Warangkana Chaikirin
😍 มีความแก้มตุ่ย 😍
🌈 แม่น้อง...เกิดมา...หาใช่ครอบครัวที่อบอุ่นนะคะ มา มา มาค่ะ ตะขอเล่าให้ฟัง..เผื่อว่าน้องๆหลานๆลูกๆ...ที่มีความรู้สึกที่อ้างว้าง..โดดเดี่ยว...จะได้มีแรงใจฮึดสู้!! บ้างค่ะ
🌈 จะขอเล่ายาว....ตั้งแต่เริ่มสร้างเมือง หริภูญไชย 😂😂 แม่น้องเกิดมาก็ไม่ทราบว่าใครเป็นพ่อค่ะ แม่ที่เลี้ยงแม่น้องมา นางบอกทีหลังว่า มึงมันคนอัปปรีย์จัญไร มึงเกิดมาก็นำความซวยมาให้กู!! กูเอามึงไว้ หวังให้พ่อมีงมาคืนดีกับกู!! พ่อมึงมันก็ไม่มา!..E ห่าล้าง Eห่า คั่วมึงเอ๊ย!!
🌈 ตอนเด็กๆพอจำความได้...แม่น้องจะถูกตี ถูกด่า ถูกว่าสาระพัด สาระเพค่ะ แต่แม่น้อง ก็ไม่รู้สึกอะไร ยังรักและเทิดทูลแม่ เลี้ยงน้องด้วยความรักน้อง เพราะเรากลัวแม่ไม่เลี้ยง กลัวแม่เอาเราไปปล่อยป่า คนสมัยก่อนใครที่พ่อทิ้ง เขาจะพากันรังแก พากันว่า อารมณ์ประมาณเหยียบให้จมดินไปเลย...
🌈 แม่น้อง ถูกกระทำสาระพัดค่ะ แต่ก็ไม่ทราบว่ารอดมาได้อย่างไร ตอนเช้าของทุกวัน เป็นเวลาประมาณตีสี่ จะมีเสียงผู้ชายอายุประมาณสี่สิบน่าจะได้ จะปลุกแม่น้องทุกวัน แม่น้อง เป็นคนที่ไม่ชอบยิ้ม เพราะถูกแม่ด่า ด่านะคะ ด่าคะ มึงอีตัวอัปปรีย์ มึงอย่ามาเสนอหน้ายิ้มเด้ออีห่ามึงเอ้ย กูอายคนเขา กูมีลูกอย่างมึง กูอายคนเขา แม่น้องจะตัวเล็กๆ บางๆ ผมดำ เสียงเบาๆ ตกกลางคืนจะฉี่รดที่นอนทุกวันคะ เพราะถูกด่ามาก สงสัยร่างกายและจิตใจ คงบอบช้ำ เลยระบายออกมาโดยการฉี่รดที่นอน
🌈 อ้อแต่แม่ของแม่น้อง แกจะรักน้องสาวและน้องชาย คือลูกที่เกิดจากผัวใหม่ แม่น้องก็นักน้องๆ ไม่อิจฉาน้องๆเลยคะ ตรงกันข้ามแม่น้องดูแลและปกป้องน้องๆ รักน้องๆยิ่งกว่าตัวเอง อารมณ์เป็นคนรับใช้น้องทุกคน น้องๆพวกเขาไม่ได้เคารพแม่น้องเลยนะคะ เพราะว่าแม่เขาพาน้องดูถูก เหยียบย่ำ แกจะปลูกฝั่งน้องๆ ว่าทุกอย่างที่แม่น้องทำให้น้องๆ มันสควรที่สุด พวกของน้องๆไม่ต้องทำอะไรให้แม่น้อง เดี๋ยวมันจะเหลิง!!
