“ความรักแม่” กับ “แค่ฝาห้องกั้น”
ฝาห้องนั้นหนา...เจ้าช่างหนาสักเพียงใด?
ฝาห้องนั้นหนา...เจ้าช่างทำไมช่างกั้นความรักและความห่วงใยจากเราสู่แม่ได้
ฝาห้องนั้นหนา...เจ้าช่างร้ายกายร้ายลึกเกินกว่าที่เราครั้งอดีตจะมองผ่านข้ามเจ้าไปหาแม่...
แม่ของฉัน
“แค่ฝาห้องกั้น” ทำให้บางครั้งเราลืม พลั้งเผลอ เผลอเรอ ไม่ดูแล แม้จะเอาใส่ใจ พ่อและแม่แม้อยู่ใกล้กันเพียงแค่ฝาห้องกัน
“แค่ฝาห้องกั้น” ทำให้บางครั้งหลงละเมอใฝ่เพ้อฝันถึงใครต่อใครซึ่งช่างอยู่ไกลกัน โถใจเรานั้นช่างโง่เขลาเสียนี่กะไร
ผู้หญิงคนดีที่หนึ่งคนนี้อยู่ใกล้แค่ฝาห้องกั้น แหมใจเราช่างเพ้อพก อกสั่นไหว
ผู้หญิงคนดีที่หนึ่งคนนี้อยู่ใกล้ที่สุดในจิตใจ แหมเราไซร้มองไม่เห็นคุณแม่เรา
แม่ของฉัน
แตกต่าง กับกาล ในวันนี้
เราอยู่ห่าง ไกลแสนที่ จะเอื้อมหา
แต่แม่นั้น ยังดั้นด้น เดินทางมา
เยี่ยมลูกยา ลูกที่รัก ดั่งดวงใจ
อันรักแม่ แม่นแท้ ในกาลนี้
อยู่ห่างที่ แต่ใจนี้ มิมีกั้น
มิมีฝา หรือแผ่นฟ้า มากางกัน
เพราะจิตนั่น พันผูก ลูกแม่เอย...
แม่ของฉัน
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
