข้างเขามาตลอดแม้เขาจะทำให้เธอผิดหวังและเสียใจ...
"ยู..คิเอะ" ชายหนุ่มปล่อยโฮออกมาโผเข้ากอดหญิงสาว
"เจ้าคนไม่ได้เรื่อง" เธอยิ้มออกมาลูบหัวชายหนุ่ม
จบบท ค่าของการมีชีวิต
"ชีวิตทุกคนมีค่าเท่ากันไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จหรือไม่"
Diary'Girl vol.12
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา