กฎแรงดึงดูดกับการสร้างเพื่อน
พราวเป็นเด็กสาวอายุสิบแปดหน้าตาดี นิสัยใจคอปานกลางทั่วไป แต่พราวเป็นคนที่มนุษยสัมพันธ์ดีมาก คนส่วนใหญ่จะชอบพราวทั้งที่พราวก็ไม่ได้ทำอะไรให้ใครมากมาย
ข้อดีของพราวคือ พราวเป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริง แต่คนอื่นที่ร่าเริงเหมือนพราวก็ไม่ได้มีเสน่ห์เท่าพราว
จนเมื่อผู้เขียนได้มาเรียนรู้กฎแรงดึงดูดจึงเข้าใจว่าเพราะอะไรพราวถึงมีเสน่ห์ดึงดูดมากกว่าคนทั่วไปโดยเฉลี่ย
เสน่ห์ของพราวเกิดจาก ‘อารมณ์ความรู้สึก’ ที่มีความสุขสดใส คำพูดของพราวจะเป็นไปในแง่ดีและชื่นชมคนอื่นเสมอ ที่สำคัญที่สุด พราวรักและชื่นชมตัวเองมาก
อารมณ์ความรู้สึกที่มีความสุขดึงดูดผู้คนและเหตุการณ์ดีๆ เข้ามาในชีวิตของพราว
ความคิดและคำพูดที่ชื่นชมตัวเองและคนอื่นดึงดูดผู้คนที่ชื่นชมในตัวพราวเข้ามา ดังคำกล่าวที่ว่า ‘เรารู้สึกและปฏิบัติกับตัวเองอย่างไร คนอื่นก็รู้สึกและปฏิบัติกับเราอย่างนั้น’
ที่น่าสนใจคือ พราวแทบจะไม่พูดหรือแสดงอารมณ์ทางลบออกมาเลย เวลาเพื่อนๆ อยู่ใกล้พราวจะสัมผัสได้ถึงความคิดและอารมณ์ทางบวกเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์
เมื่อเปรียบเทียบกับโฉมซึ่งมีน้ำใจช่วยเหลือเพื่อนๆ มากมายแต่กลับไร้เสน่ห์แทบจะสิ้นเชิง เพราะโฉมเป็นคนคิดมากและมองโลกในแง่ร้าย รวมทั้งมีอารมณ์ซึมเศร้าอยู่เสมอ
คนเรานั้นพูดดีและทำดียังไม่พอ แต่ต้องรักษาความคิดและอารมณ์ให้เป็นบวกด้วย เพราะความจริงแล้ว มนุษย์เราไม่ได้ชอบคนที่ 'ความดี' แต่เราชอบคนที่ทำให้เรา 'รู้สึกดี' ต่างหาก
คนดีที่อมทุกข์นั้นมักจะถูกเพื่อนมองข้าม มันไม่ใช่โชคร้าย แต่โลกแค่อยากให้เราเรียนรู้ว่าเรายังทำดีได้มากกว่านี้ ยังพัฒนาตัวเองได้มากกว่านี้
ความทุกข์เป็นสัญญาณเตือนให้เราเปลี่ยนทิศทาง เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนคำพูด และเปลี่ยนอารมณ์เสีย แล้วเราจะได้รู้ว่าชีวิตเราสามารถจะดีขึ้นได้มากมายเพียงไร
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