🌈 พอเวลาผ่านไป แม่ของแม่น้องได้ย้ายมาอยู่กับยาย ที่พิษโลก แม่น้องโชคดีที่มียายคุ้มกะลาหัว มาอยู่พิษโลก แม่น้อง ก่อไฟนึ่งข้าว ตักน้ำ อย่างที่เคยทำ แต่ที่บ้านยายเป็นน้ำบ่อ แม่น้องต้องศึกษาวิธีการตักน้ำจากบ่อน้ำ เด็กตัวเล็กๆ บางๆจะสาวไม้สำหรับตักน้ำคงไม่ไหว แม่น้องถูกไม้สะบัด เพราะสู้แรงไม้คันโยงไม่ไหวเกือบตกบ่อ ใจหายแวป ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าใครช่วยเอาไว้
🌈 ต่อมาเรื่องตักน้ำรู้ถึงหูยาย ยายก็ถามแม่ ว่าดวนทำไม เจ้าถึงให้ลูกเจ้า ไปตักน้ำสร้าง(น้ำบ่อ) เจ้ารู้บ่อว่าลูกเจ้ามันสิตกบ่อน้ำ
แม่ของแม่น้อง : นางบอกยายว่า มันลูกของข้อย มันสิตายกะให้มันตายไปโลด อีสันดาน อีโตซวย (ตัวซวย)
ยายของแม่น้องก็ว่า : เจ้าสิเว้าจังสั้น(พูดแบบนั้น) ก็ไม่ถูก มันโตเจ้าที่ ที่ท้องกับผู้ชายที่เขาจักมักหรือบ่อมักเจ้า(ชอบหรือไม่ชอบ) แล้วเจ้าสิมาโทษอีหล้ามันบ่อถูก คือเจ้ามาเป็นลูกของข้อย(อย่างเช่นเธอมาเกิดเป็นลูกของฉัน) เจ้าขี้คร้าน(ขี้เกียจ) งานบ้านงานเรือนเจ้าบ่อเอา เจ้าเว้าบ่อม่วน(พูดไม่เพราะ) เจ้าโตดำ(ตัวดำ) ผิดคนในบ้าน อ้ายๆของเจ้าเว้าม่วนซู้คน (พี่ชายของเธอพูดเพราะทุกคน) มีแต่เจ้าแหกเหล่าแหกก่อ ถ้าสิเว้า(หากจะพูด) อีหล้านี้มันได้แนวได๋ เว้าม่วน เรียบร้อยเป็นตาฮักได๋ (นังหนู พูดเพราะ น่ารัก) เนี่ยะ..แม่นแนวคักๆ(ใช่คนในสายเลือดชัดๆ) ต่อไปนี้เจ้าสิว่าสิด่าได๋อีหล้า คำได๋ ข้อยสิตีปากเจ้ายามนั้น(หากเธอมาด่ามาว่าหลานฉันๆจะตีปากเธอ) เบิ่งโตเจ้าเต่หล่ะ หากว่าเจ้าดีแท้ผู้ชายเขาสิทิ่มเจ้าบ่อ (ดูตัวเองเสียก่อนหากเธอดีจริงผู้ชายเขาจะทิ้งเธอเหรอ) ขี้คร้านสันหลังยาว (ขี้เกียจสันหลังยาว) สู่มื้อนี้เจ้านึ่งข้าวเป็นแล้วไป่ ล้างด้วยเป็นบ่อ (ทุกวันนี้เธอนึ่งข้าวเป็นหรือยัง ถ้วยชามล้างเป็นหรือเปล่า) ตั้งแต่เจ้าย้ายมาอยู่นี่ข้อยเห็นอีหล้ามันเฮ็ดเบิ่นซู่อย่าง บ่อเว้าบ่อปาก เจ้าระวังโตไว้เด้อ อีหล้ามันฮู้ความเกินเด็ก นี่เผิ่นว่าคนมีบุญมาเกิด มาสั่งสมบุญ สู่เจ้ามันบ่อมีตา บักคำเจ้าคือบวชมาแล้ว!! เจ้าเบิ่งบ่อออกบ่อ ว่าอีหล้า มันบ่อคือเด็กน้อยทั่วไป เจ้านี่มันบ่อมีความ เป็นธรรมในหัวใจ เจ้าเลี้ยงหลานข้อยให้เป็นขี้ข้าลูกของเจ้า ระวังซุมเจ้าจะฉิบหาย...วันหน้าแม่น้องจะมาเล่าต่อนะคะ(บักคำคือลูกเขยซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงแม่น้องเอง)
🌈 พอยายของแม่น้องพูดแบบนั้น แม่ของแม่น้องก็พูดว่า ข้อยบ่อเชื่อ!! ข้อยเป็นแม่มัน ข้อยออกมันมา..ข้อยสิเฮ็ดหยังกับมันกะได่!!
