12 มิ.ย. 2021 เวลา 08:54 • นิยาย เรื่องสั้น
เมื่อพูดถึง”โรคมะเร็ง”เชื่อว่าหลายๆคน
มองว่าเป็นโรคร้ายและน่ากลัว
และยิ่งเป็นโรคมะเร็งในเด็กแล้ว
นับเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากสำหรับเด็กและผู้เป็นพ่อแม่
“มะเร็งกับนักสู้ตัวน้อย”
ฉันได้มีโอกาสดูแลเด็กน้อยที่เป็นมะเร็งอยู่บ่อยครั้ง
เจอตั้งแต่อายุน้อยสุดก็ประมาณ 6เดือน
ซึ่งเป็นวัยที่กำลังน่ารัก น่าเอ็นดู
แต่ที่เจอมากสุดก็คงเป็นวัย 2-5ขวบ
มีบ้างที่เป็นเด็กโต วัยประมาณ10-13ขวบ
แต่ละช่วงวัยของเด็กนั้น
การรับรู้ถึงการเจ็บป่วยจะต่างกันไป
ทุกๆครั้งที่เราเจอกัน
รอยยิ้มและน้ำตาของเด็กน้อย
มักเป็นสิ่งที่ฉันได้เห็นอยู่บ่อยครั้ง
การถูกเจาะเลือดกลายเป็นความเจ็บปวด
ที่เด็กกลุ่มนี้ต้องพบเจอในทุกๆวัน
1
แต่ละกระบวนการ ขั้นตอนการรักษานั้น
ไม่ว่าจะเป็นการได้ยาเคมีบำบัด
การเจาะไขกระดูกและอีกมากมาย
ย่อมเป็นผลดีต่อเด็กน้อย
ทำให้โรคสงบลงและอาจหายได้
แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าผลข้างเคียงต่างๆก็รุนแรงเช่นกัน
นอกจากความเจ็บปวดแล้ว
ความอดทนและความเป็นนักสู้นี่แหล่ะ
ที่ฉันสัมผัสได้ในตัวพวกเค้า
“นักสู้ตัวน้อย”
ด้วยความเป็นเด็กสิน่ะ..
การรับรู้ถึงความเจ็บป่วยของตัวเอง คงต่างกับผู้ใหญ่
ถ้าเจ็บก็ร้องไห้ออกมา หายเจ็บก็กลับมาหัวเราะ ยิ้มได้
นี่คงเป็นสเน่ห์ของคำว่าเด็ก
1
แต่พอเป็นเด็กที่โตมาหน่อย เค้าจะรับรู้มากขึ้น
รู้ว่าความตายคืออะไร ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เค้ารู้สึกกลัวมากกว่าเด็กวัยอื่นๆ
ทุกครั้งที่ฉันเห็นแววตาและคำพูดของเด็กกลุ่มนี้
ทำให้ฉันเห็นพลังบางอย่างในตัวพวกเค้า
พวกเค้าเป็นนักสู้ ที่ถูกเลือกให้สู้กับศัตรู
ที่ชื่อว่า มะเร็ง
และฉันก็เชื่อในพลังนักสู้ตัวน้อย
ว่าพวกเค้าจะเอาชนะศัตรูได้แน่นอน
เป็นกำลังใจให้ครอบครัวและนักสู้ตัวน้อยทุกๆคน
ขอให้นู๋กลับมาแข็งแรงไวไว
โฆษณา