เกาหลีใต้ ประเทศที่เติบโตไว แต่คนรุ่นใหม่อยากย้ายออก
ชื่อของประเทศ “เกาหลีใต้” ได้กลายเป็นสัญลักษณ์
ของนวัตกรรมและสื่อบันเทิง ในสายตาคนทั่วโลกไปแล้ว
ทั้งความสำเร็จของบริษัทเทคโนโลยีชั้นนำอย่าง Samsung, LG และ Hyundai
รวมไปถึงวงดนตรี เช่น BTS, BLACKPINK และภาพยนตร์รางวัลออสการ์อย่าง Parasite
ความสำเร็จเหล่านี้ ทำให้เกาหลีใต้เป็นประเทศที่เติบโตอย่างรวดเร็ว
ส่งผลให้ประชากรในประเทศโดยเฉลี่ยร่ำรวยขึ้น
แต่คนเกาหลีใต้กลุ่มหนึ่ง กลับบอกว่าประเทศตัวเองเป็นเหมือนนรก
ถ้าเลือกได้ ก็ขอไปใช้ชีวิตและสร้างตัวที่อื่นแทนดีกว่า
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับคนกลุ่มนี้ในเกาหลีใต้ ?
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
ประเทศเกาหลีใต้ มีเรื่องราวที่ประสบความสำเร็จ
จนมีชื่อเสียงระดับโลกในหลายด้าน เช่น
- การเป็นหนึ่งในประเทศที่ประชากรมีรายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้น มากที่สุดในโลก
- มีจำนวนการจดสิทธิบัตร อันดับ 1 ของโลก
- เป็นผู้นำด้านนวัตกรรม อันดับ 2 ของโลก
- เป็นผู้ส่งออกเซมิคอนดักเตอร์ อันดับ 2 ของโลก
การพัฒนาอย่างรวดเร็วได้ทำให้ในปีนี้ ประเทศเกาหลีใต้ขึ้นมาเป็นประเทศ
ที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับ 10 ของโลกได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์
อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งในระดับโลกของเกาหลีใต้ไม่ได้มีแค่ด้านที่สดใส
เพราะจริง ๆ แล้ว ยังมีอีกด้านหนึ่งที่เราไม่ค่อยพูดถึงกัน เช่น
- อัตราการเกิดของประชากร น้อยที่สุดในโลก
- อัตราการฆ่าตัวตายมากเป็นอันดับ 4 ของโลก
- สัดส่วนคนมีรายได้น้อย สูงเป็นอันดับ 2 ในกลุ่มประเทศพัฒนาแล้ว
จากตรงนี้จะเห็นได้ว่า ประเทศเกาหลีใต้ มีส่วนผสมที่สุดโต่งทั้งด้านบวกและลบ
เรื่องดังกล่าวก็ได้สะท้อนออกมาให้เห็นจากการเติบโตอย่างรวดเร็ว
จนประเทศร่ำรวยขึ้น และมีชื่อเสียงในเวทีโลก
แต่มันก็ได้สร้างปัญหาทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง ควบคู่ไปกับการเติบโตนั้นด้วย
โดยเป็นปัญหาในระดับที่คนรุ่นใหม่กว่า 75% มองประเทศตัวเองไม่ต่างจากนรกเลย
แล้วอะไรที่ทำให้คนเกาหลีใต้ส่วนใหญ่ มีมุมมองต่อบ้านเกิดแบบนั้น ?