ยายของแม่น้องแกบอกพูดว่า เจ้าคือสิบ่อฟังความไผ่คือแต่ก่อนบ่อ?!
🌈 ถ้าเจ้าบ่อฟังความไผ่ ถ้าเป็นแนวนี้ เจ้าเว้าแบบนี้ ข้อยกะเป็นแม่เจ้า ข้อยกะสินำเจ้าขึ้นบ้านผู้ใหญ่บ้าน ข้อยสิบอกผู้ใหญ่บ้านว่าเจ้ากับผัวเจ้าคนบ่อดี หลืนความ
🌈 ทีนี้ฝ่ายลูกเขย ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงของแม่น้อง เขาก็ยอมรับคำอบรม สั่งสอนของแม่ยาย และสารภาพผิดต่อแม่ยาย จริงๆครับแม่เฒ่า (หมายถึงแม่ยาย) แต่กี้(หมายถึงเมื่อก่อน) ผมกับดวนเคยเอานำอีหล้าใหญ่ (หมายถึงแม่น้อง) ไปโพตป่า(นำไปปล่อยป่า) ตั้งสามเถื่อ อีหล้าใหญ่มันบอกว่า มีคนพามาส่งที่เถียงไฮ่ (กระท่อมไร่) เถื่อสามอีหล้าใหญ่ มันว่ามีพระมาส่งที่เถียงไฮ่ ยายของแม่น้องได้ยินว่า แม่ของแม่น้องและลูกเขยเคยนำแม่น้องไปปล่อยป่า แกโกรธ จนน้ำตาไหล แกว่า ดวนเอ้ย!! แมนข้อยเฮ็ดกรรมเวรได่ คือมามีลูกใจยักษ์ใจมาร หลืนความ ขี้คร้านสันหลังยาว เจ้าซอมโตเจ้าแหน!!..(เธอตัวดูตัวเองก่อน)
🌈 พอเวลาผ่านไป แม่น้องใช่ว่ามีความสุขนะคะ แม่น้องมีศัตรูเพิ่มคือ ป้าสะใภ้ ป้าสะใภ้แกปากหวาน ก้นเปรี้ยวต่อหน้ายายแกก็พูดดีคะ แต่ลับหลังยาย แม่น้องจะมีกี่ชีวิต??
🌈 พอวันเวลาผ่านไป แม่น้อง อายุเข้าเรียนที่โรงเรียนได้ แม่น้องเรียนดีพอใช้ได้ นักเรียนมีสี่สิบคน แม่น้องสอบได้ที่หนึ่งของชั้นเรียนตลอดค่า ส่วนลูกของลุง เขาเกิดไล่เลี่ยกับแม่น้อง แต่ลูกของลุงแก่กว่าแม่น้อง แต่แกเกิดปลายปี เลยต้องมาเรียนพร้อมกันกับแม่น้อง
🌈 ลูกของลุงเรียนห้องเดียวกันกับแม่น้อง แม่น้องสอบได้ที่หนึ่งของชั้นเรียน ลูกของลุง แกก็สอบได้ที่หนึ่งเหมือนกันคะ แต่นับจากท้ายสุดของห้องคะ ด้วยความที่ป้าสะใภ้ ปากหวาน พูดว่าลูกของป้าสอบได้ที่หนึ่ง แต่แม่น้องสอบตก งานเข้าแม่น้อง แม่ของแม่น้องเกิดเสียหน้า ไม่สอบถามความตีแม่น้อง จนยายมาห้าม ยายก็บอกแม่น้อง ให้ตั้งใจเรียนนะลูกจะได้ไม่โดนแม่มึงตีอีก
🌈 วันหลัง พ่อเลี้ยงแกไป พบครูประจำชั้นของแม่น้อง ไปถามครู ว่าแม่น้องสอบตกจริงๆหรือ ผลปรากฏว่า แม่น้องสอบได้ที่หนึ่งของห้อง แต่คนที่สอบตกคือลูกของลุง
พ่อเลี้ยงแกโมโหป้าสะใภ้ แกไปถามขอลุงกับยายก่อน ว่าจะขอเตะปากป้าสะใภ้ได้ไหม?
