บันทึกของพี่สาว Page 2 : ความภูมิใจของพี่สาว
ตั้งแต่เกิดสถานการณ์โรคระบาดเมื่อต้นปีที่แล้ว (2563) แต่ละคนก็ได้รับผลกระทบไปตาม ๆ กัน จะมากน้อยขึ้นอยู่กับสถานการณ์ส่วนตัว เราที่อาศัยอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ พ่อแม่ที่มีอาชีพรับจ้างทั่วไปได้รับผลกระทบเต็ม ๆ แบบไม่มีงานกันเลย ต้องตัดสินใจกลับบ้านต่างจังหวัด รายรับหลักทางเดียวจึงเป็นเราที่มีอาชีพมั่นคง ได้รับผลกระทบน้อย
เราที่เคยใช้ชีวิตประมาท เพราะไม่ต้องรับผิดชอบใคร นอกจากตัวเอง ต้องปรับแผนชีวิตตัวเองทั้งหมด ความเปลี่ยนแปลงที่มาเร็วจนตั้งรับแทบไม่ทัน ก็ต้องยอมรับว่าใจเซไปเหมือนกัน ยิ่งช่วงเย็น ๆ ฟ้ามืด ความเงียบ มักจะนำไปสู่อาการของการคิดมาก มากแบบหาจุดสิ้นสุดไม่เจอ สุดท้ายก็หลับไป วนเวียนไปมาแบบนั้น
แต่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราได้รับโทรศัพท์จากน้องชาย ที่ถามด้วยประโยคสั้น ๆ ว่า "พี่นกเป็นไงบ้าง ไหวมั้ย" ตอนนั้นยอมรับเลยว่าตกใจมาก เพราะปกติเรากับน้องชายจะไม่ค่อยแสดงออกว่าห่วงใยกันตรง ๆ แบบนี้ และหลังจากการสนทนาราวหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เรากลับมานั่งคิดแล้วภูมิใจอย่างประหลาด น้องชายที่น้อยครั้งจะพูดอะไรแบบนี้ กลับโทรมาถาม และชวนคุยเรื่องอื่นมากมาย เพื่อหวังให้เราผ่อนคลายจากความกังวลไปได้ หลังจากความคิดตกตะกอน ประโยคที่เด้งขึ้นในหัวเลย "น้องมันโตจริง ๆ แล้วซินะ"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
