แตกต่างของ“ เงินด้าน”
ครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งเป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่ แต่มักประสบปัญหาขาดน้ำกินน้ำใช้หากฝนไม่ตกติดต่อกันหลายวันเพื่อแก้ปัญหานี้กรรมการหมู่บ้านจึงประกาศหาคนรับจ้างขนส่งน้ำเพื่อให้บริการกับคนในหมู่บ้านจะได้มีน้ำใช้ไปตลอดชายหนุ่มสองคนเสนอตัวรับทำงานนี้กรรมการหมู่บ้านตกลงทำสัญญากับชายทั้งสองโดยหวังว่าการมีผู้ให้บริการมากกว่าหนึ่งรายจะทำให้เกิดการแข่งขันกันทั้งในด้านคุณภาพและราคา
ทันทีที่ได้รับการว่าจ้างเอ็ดชายคนแรกรีบวิ่งไปซื้อกระป๋องตักน้ำมา 2 ใบแล้วเริ่มตักน้ำจากลำธารมาใส่ถังคอนกรีตให้คนในหมู่บ้านได้ใช้ในทันทีทุกๆเช้าเขาจะรีบตื่นก่อนคนอื่นเพื่อดูแลให้มีน้ำในถังเพียงพอสำหรับคนในหมู่บ้านแม้งานจะหนัก แต่เอ็ดก็มีความสุขเพราะมีเพียงเขาและชายอีกคนหนึ่งเท่านั้นที่ได้งานนี้
ส่วนบิลซึ่งเป็นอีกคนที่ได้รับสัมปทานงานนี้เงียบหายไปเป็นเดือน แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาของเอ็ดเขารู้สึกพอใจที่บิลหายตัวไปเพราะนั่นทำให้เขาได้รับรายได้เป็นกอบเป็นกำโดยไม่ต้องแบ่งใคร
แต่ใช่ว่าบิลจะเงียบหายไปเฉยๆเขาเองก็กำลังทำงานของตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่แทนที่จะวิ่งไปซื้อถังมาตักน้ำเหมือนเอ็ดบิลเลือกที่จะเขียนแผนธุรกิจจัดตั้ง บริษัท หาผู้ร่วมทุน 4 คนจ้างประธาน บริษัท และกลับมาพร้อมทีมงานก่อสร้างในหกเดือนต่อมาเขาใช้เวลาหนึ่งปีสร้างท่อน้ำสแตนเลสขนาดใหญ่เชื่อมต่อกับลำธารตรงเข้าหมู่บ้านในงานวันเปิดกิจการท่อขนส่งน้ำบิลประกาศว่าน้ำของเขาสะอาดและมีคุณภาพดีกว่าน้ำของเอ็ดเนื่องจากเขาได้ยินคนบ่นถึงคุณภาพน้ำในบ่อของเอ็ดอยู่เสมอที่สำคัญบิลยังกล้าประกาศด้วยว่าเขาสามารถทำให้ทุกคนในหมู่บ้านมีน้ำใช้ตลอด 24 ชั่วโมงได้อีกด้วยส่วนบ่อน้ำของเอ็ดนั้นส่งน้ำให้คนในหมู่บ้านได้เฉพาะวันทำการเพราะเขาขอหยุดทำงานวันเสาร์อาทิตย์และที่เจ็บปวดกว่านั้นก็คือบิลตัดสินใจประกาศเก็บค่าน้ำในราคาถูกกว่าเอ็ดถึง 75 เปอร์เซ็นต์
เอ็ดไม่ยอมแพ้เขาประกาศลดราคาค่าน้ำลง 75 เปอร์เซ็นต์จนราคาเท่ากับของบิลและซื้อถังน้ำเพิ่มอีกสองถังเพื่อจะได้ลากถังน้ำได้เที่ยวละ 4 ถังในคราวเดียวอีกทั้งยังจ้างลูกชายสองคนมาช่วยขนน้ำในรอบกลางคืนและวันหยุดเมื่อลูกทั้งสองโตขึ้นและต้องจากบ้านไปเรียนต่อเอ็ดบอกลูกทั้งสองว่า“ จงรีบกลับมาเพราะวันหนึ่งธุรกิจนี้จะตกเป็นของลูกทั้งสอง” แต่ในท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีลูกคนใดกลับบ้านมารับช่วงงานต่อจากเอ็ตเลย
ส่วนบิลนั้นเริ่มคิดอะไรใหม่ ๆ ออกเขาคิดว่าถ้าหมู่บ้านของเขาต้องการน้ำกินน้ำใช้ตลอด 24 ชั่วโมงหมู่บ้านอื่น ๆ ก็น่าจะอยากมีน้ำกินน้ำใช้ตลอดเวลาเหมือน ๆ กันคิดได้ดังนั้นเขาจึงเริ่มปรับปรุงแผนธุรกิจของตัวเองเพื่อขนส่งน้ำที่มีคุณภาพในราคาย่อมเยาไปเสนอยังหมู่บ้านอื่น ๆ โดยคิดราคาเพียงถังละเพนนีเดียว แต่ด้วยความสามารถในการขนส่งน้ำได้วันละเป็นพัน ๆ ล้านตั้งต่อวันน้ำที่ไหลจากลำธารสู่บ้านเรือนของลูกค้าทุกวี่ทุกวันก็สร้างรายได้ให้กับบิลมากมายมหาศาลโดยที่เขาไม่ต้องทำงานอีกเลย
บิลใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในขณะที่เอ็ดทำงานหนักไปตลอดชีวิตแถมยังต้องพบเจอกับปัญหาทางการเงินไปจนวาระสุดท้ายของชีวิต
เรื่องของบิลและเอ็ตคอยเตือนใจผมอยู่เสมอทุกครั้งที่จะตัดสินใจทำอะไรผมมักจะถามตัวเองว่า
“ เรากำลังสร้างท่อหรือลากถัง”
“ เรากำลังทำงานอย่างหนักหรือทำงานอย่างฉลาด"
คำตอบที่ผมได้ทำให้ผมมี“ อิสรภาพทางการเงิน” คนที่เพื่อการลากถังแบบลูกจ้างประจำและพวกประกอบอาชีพอิสระและอยากเปลี่ยนมาสร้างท่อให้เงินไหลเข้ากระเป๋าอย่างสม่ำเสมอแบบคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจและนักลงทุน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