🌈 ยายกับลุงก็แปลกใจ ว่าอยู่ดีๆทำไมลูกเขยมาพูด แบบนี้ พ่อเลี้ยงแกบอกความจริง ว่าคนที่สอบได้หนึ่งคือ อีหล้าใหญ่ ไม่ใช่ลูกของป้าสะใภ้ ยายกับลุงได้ยินก็ โมโหว่าทำไมเมียตัวเองนิสัยไม่ดี ลุงบอก ข้อยสั่งสอนมันเอง จำได้ว่าลุงตีป้าสะใภ้ ต่อหน้ายาย และป้าสะใภ้ให้สัญญาว่าจะไม่พูด โกหกอีก
ขอขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะคะ IG
🌈
🌈 จากการที่ แม่น้องได้เข้าเรียนระดับประถม ที่โรงเรียนบ้านน้ำริน จังหวัด พิษณุโลก แม่น้อง พัฒนาการเรียนนะคะ 😉 มาเป็นรองหัวหน้านักเรียนหญิง 😉
🌈 ตอนเด็กๆ เพื่อนผู้หญิงเป็นเหากัน แต่แม่น้องไม่เป็นเหาหมายถึงไม่มีเหาบนหัวนะคะ เคยอยากมีเหาถึงขนาด เอาไข่เหาจากเพื่อนมาใส่หัว ก็ไม่มีเหาคะ
🌈 ตอนเป็นเด็ก แม่น้องไปโรงเรียนทุกวันค่ะ ไม่ขาดเรียนเลยค่ะ 😉 เพราะแม่น้องมีความสุข ที่ได้ไปโรงเรียน เรามีตัวมีตน เพื่อนๆ และคุณครูประจำชั้น ให้ความรักและความเอ็นดู แม่น้องมากๆเลยคะ บางคนก็เอาข้าวโพดมาฝาก บางคนบ้านทำนา มีข้าวเหนียวใหม่กลิ่นหอม ก็เอามาฝาก บางคนพ่อหาปลาเก่งก็เอาปลามาฝาก ☺
🌈 ในชั้นเรียน แม่น้องมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง แกเรียนไม่เก่งเลยคะ แม่น้องก็บอกแก แกทำได้ แต่แกลืมเร็วคะ แกมีน้ำมูกตลอดปีเลยคะ เพื่อนๆ ผู้ชายชอบแกล้งแก พอแม่น้องได้เป็นหัวหน้าผู้หญิง แม่น้องก็บอกเพื่อนนักเรียนชาย ว่าใครแกล้งเพื่อนแม่น้อง ไม่บอกวิธีคิดเลข และจะไม่รับของที่เพื่อนๆผู้ชายนำมาฝาก
🌈 แนวความคิด ของแม่น้องได้ผลดีคะ พอขึ้นประถมสี่มันมีตัวแปรค่า..มีนักเรียนชายย้ายมาใหม่ เรียนเก่ง พูดเก่ง พูดจาฉะฉาน ทีนี้เพื่อนก็ไปขอลอกการบ้าน จากเพื่อนใหม่ เพื่อนใหม่นางอารมณ์ดีก็สอน อารมณ์ไม่ดีก็ไม่สอน เพื่อนใหม่นางออกแนว ขี้โม้พูดเก่ง นางสอนเลขเพื่อนๆ นางยืดมากๆค่า เวลาครูตรวจผลปรากฎว่า คณิตยี่สิบข้อ ร่วงกราวเลยค่า
🌈 ใครทำผิดโดนครูตี สมัยก่อนครูเราก็ตีสั่งตีสอน ไม่ตีเอาเป็นเอาตาย เหมือนสมัยทุกวันนี้ แม่น้องตั้งแต่เข้าโรงเรียนไม่เคยถูกครูตีเลยคะ😊 ทีมากล่าวถึงเพื่อนใหม่ครูบอก ให้มาถามแม่น้องได้วิชาเลข ครูสอนพวกเธอไม่เข้าใจ โน่น! ให้ถามรองหัวหน้าชั้น (ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่น้องเก่งกว่าครูนะคะ แต่เด็กสมัยนั้นไม่กล้าถามครู ไม่กล้าเข้าไกล้ หากครูเอ็นดูใคร คนๆนั้นก็เป็นไข่แดงของเพื่อน ว่าคนๆนั้นต้องเรียนเก่งครูถึงเมตตา😉)
