“โฮโลคอสต์ (The Holocaust)” การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในสงครามโลกครั้งที่ 2
ก่อนหน้านี้ ผมเคยเขียนซีรีส์ เรื่องราวของ “โฮโลคอสต์ (The Holocaust)” หรือ “การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในสงครามโลกครั้งที่ 2” มาแล้ว
แต่สำหรับท่านที่อาจจะขี้เกียจอ่านหลายๆ ตอน ผมจะสรุปเรื่องราวของโฮโลคอสต์แบบคร่าวๆ รวบรัดแต่เนื้อหายังครบถ้วน ให้จบในบทความเดียวนะครับ
ตั้งแต่ปีค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) คำว่า “โฮโลคอสต์ (Holocaust)” มีความหมายถึงแนวคิดในการกำจัดชาวยิวในยุโรปนับล้านคน รวมทั้งคนที่ถูกมองว่า “ด้อยค่า” เช่น คนรักร่วมเพศ คนพิการ และชาวยิปซี เป็นต้น โดยมีการวางแผนอย่างเป็นระบบ และรัฐบาลก็ให้การสนับสนุน โดยผู้ที่ทำการสังหาร คือรัฐบาลเผด็จการนาซีเยอรมันในช่วงระหว่างค.ศ.1933-1945 (พ.ศ.2476-2488)
สำหรับผู้นำนาซีอย่าง “อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler)” ชาวยิวคือชนชาติที่ต่ำต้อย น่ารังเกียจ อีกทั้งยังเป็นภัยต่อชาติพันธุ์เยอรมัน
ภายหลังจากที่นาซีปกครองเยอรมนีเป็นเวลาหลายปี ซึ่งในช่วงระหว่างนั้น ชาวยิวก็ถูกกลั่นแกล้ง กีดกันต่างๆ นาๆ และในที่สุด หนทางที่จะกำจัดชาวยิวของฮิตเลอร์ก็ได้มาถึง
เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 มาถึง ฮิตเลอร์ก็ใช้ช่วงเวลาของสงครามเป็นเวลาที่จะกำจัดชาวยิว โดยได้มีการสร้างค่ายกักกันชาวยิวขึ้นในโปแลนด์ ซึ่งในเวลานั้น ตกอยู่ภายใต้อำนาจของนาซี
อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler)
มีการประเมินว่าในช่วงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว มีชาวยิวกว่าหกล้านคนต้องเสียชีวิต และยังมีผู้ที่ถูกฆ่าเนื่องจากความต่างทางชาติพันธุ์ แนวคิดทางการเมือง และเหตุผลอื่นๆ อีกกว่าห้าล้านคน และในบรรดาผู้เสียชีวิต เป็นเด็กกว่าหนึ่งล้านคน
อันที่จริง การต่อต้านชาวยิวไม่ได้เพิ่งเริ่มในสมัยที่ฮิตเลอร์เรืองอำนาจ มีหลักฐานว่ามีการต่อต้านชาวยิวมาเป็นเวลานานแล้ว ตั้งแต่สมัยโลกยุคโบราณเลยทีเดียว
ในสมัยโบราณ เจ้าหน้าที่ของจักรวรรดิโรมันได้ทำลายวิหารของชาวยิวในเยรูซาเลม และขับไล่ชาวยิวออกจากปาเลสไตน์
ความเกลียดชังชาวยิวนั้นมีเรื่อยมา จนในศตวรรษที่ 19 ผู้นำหลายชาติในยุโรปก็ได้ออกประกาศ ยกเลิกกฎเกณฑ์ที่กดขี่ชาวยิว
การสังหารชาวยิวในสมัยโรมัน
แต่ถึงอย่างนั้น ความเกลียดชังที่มีต่อชาวยิวก็ยังคงดำเนินต่อไป
สำหรับรากฐาน สาเหตุที่ทำให้ฮิตเลอร์เกลียดชังชาวยิวอย่างมากนัก ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด โดยจากประวัติของฮิตเลอร์ เขาเกิดที่ออสเตรียในปีค.ศ.1889 (พ.ศ.2432) และเป็นทหารในกองทัพเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่ 1
