Blockdit Logo (Mobile)
pharanee
•
23 มิ.ย. 2021 เวลา 05:32 • หนังสือ
The why café
คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง
ผู้แต่ง : john strelecky
ผู้แปล : ธิดารัตน์ เจริญชัยชนะ
สำนักพิมพ์ : be(ing)
จำนวนหน้า : 175 หน้า
ราคาปก : 229 บาท
คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง
ฉันเลือกหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา เพราะชอบคำว่า ‘คนหลงทาง’ ส่วนตัวแล้วฉันก็คิดว่า ตัวของฉันเองนั้นเป็นคนคนนึงที่หลงทางอยู่ในโลกที่สับสน ฉันเองยังไม่รู้แน่ชัดว่าฉันต้องการจะเดินไปทางไหน
หลายคนเสนอให้ฉันออกไปเปิดโลก เปิดโลกของเขาหมายถึงการท่องเที่ยว ให้ฉันไปที่นั่นให้ฉันไปที่นี่ เพื่อที่จะได้พบเจอกับคนใหม่ๆและสถานที่ใหม่ๆ มันจะทำให้ฉันมีความคิดใหม่ๆเพิ่มมากขึ้น แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันคิดในใจก็คือว่า การทำความรู้จักกับตัวเองนั้น มีเพียงแค่ทางเดียวหรือ
แล้วถ้าคนคนนั้นเป็นอินโทรเวิร์ตล่ะ ถ้าเขาไม่ชอบเข้าสังคมล่ะ ถ้าเขาเป็นคนรักบ้านล่ะ แล้วอย่างนี้การออกไปเดินทางจะเหมาะกับเขาหรือเปล่า หนังสือเล่มนี้มีคำตอบให้ค่ะ
เมื่อคุณอ่านไปแล้วคุณจะได้เจอกับคำถาม 3 ข้อจากหนังสือเล่มนี้
- เหตุใดคุณจึงมาที่นี่
- คุณกลัวความตายหรือเปล่า
- คุณพึงพอใจกับชีวิตหรือยัง
หนังสือจะค่อยๆนำเสนอปรัชญาที่ล้ำลึกออกมาในรูปแบบนิยายง่ายๆ มันเป็นนิยายที่ง่ายจริงๆค่ะ เรื่องเกิดขึ้นภายในคาเฟ่แห่งหนึ่ง แล้วก็ดำเนินเรื่องในคาเฟ่แห่งนั้นตลอดทั้งเรื่อง แม้ว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินไปอย่างเรียบง่ายแต่มันก็มีเสน่ห์ของมันนะ ความเรียบง่านนั่นคือเสน่ห์ค่ะ
หากใครชอบนิยายที่เป็นแฟนตาซีหน่อยๆ เรื่องนี้ก็เหมาะอยู่ค่ะ คาเฟ่นี้จะไม่ใช่คาเฟ่ที่ทุกคนสามารถเปิดประตูเข้าไปได้ มันจะเป็นคาเฟ่ที่เรียกให้คนที่ต้องการมาพบเจอกับมันมาหามันเอง เมื่อคุณต้องการมันจะปรากฏขึ้น
และ หนังสือเล่มนี้ช่วยยืนยันความคิดของฉันค่ะ หนทางที่จะไปสู่เป้าหมายของชีวิต ไม่มีเพียงแค่หนทางเดียว และหนทางของแต่ละคนก็อาจจะไม่เหมือนกัน แล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่แต่ละคนจะนำการเดินทางของตนมา bully ทับถมกัน
ที่ฉันชอบมากที่สุดเป็นตอนที่ Crazy พูดกับ John ซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่อง ตอนนั้น John ทำตามคำบอกของคนส่วนใหญ่โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาบรรลุเป้าหมายของการมีชีวิต แล้วก็เป็น Crazy ที่เล่าเรื่องของเต่าตนุให้ฟัง
เธอนั้นเธอพยายามที่จะว่ายน้ำตามเต่าตนุตัวหนึ่ง แล้วก็พบว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ยิ่งเธอออกแรงตีขาว่ายน้ำตามเต่าตัวนั้นมากเท่าไหร่ เต่าตัวนั้นก็ยิ่งว่ายน้ำไกลออกไปจากเธอ จนในที่สุดเธอก็รู้ว่า เต่าไม่ได้ตีเท้าของตัวเองอยู่ตลอดเวลา มันดูกระแสน้ำ ในช่วงที่กระแสน้ำไหลทวนกลับมาหาฝั่งมันแค่พยุงตัวเอาไว้ ส่วนในตอนที่กระแสน้ำกำลังไหลซัดออกจากชายฝั่ง มันก็ตีขาของมันสุดแรงเพื่อที่จะพาตัวเองว่าออกจากชายหาดให้มากที่สุด ชีวิตของเราก็ควรที่จะทำอย่างนี้แหละ
สรุปง่ายๆมันคือหนังสือปรัชญาที่ล้ำลึกของชีวิต ที่ถูกนำเสนอผ่านนิยายเล่มบาง ฉันไม่ได้คิดว่ามันทำให้ฉันรู้สึกว๊าวอะไรขนาดนั้นในยามที่อ่านมัน แต่อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่ได้อ่านนะ
โฆษณา