Blof Playmaker | EP06 — การจัดร่างกายในการโหม่งบอล
ขา
เริ่มต้นจากส่วนขาเลยทีเดียว ที่จะทำให้เราสามาราถสร้างแรงในการโหม่งบอล ไม่ว่าจะเป็นการกระโดดโหม่งหรือการโหม่งแบบยืนโหม่งอยู่กับที่ พร้อมกับทำให้เรามีฐานที่มั่นคงในการโหม่ง
ซึ่งโดยทั่วไปแล้วลักษณะการยืนจะต้องมีระยะห่างระหว่างขาทั้ง 2 ข้างและย่อลงไปเล็กน้อยไม่ว่าจะด้วยเหตุผลที่ว่าเราต้องการจะเทคตัวเพื่อขึ้นโหม่ง หรือย่อลงไปเพื่อยืดตัวขึ้นมาโหม่งโดยไม่มีการกระโดดแต่อย่างใด
โดยปกติแล้วจะเป็นการยืนแบบเท้านำเท้าตาม น้อยครั้งมากที่จะเป็นลักษณะของการวางเท้าไว้ในระนาบเดียวกันเพื่อโหม่ง ในกรณีที่เป็นการกระโดดโหม่ง ขณะที่อยู่กลางอากาศขาทั้ง 2 ข้างก็ยังคงกางอยู่เช่นเดิมเพื่อเป็นการรักษาสมดุล และเตรียมลงสู่พื้นหลังการโหม่ง
ลำตัว
เป็นส่วนต่อมาของร่างกายที่ต้องคำนึงถึง ซึ่งมีความสัมพันธ์มาจากการยืนก่อนหน้านี้ สรุปก็คือลำตัวที่จะโหม่งบอลจะมี 2 ลักษณะก็คือเป็น Half turn หรือการยืนบิดร่างกาย หรือยืนเฉียงเขาหาลูกบอล หรืออีกลักษณะก็คือการเปิดลำตัวเข้าหาลูกบอล ซึ่งไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักในเกมฟุตบอล
นอกจากนี้ลำตัวยังมีส่วนในการสร้างเเรงในการโหม่งให้มากขึ้นอีกด้วย เพราะนอกจากการที่เราจะต้องเกร็งลำตัวส่วนกลางในการโหม่งแล้ว การใช้ข้อสะโพกในการพับตัวในขณะที่โหม่งในช่วงเวลาที่ถูกต้องก็จะทำให้เกิดแรงในการโหม่งมากขึ้นไปอีก
เคร็ดลับอีกอย่างเกี่ยวกับส่วนของลำตัวในการโหม่งที่เราควรทราบ อย่างที่เราทราบกันว่าลำตัวคือส่วนของร่างกายที่พยุงอวัยวะที่เหลือของร่างกาย การศึกษาของวิทยาศาสตร์การกีฬาได้บอกไว้ว่าการมีแกนกลางร่างกายที่แข็งเเรงจะทำให้เราสามารถลอยตัวอยู่ในกลางอากาศได้ดีขึ้นซึ่งแน่นอนนั้นคือข้อได้เปรียบอย่างหนึ่งในการโหม่งบอล
แขน
เป็นอวัยวะที่คอยช่วยให้การโหม่งของเรามีประสิทธิภาพ และปลอดภัยมากขึ้นในการโหม่ง กล่าวคือในขณะที่เราโหม่ง ไม่ว่าจะเป็นการกระโดดโหม่งหรือการโหม่งแบบอยู่กับที่
เราจะต้องกางแขนออกในขณะที่โหม่งเสมอ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ได้แก่ การรักษาสมดุลร่างกายในการโหม่งเพื่อให้เกิดความมั่นคง สิ่งต่อมาก็คือป้องการการประทะกับคู่ต่อสู้ในขณะที่ขึ้นโหม่ง หรือเป็นการสร้างพื้นที่ในการโหม่งให้ตัวเองนั่นเอง
และเเน่นอนในกรณีที่เรากำลังจะกระโดดเพื่อจะขึ้นโหม่งการแกว่งแขนไปด้านหลังก่อนที่จะเหวียงไปด้านหน้าย่อมช่วยให้เราสามารถกระโดดได้สูงยิ่งขึ้น และทำให้มีโอกาสชนะในการชิงโหม่งได้มากขึ้น
ในการโหม่งทำประตูแบบชั้นสูงที่นักฟุตบอลใช้กันเพื่อโหม่งทำประตูแล้วเกิดแรงมากๆ คือการที่ผู้โหม่งดึงแขนมาทางด้านหลังโดยใช้หัวไหล่เป็นจุดหมุนแล้วดึงร่างกายส่วนบนเข้าหาลูกบอลเพื่อสร้างเเรงให้มากขึ้นไปอีก
คอ
คือส่วนของร่างกายที่จะคอยช่วยควบคุมวิถีของบอลและถ่ายน้ำหนักไปที่ลูกบอล การเตรียมคอในการโหม่งมี 2 แบบหลักๆคือ การเกร่งคอไว้เฉยๆเพื่อโหม่งโดยไม่หดคอในขณะที่โหม่ง
และแบบที่สองคือการสะบัดโหม่งเพื่อให้เกิดแรงมากขึ้นซึ่งการสบัดโหม่งหรือบางคนเรียว่าโคก คือการสะบัดคอไม่ว่าจะตรงๆหรือไปทางด้านข้างเพื่อโหม่งบอล
ศรีษะ
นอกจากเราจะต้องใช้ส่วนของศรีษะที่ถูกต้องในการโหม่งบอลแล้ว ยังมีรายละเอียดเพิ่มเติมที่เราจะต้องคำนึงถึง สิ่งเเรกคือลืมตาในการโหม่งบอล หลายๆคนมักสร้างข้อผิดพลาดด้วยการหลับตาในการโหม่งบอล ซึ่งเป็นผลให้ในจังหวะสุดท้ายก่อนโหม่งบอลไม่สามารถโหม่งได้อย่างถูกต้อง หรือผิดตำแหน่งไป
ส่วนต่อมาเกี่ยวข้องกับเรื่องความ ปลอดภัยในการโหม่ง นั่นก็คือถ้าเราสามารถปิดปากในขณะที่เราทำการโหม่งได้จะทำให้เราปลอดภัยในการโหม่งหรือการลงพื้นไปด้วย เพราะจะไม่เกิดเหตุการกรณีที่เราจะกัดลิ้นของตัวเองนั่นเอง
บทความโดย Diego Emiliano Silva Silva, Piya Phillip Siribothi
ภาพประกอบโดย Katenipa Laksukthom
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