เมื่อเยอรมนีแพ้สงครามโลกครั้งที่ 1 ฮิตเลอร์ก็เป็นเช่นชาวเยอรมันอีกหลายคน นั่นคือโทษชาวยิวว่าเป็นต้นเหตุแห่งความพ่ายแพ้
ฮิตเลอร์ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1
ภายหลังสงครามสงบ ฮิตเลอร์ก็ได้เข้าร่วมกับ “พรรคกรรมกรชาติสังคมนิยมเยอรมัน (National German Worker’s Party)” หรืออีกชื่อหนึ่งก็คือ “นาซี (Nazi)”
ในปีค.ศ.1923 (พ.ศ.2466) ด้วยเหตุผลทางการเมืองและความรุนแรง ฮิตเลอร์ได้ถูกจำคุกข้อหากบฏ และขณะอยู่ในคุก เขาก็ได้เขียนหนังสือเรื่อง “Mein Kampf (การต่อสู้ของข้าพเจ้า)”
ในหนังสือเล่มนี้ ฮิตเลอร์ได้ทำนายถึงสงครามในยุโรป ที่จะทำให้เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในเยอรมนี
Mein Kampf
ฮิตเลอร์ได้ลุ่มหลงในแนวคิดว่าชาติพันธุ์เยอรมันที่บริสุทธิ์ ซึ่งฮิตเลอร์เรียกว่า “ชาวอารยัน (Aryan)” เป็นชาติพันธุ์ที่เลิศล้ำ เหนือกว่าชาติพันธุ์ใดๆ และจำเป็นต้องมีดินแดนขนาดใหญ่ เพื่อขยายเผ่าพันธุ์อารยัน
ภายใน 10 ปีหลังจากได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำ ฮิตเลอร์ก็อาศัยช่วงเวลาที่ศัตรูทางการเมืองกำลังอ่อนกำลัง ก้าวขึ้นสู่อำนาจ
30 มกราคม ค.ศ.1933 (พ.ศ.2476) ฮิตเลอร์ได้รับแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีแห่งเยอรมนี และภายหลังจากที่ประธานาธิบดี “พอล ฟ็อน ฮินเดนเบิร์ก (Paul von Hindenburg)” เสียชีวิตในปีค.ศ.1934 (พ.ศ.2477) ฮิตเลอร์ก็ได้ขึ้นเป็น “ฟือเรอร์ (Fuhrer)” หรือผู้นำสูงสุดแห่งเยอรมนี
เป้าหมายในการที่จะส่งเสริมชาติพันธุ์บริสุทธิ์ ควบคู่กับการขยายดินแดน ทำให้ตั้งแต่ปีค.ศ.1933 (พ.ศ.2476)ทั้งสองเป้าหมายนี้ได้เป็นแรงขับเคลื่อนและจุดประสงค์สำคัญในนโยบายของฮิตเลอร์
ในทีแรก พรรคนาซีใช้ความรุนแรงและการกดขี่ต่อคู่แข่งทางการเมือง โดยค่ายกักกันแรก คือ “ค่ายกักกันดัคเคา (Dachau concentration camp)” ซึ่งเปิดใช้ในปีค.ศ.1933 (พ.ศ.2476) และนักโทษกลุ่มแรกที่ถูกส่งมายังค่ายกักกันแห่งนี้ ก็คือเหล่าคอมมิวนิสต์
ค่ายกักกันดัคเคา (Dachau concentration camp)
ในเวลาต่อมา ค่ายกักกันดัคเคาได้กลายเป็นสถานที่สังหารหมู่ชาวยิว และค่ายกักกันแห่งนี้ก็อยู่ใต้การควบคุมของเจ้าหน้าที่ระดับสูงของนาซี
ภายในเดือนกรกฎาคม ค.ศ.1933 (พ.ศ.2476) ค่ายกักกันนาซีเยอรมันก็ได้กักขังผู้คนกว่า 27,000 คน อีกทั้งนาซีก็เริ่มเหิมเกริม มีการแสดงออกทางสัญลักษณ์หลายๆ อย่าง ทั้งการเผาหนังสือของชาวยิว และมีการเดินขบวนอีกหลายครั้ง ทำให้ข้อความที่นาซีต้องการจะสื่อยิ่งแข็งแกร่งและชัดเจน