เริ่มต้นที่ระบบการศึกษา
ประเทศเกาหลีใต้ มีระบบการศึกษาที่ดี ติด 5 อันดับแรกของโลก
และคนเกาหลีใต้ มีระดับการศึกษาสูง ติด 5 อันดับแรกของโลก
แต่นั่นไม่ใช่การศึกษาในลักษณะเดียวกันกับประเทศที่ขึ้นชื่อเรื่องการศึกษาฝั่งยุโรปแบบฟินแลนด์
ที่เรียนวันละไม่กี่ชั่วโมงและเน้นการสร้างประสบการณ์ชีวิตนอกห้องเรียน
นักเรียนเกาหลีใต้ในช่วงหลังเลิกเรียน ส่วนใหญ่ต้องกวดวิชาถึงราวเที่ยงคืนทุกวัน
เพราะค่านิยมในสังคมบ้านเกิดมองว่าการศึกษาคือสิ่งสำคัญที่จะกำหนดชะตาชีวิต
Cr. 18Again
เหล่านักเรียนจึงต้องแข่งขันกันสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด
เรียนต่อให้ถึงระดับที่สูงที่สุดเพื่อที่จะได้เข้าทำงาน
ในบริษัทชั้นนำ ที่ให้ค่าตอบแทนสูง
แต่กลายเป็นว่าตลาดแรงงานในความเป็นจริง
กลับเล่นตลกกับความทุ่มเทของนักศึกษาเหล่านี้
นั่นเป็นเพราะว่าจำนวนงานที่เปิดรับ มีน้อยกว่าจำนวนคนจบใหม่มาก
การหางานทำในเกาหลีใต้จึงเป็นเรื่องยาก แม้จะจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง และมีผลการเรียนดีเยี่ยม
ยิ่งตำแหน่งงานที่ดีในบริษัทระดับประเทศ การแข่งขันจะยิ่งสูงขึ้นไปอีก
และบริษัทเหล่านี้ยังคงเติบโตได้ดี แม้ไม่ต้องจ้างคนใหม่เพิ่ม
นั่นเลยทำให้ 1 ใน 4 ของคนเกาหลีใต้ที่อายุน้อยกว่า 30 ปี ไม่มีงานทำ
ปัญหาที่ตามมาก็คือ คนรุ่นใหม่ที่มีคุณภาพจึงเลือกไปทำงานในต่างประเทศแทน
ซึ่งประเทศที่เป็นที่นิยมก็ได้แก่ ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา สิงคโปร์ และออสเตรเลีย
กลุ่มคนที่ไปทำงานในต่างแดนเหล่านี้ มีจำนวนเพิ่มขึ้นเป็น 3 เท่า ภายในเวลา 5 ปี
เหตุผลที่ย้ายไปก็เพราะว่า มีตำแหน่งงานที่ดีกว่าและสภาพสังคมไม่กดดันเท่าในเกาหลีใต้
แล้วโอกาสในการเริ่มทำธุรกิจส่วนตัวในเกาหลีใต้ มีความเป็นไปได้มากขนาดไหน ?
จริง ๆ แล้ว บริษัทเกือบทั้งหมดในเกาหลีใต้ยังคงเป็น SMEs และสตาร์ตอัป
ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนของการจ้างงานกว่า 80%
ในขณะเดียวกัน รัฐบาลก็ได้ให้ความสำคัญกับบริษัทขนาดเล็กและกลางเหล่านี้
จนถึงกับต้องมีกระทรวง SMEs และสตาร์ตอัปโดยเฉพาะ
แม้ว่าจะมีบางสตาร์ตอัป ที่ก้าวขึ้นมาเป็นบริษัทในระดับประเทศได้
เช่น แอปพลิเคชันแช็ต Kakao, บริษัทเกม Nexon หรืออีคอมเมิร์ซ Coupang
แต่ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา กลับไม่มีบริษัทไหนเลย ที่เติบโตขึ้นจนกลายเป็นบริษัทระดับโลกได้
สะท้อนให้เห็นจาก Samsung ที่สามารถก้าวขึ้นมา