🌈 ทีแรกนางเก๊กๆนะคะ พอมาถามแม่น้องก็สอน และได้ บอดี้การ์ดเพิ่มคนหนึ่ง ยุคนั้นสมัยนั้น เด็กๆรักกันแบบพี่แบบน้อง รักกันถวายหัว แม่น้องเป็นไข่แดงของเพื่อนๆทีเดียว แต่แม่น้องก็ยังคงฉี่รดที่นอนอยู่นะคะ
🌈 ขอกล่าวถึงลูกพี่ลูกน้อง ของแม่น้องบ้าง นางมาเรียนไม่มีใครสนใจ นางมักจะทำหน้าเป็นมือนางกวัก แต่เวลากลับบ้าน นางจะบอกทุกคน ว่านางเป็นหัวหน้าชั้น นางบอกทุกคนในบ้าน ว่านางเรียนเก่ง นางโชว์โดยการอ่านหนังสือออกเสียงดังๆ บ้านเราอยู่กันคนละหลังก็จริง แต่ปลูกบริเวณเนื้อที่เดียวกัน แม่น้องก็ยังคงถูกดุ ถูกด่า ถูกว่าดังเดิม มันแปลกนะคะ อยู่บ้านแม่น้องไม่อยากพูดกับใคร โดยเฉพาะลุงแกชอบพูดเหน็บแนม
🌈 เวลาดำเนินไปเรื่อยๆ ปีนั้นเป็นปี 2525 เพราะว่าแม่น้องเรียนอยู่ชั้นป.5 แม่น้องจำได้ว่ามีเสียง ดังๆที่หูบอกว่า "แม่หนูอย่าไปเป็นลูกศิษย์ใครนะนอกจากหลวงพ่อคอหัก" มันก้องอยู่ในหัว แต่ด้วยความที่เป็นเด็กก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่รู้ว่าจะถามใคร ยายก็อยู่บ้านคนละหลัง ยายไปอยู่กับบ้านลุง ไปอยู่เป็นเพื่อนป้าสะใภ้ เพราะว่าลุงถูกจับ เพราะความขี้คุยของคนบ้านนอก ก็แค่ลุงมีระเบิดน้อยหน่า แกรับฝากจากทหารที่มาอบรม หมู่บ้านอะไรสักอย่างคะ เขาเรียกอาสานาย (พวกบ้ายศ คบคนไม่ดูตาม้าตาเรือ) ถึงอ้างว่าเป็นของทหารคนนั้น เขาก็ไม่รับ เขาบอกว่าอย่างเขาไม่ลดตัวมาคบกับชาวบ้านที่ไร้การศึกษาหรอก
🌈 ตอนนั้นแม่น้องไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะว่ายุคนั้นสมัยนั้น เด็กๆจะมานั่งลอยหน้าลอยตาฟังผู้ใหญ่คุยกันไม่ได้ แม่น้องมานึกย้อนหลังยายเข้มแข็งมากคะ ยายเป็นมีความรู้ มีคุณธรรม มีมิตรไมตรี แกเป็นหม้ายแต่ไม่มีใครกล้ามาแทะโลมแกนะคะ สมัยนั้นเขาเรียกแม่ร้าง คือผัวทิ้ง แม่หม้ายคือผัวตายคะ
ขอขอบภาพจาก IG