ในปีค.ศ.1933 (พ.ศ.2476) ชาวยิวในเยอรมนีมีจำนวนแค่ประมาณ 525,000 คน หรือราวๆ หนึ่งเปอร์เซ็นต์ของชาวเยอรมันทั้งประเทศ
ในช่วงเวลาหกปีต่อจากนั้น นาซีก็กดขี่บุคคลที่ไม่ใช่ชาวอารยันอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นการปลดข้าราชการที่ไม่ใช่ชาวอารยันออกจำนวนมาก หรือการยึดธุรกิจของชาวยิว
“กฎหมายเนือร์นแบร์ค (Nuremberg Laws)” ซึ่งบังคับใช้ในปีค.ศ.1935 (พ.ศ.2478) ได้กำหนดให้บุคคลใดก็ตามที่มีปู่ย่าตายายเป็นชาวยิว โดยมีจำนวนสามหรือสี่คน ให้ถือว่าบุคคลนั้นเป็นชาวยิว แต่บุคคลที่มีปู่ย่าตายายเป็นชาวยิวเพียงแค่สองคน ถือว่าเป็นลูกครึ่ง
ภายใต้กฎหมายนี้ ชาวยิวได้กลายเป็นเป้าในการกดขี่ โดยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.1938 (พ.ศ.2481) นั่นคือเหตุการณ์ “คืนกระจกแตก (Kristallnacht)” ได้กลายเป็นเหตุการณ์ที่รุนแรงต่อชาวยิวเหตุการณ์หนึ่ง
ในเหตุการณ์นี้ สุเหร่ายิวได้ถูกเผา อีกทั้งกระจกของร้านค้าชาวยิวจำนวนมากได้ถูกทุบจนแตก ชาวยิวเสียชีวิตกว่า 100 คน ถูกจับอีกกว่า 1,000 คน
คืนกระจกแตก (Kristallnacht)
ตั้งแต่ค.ศ.1933-1939 (พ.ศ.2476-2482) ชาวยิวนับแสนคนได้หนีออกจากเยอรมนี ส่วนชาวยิวที่ยังอยู่ในเยอรมนีก็ต้องอยู่อย่างหวาดผวา
กันยายน ค.ศ.1939 (พ.ศ.2482) กองทัพเยอรมันได้เข้ายึดครองตะวันตกของโปแลนด์ และในไม่ช้า กองกำลังตำรวจเยอรมันก็ได้ทำการต้อนชาวโปแลนด์เชื้อสายยิวออกจากบ้าน ย้ายเข้าไปยังเกตโต้ (Ghetto) ซึ่งเป็นพื้นที่ๆ ให้ชาวยิวเข้ามาอาศัย ส่วนบ้านและทรัพย์สินของชาวโปแลนด์เชื้อสายยิวก็ตกเป็นของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น “เยอรมัน” ซึ่งอาศัยอยู่ในโปแลนด์หรือพื้นที่แถบนั้น
เกตโต้ที่ใช้กักขังชาวยิวนั้นมีกำแพงสูง ล้อมรอบด้วยรั้วลวดหนาม โดยเกตโต้ในโปแลนด์นั้นมีลักษณะคล้ายกับรัฐๆ หนึ่ง มีสภาชาวยิวทำหน้าที่ปกครอง
เกตโต้นั้นแออัด และมีปัญหาตามมามากมาย ทั้งปัญหาการว่างงาน ความยากจน รวมทั้งจำนวนประชากรที่มากเกินพอดี ทำให้เกิดโรคระบาดตามมา
ในเวลาเดียวกัน ตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วง ค.ศ.1939 (พ.ศ.2482) นาซีได้คัดเลือกชาวเยอรมันราวๆ 70,000 คน ซึ่งคนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนที่เจ็บป่วยและพิการ ให้เข้าห้องรมแก๊สพิษเพื่อฆ่าทิ้ง
แต่การกระทำนี้ ก็ทำให้ผู้นำทางศาสนาในเยอรมนี ต่างประท้วงการกระทำของนาซี และทำให้ฮิตเลอร์ต้องยกเลิกโปรแกรมการฆ่านี้ในปีค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) หากแต่การฆ่าคนพิการก็ยังคงทำต่อไปอย่างลับๆ และภายในปีค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้พิการกว่า 275,000 คนทั่วยุโรป ก็ได้ถูกกำจัด
ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิถึงฤดูร้อน ค.ศ.1940 (พ.ศ.2483) กองทัพเยอรมันก็ได้ขยายขอบเขตดินแดนและอำนาจไปทั่วยุโรป โดยเข้ายึดครองเดนมาร์ก นอร์เวย์ เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม ลักเซมเบิร์ก และฝรั่งเศส
และตั้งแต่ปีค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) ชาวยิวทั่วยุโรป รวมทั้งชาวยิปซีในยุโรปอีกนับแสน ก็ถูกส่งตัวเข้าไปอยู่ในเกตโต้ในโปแลนด์
ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) กองทัพเยอรมันได้รุกรานสหภาพโซเวียต และใช้ความรุนแรงกว่าเดิม ด้วยการให้หน่วยสังหารของตน ทำการฆ่าชาวโซเวียตเชื้อสายยิว โดยตลอดระยะเวลาที่สหภาพโซเวียตตกอยู่ใต้อำนาจของเยอรมนี มีชาวโซเวียตเชื้อสายยิวถูกฆ่ากว่า 500,000 คน
ตั้งแต่เดือนกันยายน ค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) ทุกคนที่ถูกจัดว่าเป็นคนยิว และอาศัยอยู่ในดินแดนใต้การปกครองของเยอรมนี ต้องติดรูปดาวสีเหลืองไว้ที่อกให้รู้ว่าเป็นชาวยิว อีกทั้งในเวลานั้น ชาวยิวอีกนับหมื่นก็ถูกต้อนเข้าไปอยู่ในเกตโต้
ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) ได้มีการทดลองการสังหารหมู่ใน “ค่ายกักกันเอาช์วิทซ์ (Auschwitz concentration camp)”
สิงหาคม ค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) ได้มีการรมแก๊สพิษแก่เหล่านักโทษสงครามกว่า 500 คน และหน่วยทหารของนาซีก็ได้สั่งซื้อแก๊สพิษอีกจำนวนมากเพื่อสังหารนักโทษ
ค่ายกักกันเอาช์วิทซ์ (Auschwitz concentration camp)
ปลายปีค.ศ.1941 (พ.ศ.2484) กองทัพเยอรมันได้เริ่มการขนส่งชาวยิวที่อาศัยอยู่ในเกตโต้ในโปแลนด์ ไปยังค่ายกักกันต่างๆ โดยเริ่มจากกลุ่มคนที่ถูกจัดว่าไร้ประโยชน์ นั่นคือคนป่วย คนแก่ และเด็กเล็ก
การรมแก๊สครั้งใหญ่เริ่มขึ้นครั้งแรกในค่ายกักกันเบลเซค (Belzec) ในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ.1942 (พ.ศ.2485)
ชาวยิวขณะถูกกวาดต้อนไปเบลเซค
ได้มีการสร้างค่ายเพื่อใช้ในการสังหารหมู่อีกห้าค่าย กระจายอยู่ทั่วยุโรป และตั้งแต่ค.ศ.1942-1945 (พ.ศ.2485-2488) ชาวยิวทั่วยุโรปก็ถูกส่งเข้าค่ายกักกันนาซีที่กระจายอยู่ทั่วยุโรป
การขนส่งชาวยิวครั้งใหญ่เกิดขึ้นในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ.1942 (พ.ศ.2485) โดยเป็นการขนส่งชาวยิวกว่า 300,000 คนจากเกตโต้ในโปแลนด์ไปยังค่ายกักกัน
ยิ่งนานวัน ชาวยิวก็เริ่มหมดความอดทน และลุกขึ้นสู้ในที่สุด
