หากเปรียบตัวเองเป็นฤดู คุณอยากเป็นฤดูอะไร?
ตอน : ฤดูฝน
ทำไมถึงชอบฤดูฝนกันนะ เพราะเกิดหน้าฝนหรือเปล่า หรือเพราะว่ามันคอยปลอมประโลมเราในวันที่วุ่นวายรึเปล่านะ
เราเป็นคนนึงที่ชอบฤดูฝนมาก แต่ก็แพ้มันมากเหมือนกันเพราะเราเป็นภูมิแพ้อากาศ ฤดูฝนของเราเป็น safezone แห่งหนึ่ง ในวันที่โลกภายนอกวุ่นวาย พอฝนเริ่มหยดลงทีละเม็ดๆเรื่อยๆจนกลายเป็นน้ำที่ทำให้เราเปียกปอนทั่วทั้งร่าง แต่ในทางกลับกันก็ทำให้เสียงของโลกที่วุ่นวายนั้นเงียบลงไปด้วย
ในวันที่เราร้องไห้ประสานไปกับเสียงห่าฝนรุนแรง วันนั้นฝนได้เกี้ยวกราดแทนความรู้สึกของเราให้โลกรับรู้ว่าเรากำลังเศร้า แต่ก็ไม่มีใครรู้หรอก เพราะฝนตกทุกที่ และอาจจะกำลังมีคนเศร้าใจอยู่ที่ไหนสักแห่งในสายฝนนั้น
เราชอบฤดูฝน เพราะเราไม่ชอบความวุ่นวาย ความยุ่งเหยิงของโลกภายนอก ชอบบรรยากาศที่มันสงบ และวันใดที่ฝนจะตกเราจะรู้ทันทีด้วยจมูกของคนเป็นภูมิแพ้ กลิ่นฝนจะเริ่มรุนแรงขึ้น หากถามว่ากลิ่นฝนเป็นอย่างไร เราก็คงบรรยายได้แค่ว่า เป็นกลิ่นของน้ำธรรมดานั้นแหละที่ลอยมาตามอากาศ เราเริ่มจามทันทีและตามมาด้วยฝนหยดลงบนหลังคาทีละเม็ด สองเม็ด เพื่อให้เรารู้ว่า safezone ของเรามาถึงแล้ว
เมื่อฝนเริ่มตก เราเริ่มชงกาแฟอุ่นๆ ใส่เสื้อผ้าที่ดูหนาขึ้น เริ่มหยิบหนังสือจากชั้นวางสักเล่มออกมา เลือกเพลลิสต์เพลงไว้สักหน่อย หากมีคนอยู่บ้านด้วยก็จะหยิบหูฟังคู่ใจมาเสียบฟัง แต่หากไม่มีใครอยู่ก็จะเปิดลำโพงเบาๆให้เสียงคลอไปกับสายฝน
โลกภายนอกเริ่มเงียบเหลือเพียงเสียงฝนที่ตกลงมาเรื่อยๆ นั่นแหละเวลาที่เรารัก พอโลกเงียบเราจะได้อยู่กับตัวเองและได้คิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา มีสมาธิในการวางแผนอนาคตต่างๆหรือนึกคิดถึงกิจกรรมที่อยากทำหลังฝนตก บางครั้งก็ได้จินตนาการไปกับเรื่องราวในหนังสือหน้าแล้วหน้าเล่า จนเผลออ่านจบเล่มภายในพริบตา หรือกาแฟที่เตรียมมาด้วยนั้นก็หมดแก้วเร็วซะเหลือเกิน เวลาผ่านไปไวจัง ฤดูฝนกำลังจะไปแล้วสินะ กลับมาใหม่นะ เราจะรอ...
แล้วคุณล่ะ เคยจินตนาการหรือเปรียบตัวเองเป็นฤดูไหนบ้างไหม เล่าให้ฟังหน่อย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