เป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุด 100 อันดับแรกของโลกได้เมื่อ 10 ปีก่อน
แต่จนมาถึงตอนนี้ก็ยังคงมีเพียง Samsung เจ้าเดียวเหมือนเดิม
ในขณะที่จีน มีบริษัทที่เข้ามาติดอันดับท็อป 100 เพิ่มขึ้น 11 บริษัท และญี่ปุ่นก็มีเพิ่มขึ้นมา 5 บริษัท เช่นกัน
นอกจากนั้น เศรษฐีในประเทศเกาหลีใต้ยังคงมีสัดส่วนเศรษฐีที่รวยด้วยตัวเองน้อยมาก
เพราะกลุ่มคนดังกล่าวเต็มไปด้วยทายาทกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่
หรือที่เรียกว่า “แชโบล” ซึ่งรวยจากการได้รับมรดก
เกาหลีใต้ มีสัดส่วนคนรวยที่มาจากการรับมรดก 62%
สหรัฐอเมริกา มีสัดส่วนคนรวยที่มาจากการรับมรดก 25%
จีน มีสัดส่วนคนรวยที่มาจากการรับมรดก 2.5%
จากข้อมูลเหล่านี้คงพอสรุปได้ว่า หนทางจะปลุกปั้นธุรกิจ
จาก SMEs หรือสตาร์ตอัป จนกลายเป็นบริษัทขนาดใหญ่
หรือการจะเพิ่มความมั่งคั่งจากการทำธุรกิจในเกาหลีใต้นั้น
คงพอมีโอกาสอยู่บ้าง แต่ก็น้อยกว่าในประเทศอื่น
Cr. StartUp
เรื่องราวทั้งหมดที่กล่าวมา
ผลักดันให้คนรุ่นใหม่ในเกาหลีใต้ เรียกตัวเองว่าเป็น N-po Generation
ย่อมาจาก “Generation who gave up on n number of things”
หรือเจเนอเรชันที่ยอมแพ้กับทุกอย่างในชีวิต
ทั้งในเรื่องการแต่งงาน การมีลูก การมีบ้านเป็นของตัวเอง หรือแม้แต่การเข้าสังคม
เพราะแค่หาเงินเลี้ยงตัวเอง ดูแลผู้ใหญ่ในครอบครัว ก็สาหัสมากแล้ว
สะท้อนไปยังสัดส่วนของคนเกาหลีใต้ที่เลือกใช้ชีวิตคนเดียว
เพิ่มสูงขึ้นจนคิดเป็นกว่า 40% ของประชากร
ปัญหาที่เรื้อรัง ได้ส่งผลกระทบต่อสังคมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
จนเกิดเป็นกระแส “ฮน-บับ” หรือ การกินข้าวคนเดียว
และ “ฮน-ซุล” หรือ การนั่งดื่มคนเดียว
ซึ่งสวนทางกับวัฒนธรรมของคนเกาหลีใต้ดั้งเดิม
ที่ชอบกินข้าวดื่มเหล้ากันเป็นกลุ่ม เพื่อพัฒนาความสัมพันธ์
ด้วยสภาพสังคมที่ทำให้คนเกาหลีใต้เหนื่อยหน่ายและหมดหวังกับการใช้ชีวิต
พวกเขาจึงเรียกประเทศตัวเองว่า “Hell Joseon” หรือ “นรกโชซ็อน”
(โชซ็อน เป็นชื่อราชวงศ์สุดท้ายของเกาหลี)
เพราะมองว่าการใช้ชีวิตในเกาหลีใต้ ไม่ต่างอะไรกับอยู่ในนรกนั่นเอง
เมื่อเผชิญกับความมืดรอบด้าน
ตัวเลือกการออกไปศึกษา ไปทำงานและสร้างตัวในต่างประเทศ
จึงกลายเป็นเป้าหมายของคนรุ่นใหม่
ซึ่งพวกเขาเข้าใจดีว่าไม่มีที่ไหนในโลก ที่จะใช้ชีวิตได้อย่างสบาย
แต่อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสที่ดีกว่า มีความหวังที่มากกว่า การควานหาโอกาสจากประเทศบ้านเกิดของตัวเอง..
References
- 320
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