เหตุการณ์ “การลุกฮือของชาวยิวในวอร์ซอว์เกตโต (Warsaw Ghetto Uprising)” ซึ่งเริ่มตั้งแต่วันที่ 19 เมษายน ค.ศ.1943 (พ.ศ.2486) ถึงวันที่ 16 พฤษภาคม ค.ศ.1943 (พ.ศ.2486) คือการลุกขึ้นสู้ของชาวยิว ซึ่งจบลงด้วยความตายของชาวยิวกว่า 7,000 คน ส่วนที่รอดชีวิตอีก 50,000 คน ก็ถูกส่งไปประหารยังค่ายของนาซี
แต่ถึงอย่างนั้น การลุกฮือครั้งนี้ก็เป็นการจุดประกายให้ชาวยิวในค่ายกักกันอื่นๆ ต่อสู้และไม่ยอมแพ้
ถึงแม้ว่านาซีจะพยายามเก็บงำสิ่งที่ทำ ไม่ว่าจะเป็นการทรมานหรือสังหารหมู่ชาวยิวจำนวนมากเป็นความลับ หากแต่ตัวเลขผู้เสียชีวิตที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ก็ทำให้เป็นการยากที่จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
มีพยานที่พบเห็นการกระทำของนาซี ส่งรายงานอาชญากรรมของนาซีที่กระทำในโปแลนด์มาให้กองทัพสัมพันธมิตรรับทราบ
แค่ที่ค่ายกักกันเอาช์วิทซ์เพียงแห่งเดียว ก็มีผู้เสียชีวิตกว่าสองล้านคน ทั้งที่ถูกประหารด้วยการรมแก๊สพิษ และเสียชีวิตจากความอดอยากและโรคระบาด
ภายในฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) สถานการณ์ทางฝั่งเยอรมนีก็เริ่มจะแย่ เริ่มพ่ายแพ้ คนสนิทฮิตเลอร์หลายรายก็เริ่มจะตีตัวออกห่างฮิตเลอร์
ในที่สุด วันที่ 30 เมษายน ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) ฮิตเลอร์ก็ได้ฆ่าตัวตายในบังเกอร์หลบภัย ก่อนที่เยอรมนีจะประกาศยอมแพ้สงครามในวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488)
ตั้งแต่ปีค.ศ.1944 (พ.ศ.2487) กองทัพเยอรมันได้ทำการทำลายค่ายกักกันหลายแห่ง และให้ทหารนำตัวนักโทษชาวยิวออกไปจากค่าย เดินทางไปยังจุดที่ห่างไกล เนื่องจากกองทัพสัมพันธมิตรกำลังบุกมาเรื่อยๆ
การอพยพนักโทษนี้ดำเนินมาเรื่อยๆ จนเยอรมนีประกาศยอมแพ้ และมีผู้เสียชีวิตจากการอพยพระหว่าง 250,000-375,000 คน
ถึงแม้สงครามโลกครั้งที่ 2 จะจบลง หากแต่บาดแผลจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยังคงอยู่
ผู้รอดชีวิตชาวยิวนั้นยากที่จะดำเนินชีวิตใหม่ หลายคนสูญเสียครอบครัว เสียคนที่รัก ไม่เหลืออะไรเลย
เพื่อเป็นการลงโทษผู้กระทำผิด กองทัพสัมพันธมิตรได้จัดการพิจารณาคดีในช่วงปีค.ศ.1945-1946 (พ.ศ.2488-2489) เพื่อนำนักโทษนาซีมาลงโทษ และยังเกิดเป็นความกดดันที่กองทัพสัมพันธมิตร ต้องจัดหาที่อยู่ให้เหล่าผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ นำไปสู่การก่อเกิดประเทศอิสราเอลในปีค.ศ.1948 (พ.ศ.2491)
การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว คือประวัติศาสตร์บทหนึ่งที่โลกไม่มีวันลืม และเป็นบาดแผลใหญ่อีกบาดแผลหนึ่งในประวัติศาสตร์โลก
- 49
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