🌈 ส่วนตาก็ไม่ได้ ตั้งใจทิ้งยายนะคะ ตาแกมีคดีฆ่าพี่ชายของแก แต่แกไม่ได้ฆ่านะคะ ตาถูกใส่ความ ยายแกเล่าให้ฟัง ว่าตานะเป็นคนที่มีหัวการค้า สมัยโน้น หลังจากดำนาเสร็จ ตาจะเอา รถจักรยาน มาขาย ขายเป็นแบบแลกข้าวเปลือกคะ ใครที่ทำนาได้ผลดี ก็จะได้ข้าวเยอะ ก็จะมีข้าวเปลือกมาแลกรถจักรยาน ใครอยากได้วิทยุ ก็เหมือนกันคะมาแลกข้าวเปลือก และตาก็ขายข้าวเปลือก เป็นเงินบ้าง หรือบางทีก็แลกเป็นที่นาบ้าง
🌈 ตาแกทำมาหากินขึ้น นะคะ เห็นยายเล่าให้ฟัง ตาแลกที่นา ได้เกือบพันไร่ แถวหล่มสักคะ และตาก็ให้คนเช่านา แกเก็บค่าเช่านาเป็นข้าวเปลือกคะ ทุกคนแฟร์ๆกับตา ตาทำการค้าตรงไปตรงมาคะ ตารู้หนังสือ ยายเล่าให้ฟังว่า เจ๊กในตลาดหล่มสักรู้จักตาหมด (หมายถึงคนจีนที่เป็นเจ้าของร้านนะคะ)
🌈 มีแต่พี่ชายของตา ที่ตุกติก ไม่ซื่อทั้งที่เป็นพี่เป็นน้องกัน สำหรับตา พี่น้องให้กันได้หากขอ แต่อย่ามาเอารัดเอาเปรียบกัน วันนี้ เป็นฤดูที่เก็บเกี่ยวข้าวเสร็จ ตาก็ไปเก็บเงินจากพี่ชาย ไปถึงพี่ชายของตา แกเห็นหน้าของตา แกไปหยิบมีดปลายแหลมมานั่งลับมีดเฉยเลย ตาก็มีคนติดตามไปคนหนึ่ง
🌈 ตาก็ถามพี่ชายว่า "อ้ายเงินค่าจักรยานจะให้แล้วบ่อ" (พี่เงินค่ารถจักรยานจะจ่ายหรือยังครับ?) พี่ชายของตาก็บอก "เฮาบ่อมีเงินเฮามีแต่มีดเอาก่อ"(กูไม่มีเงินกูมีแต่มีดเอาป่าว?) ตาก็บอก บ่นนิดหน่อย ว่า เป็นพี่เป็นเชื้อทำตัวแบบนี้ น้องนุ่งก็ลำบากใจ แล้วตาก็เดินจากมา ส่วนพี่ชายย่างสามขุม จะเอามีดมาแทงตาด้านหลัง คนที่ไปกับตาแกเห็นแกตะโกนบอก " อ้ายระวังหลัง! (พี่ระวังหลัง) ตาเห็นพี่ชายเงื้อมีดจะแทงตา ตาเห็นก็เบี่ยงตัวหลบ และเตะเข้าที่ชายโครงพี่ชาย พี่ชายล้มลงทับมีดของตัวเอง ตาเห็นก็เข้าไปช่วย กลายเป็นเมียของพี่ชายของตา ตะโตนว่า "ตาฆ่าอ้าย!" โชคดีที่ตามีพยาน ในแง่ของศักดิ์ศรีตาขาวสะอาด ญาติพี่น้องคนอื่น ไม่คลางแคลงใจ ไม่อาฆาต
🌈 แต่พี่สะใภ้ของตาแกแสบมากๆ แกเอาเรื่องตา แต่ตามีพยาน ตารอดจากกฎหมายบ้านเมือง แต่สมัยก่อน การข่าวต่างๆ มันเป็นแบบปากต่อปาก ข่าวที่ลือหึ่ง...ทำให้ตาต้องหนีข้ามประเทศ สมัยก่อนชายแดนไทย- สปป.ลาว ยังเปิดไปมาหาสู่กันได้ แต่พอสักพักมีเหตุการบ้านเมือง ปิดพรมแดน ตากลับไม่ได้ ตาเลยตั้งรกรากที่เวียงจัน...😣 สงสารยายมากๆคะ...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
