เรื่องไม่หลอนเลย....แต่ทำไม่วังเวงจังนะ😱😱
มันเป็นเรื่องที่ไม่นานมานี้ ที่หอพักของเพื่อนผม....
เมื่อผมได้หยุดงานยาวๆ ที่พูดง่ายๆเลยว่า.....ตกงานฮาาๆ ในที่นี้ผมจะเรียกเพื่อนคนนี้ว่า เอม ในวันที่ฝน
กำลังจะตกนั้นผมไปเที่ยวที่ห้องของเอมเพราะว่าผมจะไปเล่นเกมกับเอม เหตุการก็ปกติดีไม่มีอะไร แต่วันเวลาผ่านไป ผมก็มาที่ห้องของเอมอีกแต่คราวนี้มันมีอะไรที่ผมไม่เข้าใจ ข้างๆทางเดินเป็นระเบียง และหลังห้องก็เป็นระเบียง ผมก็คิดเล่นไปว่า
ผม : เอมหอนี้มันก็มีมานานแล้วแกคิดว่าจะเคยมีคนฆ่าตัวตายไหม
เอม : ไอ้.....ัด....แกจะบ้าหรอ ถามแปลกๆ ทำไม? แกคิดงั้นเหรอ
ผม : มันไม่ใช่ แต่มันแปลกที่หอพักทุกแห่งเข้าจะมีระเบียงทุกชั้นไม่ใช่หรอ
เอม : มันก็ใช่ แต่หอพัก ที่ข้าอยู่เนี่ยเขามีที่กั้นกันหมดเลยนะ ไม่มีใครคิดฆ่าตัวตายหรอก
ผม : ตรู.....มีลางสังหรณ์แปลกๆนะ สงสัยอาจเป็นวันฝนตกมัง 🤔🤔
หลังจากที่ผมกำลังจะกลับนั้นมันเป็นเวลาตี 01:45น.
เกือบๆจะตีสองแล้ว ผมก็บอกกับไอ้เอมว่ากำลังจะกลับ
ผม : เอม ข้าจะกลับละ พรุ่งนี้จะมาใหม่นะ
เอม : เฮ้ยมันดึกมากแล้ว แกนอนนี้แหละ มันอันตรายจะว่าไป เรื่องที่แกถาม ตรูเริมกลัวละ😨😨
ผม : อ่าวไหนแกบอกว่าเป็นไปไม่ได้ไง?🤣
เอม : เอาเป็นว่าแกอยู่นอนที่นี่สักคืนเถอะ
ผม : โอเคๆ
ในเวลานั้น ทั้งผมและเอม......นอนไม่หลับ🤣🤣
ในขณะที่ เวลานั้นน่าจะใกล้เช้าแล้ว แต่กลับยังมืดอยู่ ผมได้มองดูนาฬิกา เฮ้ยเวลามันไม่เดิน
ผม : ไอ้เอม เวลามันไม่เดินว่ะ
เอม : เมิงดูดีๆ ถ่านหมดรึป่าว หรือ นาฬิกาตาย ก็ได้นะเว้ย
ผม : ไม่!! ตรูซื้อนาฬิกานี้เมื่อสองสามวันก่อนเอง มือหนึ่งด้วย
เอม : ไหนตรู ดูดิ
ในขณะที่เอมดูนาฬิกาของผมและของทุกอันที่อยู่ในห้อง ปรากฏว่า นาฬิกาทุกอันนั้นไม่เดิน
ผมในขณะนั้นก็เลยพูดเล่นขึ้นมาเพื่อกลบสิ่งที่เกิดขึ้น
ผม : จะบ้าหรอ นาฬิกาจะเดินได้ไง มันไม่มีขา ฮ่าๆ
เอม : ไอ้.....ัด....เอ้ยเมิงยังมาเล่นอีก นี้สถานการณ์แบบนี้ตรูไม่ตลกด้วยนะ
ผม : แล้วเมิงคิดดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเราสองคนกำลังอยู่ในสถานะ
นี่ เหมือนโลกหยุดหมุนเวลาหยุดเดินและวังเวงมาก
ในตอนที่เราเดินออกจากห้องนั้นเราได้เห็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็น
เอม : เมิงเห็นเหมือนกันกับตรูไม
ผม : เออ.....เห็น...เหมือน....กัน....(เสียงสั่นๆ)
ผม : เอม ตอนนี้เราตายแล้วหรอว่ะ ทำไมมีแตคน.....
เอม : เมิงหยุดพูดเลยนะ!!!(จริงจัง😠)
ผม : ก็สิ่งที่ตรูเห็นมัน....(งงมาก🤯)
ในขณะที่เราทั้งสองเห็นนั้นเป็นภาพที่มีแต่คน....ตายกระโดดตึกทุกคนทุกห้อง กระโดดลงตึกไปและก็กลับมากระโดดใหม่ เหมือนวนเวียนอยู่อย่างนั้น เป็นสิบๆรอบ
เหมือนกับว่าเราทั้งสอง อยู่ในโลกอีกโลกหนึ่ง...........ในขณะที่ผมนั้นกำลังจะสติแตก😵😵
เอมมันก็บอกกับผมว่า
เอม : เมิง....เรา....โดน...เข้าแล้ว...ละ(เสียงสั่นๆ😫)
ผม : เราต้องทำปะว่ะ.....🤔
เอม : เมิงจะโดดหรอ? ตรูว่าเรา....
และแล้วผมกับเอมก็เข่าทรุดลงทั้งคู่ และ หมดสติกันไป..............ผมได้ตื่นขึ้นมาปรากฏว่าผมตื่นอยู่ที่โรงพยาบาล ผมได้ถามกับหมอว่า........
ผม : เพื่อนผมละหมอ?
หมอ : เพื่อนคนไหนละ?
ผม : เอมเพื่อนผมน่ะหมอ
ผม : มาอยู่ที่นี่ได้ไงครับหมอ
หมอ : คุณมาอยู่ที่นี่เพราะมีคนแจ้งว่ามีคนหมดสติอยู่ที่ระเบียงหน้าห้อง
ผม : แล้วเพื่อนผมละหมด คนที่หมดสติมีผมคนเดียวหรอ
หมอ : ใช่ครับ คนที่อยู่หอพักนั้นได้โทรแจ้งว่ามีคนหมดสติคนเดียว
ผม : หมอไม่รู้จริงๆหรอครับ........
ปรากฏว่าหมอไม่รู้เรื่องเพื่อนของผมเลย และผมก็ได้โทรหาเอม แต่ไม่เคยมีเบอร์นี้เลย และพ่อแม่ของเอมก็บอกว่าไม่เคยมีลูกด้วย และแล้วเอมนั้นไม่เคยมีใครรู้และ ไม่เคยมีใครรู่ว่าเพื่อนของผมนั้นเคยมีอยู่จริง...................แล้วเอมเพื่อนของผมที่รู้จักกันมาสิบกว่าปี ก็ไม่เคยมีตัวตนอยู่เลย
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
ป.ล. เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้นมานะ อิอิ ไม่เคยมีเรื่องนี้อยู่จริง หวังว่าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้จะสนุกกับเรื่องแต่งของผมนะครับ😆😆😆😆😆😅😆😅😅😆😅😅
อ่านจบกดติดตามและเป็นกำลังใจให้ผมมีแรงได้ทำต่อนะครับ ขอบคุณครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
