"เลี้ยงลูกอยู่บ้าน สบายจะตาย" "เป็นแม่บ้านไม่เห็นต้องทำอะไร""คนอยู่บ้านจะไปเหนื่อยเท่าคนออกไปทำงานได้ไง" ฯลฯ
คำพูดเหล่านี้ เป็นคำพูดธรรมดา ที่เมื่อไรที่ได้ยินก็ปวดหัวใจเหลือเกิน
เพราะอะไรรู้มั้ย?? ก็เพราะว่าเป็นแม่ มันเหนื่อยน่ะสิ่ เหนื่อยแบบไม่ได้สำออย
ไม่ได้เหนื่อยแบบเรียกร้องความสนใจ แต่มันเหนื่อยจนจะไม่เหลือเวลาพักหายใจเลย สงสัยใช่มั้ย เหนื่อยอะไร เดี๋ยวเล่าให้ฟัง
ย้อนกลับไปตอนยังอยู่ด้วยกัน
สามีออกไปทำงานนอกบ้าน และแม่บ้านอย่างอิชั้น ต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านคนเดียว
ตื่นทุก2ชั่วโมง มาให้นมลูก เปลี่ยนแพมเพิส เปลี่ยนผ้าอ้อม และเอาลูกนอนต่อ
พอลูกหลับ นมยังคัดเต้าอยุ่ ต้องปั๊มออกให้หมด ไม่งั้นเต้านมอักเสบ นมตัน ปวดนมอีก
พอปั๊มนมเสร็จ เก็บนมสต๊อกเสร็จ ก็อยากจะอาบน้ำ ให้สดชื่นสบายใจ หวีผมเพ้าให้เรียบร้อยไม่รุงรัง หรือไปหากินข้าวให้อิ่มท้อง ก็ได้แค่คิดนะ เพราะบางที ลูกร้อง ลูกตื่นก่อน 2ชม สิ่งที่ต้องทำก็คือ อุ้มกล่อมให้ลูกหลับวนๆไป
บางทีจะซักผ้าทำงานบ้าน ก็ไม่ไหว เพลียเหลือเกิน อยากนอนเหลือเกิน แต่บ้านก็รกจนไม่มีที่จะเดินแล้ว ก็ต้องลุกมาทำ กวาดถูบ้าน ซักผ้าลูก ผ้าตัวเองผ้าสามี
อย่าถามหาความเนี๊ยบเลยนะ แค่ให้ได้ทำ พอให้มันดูได้นี่ก็เก่งแล้ว
ตกเย็น ใกล้เวลาเลิกงาน สามีกำลังจะกลับบ้าน เตรียมกับข้าวกับปลาไว้ให้สามี
เมื่อเค้ากลับมาจะได้กินข้าวได้เลย จะได้หายเหนื่อย
จบมื้ออาหาร ล้างจานเก็บครัว และเตรียมตัวไปให้นม ปั๊มนม เปลี่ยนเพิส เอาลูกนอน วนๆไป พูดง่ายๆ ทำงานทุกอย่างที่มีในบ้าน แต่ไม่มีค่าตอบแทนเป็นเงินสักแดงเดียว
พอลูกโตขึ้นมาอีกหน่อย แยกกันอยู่ ต้องเริ่มกลับไปทำงาน ความเหนื่อยมันจะเริ่มมากขึ้น เพราะต้องแบ่งเวลาให้ทั้งลูกและงาน โชคดีที่ทำงานอิสระ ยังพอจะจัดสรรเวลาได้เอง มีเวลาให้ลูก และมีเวลาทำงาน
ลูกนอนยาวขึ้น กินง่ายขึ้น เราพอมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น แต่ในขณะที่ลูกหลับ เราก็ยังต้องลุกขึ้นมาทำงาน หรือเก็บบ้านบ้างในบางวัน
สิ่งสำคัญของการต้องเลี้ยงลูกอ่ะ ไม่ได้ต้องการคำชมหรือคำสรรเสริญจากใครหรอกนะ แค่ขอให้เข้าใจว่าเราไม่ได้อยู่บ้านเฉยๆไม่ทำอะไร เป็นแม่ฟูลไทม์ ไม่ได้สบาย
ยิ่งเวลาที่สามีหรือใครๆ พูดว่าเราสบาย เลี้ยงลูกอยู่บ้านจะไปเหนื่อยอะไร อยากให้รู้ไว้เลยนะ ไม่เป็นแม่ดู ไม่รู้หรอกค่ะ
ลองมานอนวันนึงไม่ถึง3ชมดูมั้ย จะได้รู้ว่าเลี้ยงลูกสบายมันเป็นยังไง
ต้องกินข้าวมือเดียว และรีบกินให้หมดโดยไม่ทันได้รู้รสชาติอาหาร
อาบน้ำ1นาที เพราะเดี๋ยวลูกร้อง ขัดถูขี้ไคล ร้องเพลงสบายใจในห้องน้ำอ่ะ ลืมไปเลย หลอนเสียงลูก หูแว่วว่าลูกร้องตลอดเวลา มันเป็นอะไรที่ทำชั้นเป็นผีบ้ามากค่ะ
เลี้ยงลูก1คน มันไม่ได้เหนื่อย จนทำให้ใครตายหรอก แต่บางที ถ้าไม่รู้อะไร ไม่ต้องมาพูดหน็บแนมถากถาง อีฟเชื่อว่าคนเป็นแม่ทุกคนอ่ะ เวลาเลี้ยงลูก ก็ทำดีที่สุด เท่าที่ความสามารถของผู้หญิงคนนึงมีอ่ะ
คนที่มีสามี บางทีก็รู้แหละ ผู้ชายไม่ได้มีสัญชาตญาณการเลี้ยงเด็กเท่าผู้หญิง ถ้าช่วยเลี้ยงไม่ได้ ทำอะไรไม่เป็น แค่กำลังใจ คำพูดดีเล็กๆน้อยๆ มันก็ทำให้แม่ใจฟูได้แล้ว ถามว่าเหนื่อยมั้ย อยากกินอะไรมั้ย พาออกไปเดินเล่น ช้อปปิ้งบ้างก็ถือเป็ฯเรื่องที่ยิ่งใหญ่แล้วค่ะ
คนที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว24/7 อีฟจะบอกว่า ขอคารวะจากหัวใจเลย คุณเก่งมาก แกร่งมาก และลูกคุณโชคดีมากๆที่มีแม่แบบคุณ เป็นกำลังใจให้ผ่านทุกอุปสรรคไปให้ได้นะคะ
เหนื่อยนักก็พักกาย พักใจ หันไปกอดรับพลังจากลูก แล้วสู้ต่อนะ
ด้วยรัก
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
