เรื่องราวชีวิตของคนทุกคน
ถูกเล่าขานผ่านสิ่งที่คนเราตั้งชื่อให้กับสิ่งนั้นว่า
"เวลา"
สิ่งนี้ เป็นผู้ลิขิต และกำหนดระยะทางให้ชีวิตเดินไป
แต่สิ่งนี้ ก็ไม่ได้เป็นผู้ตัดสินเลือกเส้นทางให้เราเลือกเดิน
เส้นทางที่ดูเหมือนบันไดเลื่อนนั้น มีอยู่มากมายตรงหน้าเรา
เรามีสิทธิ์ที่จะเลือกเส้นทางที่กำลังเลื่อนอยู่นั้นด้วยตนเอง
ถ้าเรามัวแต่ลังเล...
ก็ถูกสิ่งนี้บังคับให้เคลื่อนไปตามบันไดที่เลื่อนอยู่ตลอด
อย่างตามมีตามเกิด
ตามผลลัพธ์ที่เราเคยทำไว้ในอดีต
อดีต ...เป็นชื่อของพื้นที่ของเวลาที่มันบันทึกทุกสิ่งที่เราทำ
เป็นพื้นที่ที่อ่านได้อย่างเดียว
แก้ไขและเขียนทับลงไปไม่ได้แล้ว
หมดสิทธิ์ที่จะคิดหวนกลับไปอยู่ตรงนั้นได้อีก
ตรงที่ที่เรามีสิทธิ์ที่จะเลือกเส้นทางเลื่อน
เราทำได้ก็เพียงแค่ได้มองกลับไป
ด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า "ความทรงจำ"
ด้วยเจ็บปวด
แค่นั้น...
คำโปรยเข้าเพลง ทำให้ผมนึกถึงเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับ
เวลา และทางเลื่อน ที่เคยเขียนไว้ในเพจ Sloth Holmes
เรื่องสั้น คั่นเวลา ลำดับที่ 3
“End of the walk way,...ระวัง! สิ้นสุดทางเลื่อน"
แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องสั้นเรื่องนี้
เกิดจากเสียงเตือน "ระวัง! สิ้นสุดทางเลื่อน"
ขณะที่อยู่บนทางเลื่อนในสนามบิน
และเสียงเตือนนั้นก็ตามผมไปทุกที่
แม้แต่ผมอยู่เฉย ๆ
ผมก็ยังรู้สึกว่า ผมยังอยู่บนทางเลื่อนตลอด
ทางเลื่อนที่มีรั้วกั้นที่แข็งแกร่ง
และยากที่จะทำให้ตัวเองออกมาจากตรงนั้น
ทางเลื่อนนี้ มีชื่อแปลก ๆ เก๋ ๆ ว่า
"เวล่ำ"
* * * * *
ใครที่บังเอิญมาเจอโพสต์นี้
คงอาจจะแปลกใจว่าผมพิมพ์ชื่อเพลงผิดไหม
"เวล่ำ"
คือชื่อเพลงจริง ๆ ครับ
เพลงชื่อแปลกเพลงนี้ เป็นผลงานเพลงลำดับที่ 18 ปิดท้ายอัลบั้ม "Daydreamer"
ของวง "พาราด็อกซ์" ที่ออกมาใน พ.ศ.2554
โอ้.... ผ่านมา 10 ปีแล้ว หรือ เนี่ย....
อะไรมันจะวิ่งไวอย่างกะลวกบะหมี่ถ้วย
ตอนที่วงพาราด็อกซ์ออกอัลบั้มนี้ ผมได้ฟังเพลงนี้แล้ว
ขอพูดตรง ๆ ว่า
เวลานั้นผมฟังแล้วไม่อินกับเพลงนี้เท่าไหร่
อาจจะเป็นเพราะอายุยังน้อย
ก็เลยมองไม่เห็นความสำคัญของเวลาก็ได้นะ
พอกลับมาฟังตอนนี้
โ ค ร ต...อิน เลยครับ
แล้วสไตล์การร้องของเพลงนี้ ฟังแล้วมันคุ้น ๆ หู
เหมือนศิลปินที่ออกอัลบั้มมาก่อนอัลบั้มชุดนี้
"มาเลย์...มาเลย์..."
ลอยมาเลย
หลายคนคงอาจจะนึกออก สไตล์การร้องเพลงที่สะดุดหู (เพราะแปลก)
ของมือกีตาร์วง " เสลอ" ที่กลายมาเป็นนักแสดง ที่เป็นกระแสในสมัยนั้น
เป้ ไฮร็อค..
เฮ้ย.. ไม่ใช่
เป้ อารักษ์
(เออ... มุกบาทสองบาท ก็ยังอุตส่าห์พิมพ์เน๊อะ)
ลองไปฟังเปรียบสไตล์การร้องดูว่ามันคล้าย...
หรือผมรู้สึกเองคนเดียวนะครับ
เพลง เวล่ำ - พาราด็อกซ์
เพลง มาเลเซีย - เป้ อารักษ์
เดี๋ยว ๆ ๆ ก่อนจะกด Link ไปฟังเพลงที่ต้นฉบับเขาร้องแบบเพราะ ๆ กัน
รบกวนฝากกดฟังเพลงที่ผมร้อง cover กันก่อน
เพื่อเป็นกำลังใจในการหาเพลงแปลก ๆ มาร้องทรมานหูและหัวใจกันต่อไปครับ
ขอบคุณครับ
นายเฉื่อย
* * * * *
เครดิต
เพลง : เวล่ำ
ศิลปิน : พาราด็อกซ์