บ้านร้างที่ซ่อนตัวอยู่บนเขา..
ดูไปคล้ายยังมีคนอาศัยอยู่ที่นี่
แม้ฝุ่นจะหนาเตอะ แต่ร่องรอยความสัมพันธ์ต่างๆที่เคยเกิดขึ้นในบ้านกลับเหมือนถูกหยุดเวลาเอาไว้
เสื้อโค๊ทยังคงแขวนอยู่ที่ราว แมกกาซีนวางทิ้งไว้บนโต๊ะ สมุดไดอารี่วางอยู่บนชั้นข้างโต๊ะหนังสือ
ความสัมพันธ์ที่ตรึงทุกอย่างไว้ที่นี่ มันเป็นยังไงกันนะ?
ซายากะเดินทางมาที่บ้านหลังนี้ เพราะเชื่อตามคำบอกเล่าของพ่อที่เพิ่งเสียชีวิต ว่าความทรงจำที่สูญหายไปของเธอในวัยเด็กอยู่ที่บ้านหลังนี้
ความรู้สึกที่ไม่อาจรักใคร ความรู้สึกที่แปลกแยกจากผู้คน เกาะกินในใจเธอมาเนิ่นนานตั้งแต่เธอจำความได้
สมุดไดอารี่ที่พบในบ้านร้าง เป็นบันทึกของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง เขาเล่าถึงชีวิตในบ้าน เล่าถึงความหวัง เล่าถึงการเรียน เป็นเรื่องเล่าชีวิตทั่วไปของเด็กวัยประถม
แต่แล้ววันหนึ่ง..
เขาเริ่มเขียนบันทึกถึง 'มัน'
นับแต่นั้น ข้อเขียนในไดอารี่ก็เริ่มเปลี่ยนไป เขาไม่เขียนถึงการเรียน ไม่เขียนถึงความหวังอีกแล้ว
เขาเขียนถึงความตาย
.
ความสัมพันธ์ก็คล้ายเส้นใยเหนียวแต่บางเบารูปแบบหนึ่ง ที่ถักทอตัวเราขึ้นมาจากความเกี่ยวข้องกับผู้อื่น
บางครั้งเขม็งตึงจนอึดอัด บางคราวกลับคล้ายเชือกราวให้เกาะเกี่ยวยึดจับ
มีแต่เราเท่านั้นที่จะมองและปรับความสัมพันธ์ไปในรูปแบบใด
บ้านร้างบนเขาทำหน้าที่เพียงเก็บร่องรอยความสัมพันธ์แต่มันมิใช่ความสัมพันธ์
ท้ายสุด..เมื่อซายากะล่วงรู้ถึงความลับนั้น ว่าเหตุใด เธอจึงเป็นคนที่ไม่สามารถสานความสัมพันธ์กับใครได้เลย?
ถึงเวลาที่เธอต้องตัดสินใจ
เพราะความสัมพันธ์ ที่แท้จริงแล้ว..
ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต
มีแต่ปัจจุบัน...
เธอจะตัดสินใจกับชีวิตตรงหน้าอย่างไร?
บ้านดับจิต
ฮิงาชิโนะ เคโงะ : เขียน
วิลาสินี สาโรวาท : แปล
อิศเรศ ทองปัสโณว์ : บรรณาธิการ
#ฮิงาชิโนะเคโงะ
#สำนักพิมพ์ไดฟุกุ
***********************************
สำหรับเพื่อนๆ Blockdit ที่สนใจแนวอื่น ผมมีเขียนลงอีก 2 เพจคือ
๏ 'Bear's Blog' = ภาพถ่ายกับมุมมองของชีวิต ในรูปของ บทกลอน เรื่องสั้น หรือ ไฮกุ และ คอลัมน์ การ์ตูนกวนเมือง
๏ 'คิด อย่างสถาปนิก' = เรื่องของสถาปัตยกรรมต่างๆจากสายตาสถาปนิก
ขอเชิญชวนให้เข้าไปแวะชมนะครับ
เผื่อจะมีบางข้อเขียนที่อาจถูกใจ
ฝากติดตาม หรือ แลกเปลี่ยนความคิดกันได้ครับ
หรือใครสนใจเฉพาะภาพถ่าย
ลองเข้าไปดูและกดติดตามได้ใน
ig : khanaad_photo นะครับ
แล้วพบกันนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
