สถานการณ์โควิด 19 ที่เริ่มผ่อนปรน
พอให้แอดมิน เข้าไปนั่งรับประทานอาหารที่ร้านอาหารได้บ้าง
ซึ่งยังคงนั่งแยกโต๊ะกันอยู่นะคะ
แอดมินนั่งคนเดียวในร้านบุฟเฟต์ ❤️
แต่มีครอบครัวนึงที่มากัน4ท่าน
เป็นคุณพ่อ คุณแม่ และลูกๆอีก2คน วัยประมาน 6-7 ขวบ
พนักงานจึงแจ้งให้นั่งแยกโต๊ะ โดยเด็กๆ ต้องนั่งกับผู้ปกครอง อย่างน้อยโต๊ะละคน แต่ระยะก็ไม่ไกลมาก
เริ่มได้ยินเสียง คุณแม่ ตัดพ้อ
ไม่มีใครนั่งกับหม่าม๊าเลย …
นี่หม่าม๊าต้องนั่งกินคนเดียวเหรอเนี่ยะ….
แอดมินที่นั่งทานเนื้อย่างเริ่มสนใจ 😂
จึงตั้งใจฟังต่อไปเงียบๆ
เด็กๆไม่ยอมไปนั่งกับคุณแม่ แต่มานั่งฝั่งคุณพ่ออยู่2คน
ยังคงมีเสียง คุณแม่สม่ำเสมอ เช็ดอาหารที่ปาก ตัดเนื้อให้ชิ้นเล็กอีกหน่อย คุณพ่อสั่งอันนี้ทานเพิ่มเหรอ ฯ
ราวกับ แทบไม่ได้ละสายตา จากโต๊ะคุณพ่อเลย
…….
แอดมิน คิดว่า คุณแม่คงอยากให้ลูกๆเรียบร้อยน่ารักเมื่ออยู่ในร้านอาหาร และ ให้คุณพ่อรักษาสุขภาพ
……..
ในขณะที่คุณพ่อนิ่งเงียบ ทานอาหาร ให้เด็กๆเล่นหัวเราะกันแบบสบายๆ
……….
ไม่แปลกใจที่เด็กๆ ตัดสินใจนั่งทานอาหารโต๊ะคุณพ่อ🙂
แล้วงั้น…. เด็กๆจะได้เรียนรู้อะไร ถ้าวิธีการดูแลของผู้ใหญ่ในบ้านไม่ตรงกันหล่ะ
………..เด็กบางคนจะเรียนรู้วิธีการเอาตัวรอดเลยแหละ อยู่กับคุณพ่อต้องทำแบบนี้ อยู่กับคุณแม่ต้องทำแบบนี้
หรือบางบ้านอาจจะมีคนที่ดุไว้สักหนึ่งคน คอยปรามให้เด็กกลัว กลายเป็นทีมงานควบคุมวินัย
ปราม/ปลอบ
เมื่อสอบถามเด็กๆก็อาจจะบอกว่า คุณแม่ดุ คุณพ่อตามใจ ฯ
แทนที่จะได้เรียนรู้กฏระเบียบข้อตกลง คุณพ่อคุณแม่อาจจะต้องปรับกฏไปเรื่อยๆแทน บางทีก็คงตามคุณพ่อ หรือ บางทีคงตามคุณแม่แหละ
….ซึ่ง วัตถุประสงค์ของวินัย เราอยากให้เด็กๆสามารถควบคุมตนเองได้เรื่อยๆมากกว่าค่ะ ถ้าเค้าได้เรียนรู้ไปในทางเดียวกัน ทำแบบนี้ได้ หรือ ไม่ได้ ตลอดสม่ำเสมอไม่ว่าลูกจะอยู่กับใครก็ตาม
น่าจะช่วยเด็กๆ เรียนรู้ วินัย ได้มากขึ้นกว่าค่ะ
วินัยสร้างได้โดยที่ไม่ต้องทำให้ใครเสียใจ
.
.
.
นั่งดูเด็กๆทานอาหาร ก็เพลินดีนะคะ
ท่าทางสนุกกันเชียว 😀
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
