หลังจากห่างหายไปนานมากกกกก
เนื่องจากต้องหางานทำและต้องเรียน onlineกับลูกชายคนเล็ก จึงทำให้เวลาที่เหลือ คือนอน กับนอน แล้วก็นอน ผมน่าจะเคยเป็นหมูมาก่อน
งานอดิเรก คือ นอนอย่างเดียว ถ้าแช่โคลนได้คงทำไปละ... 5555
ก็ได้กลับมาblockditอีกครั้ง
สารภาพว่าคิดถึงมากกกกกกกก
เดี๋ยวจะตามไปดูอัพเดตซะหน่อย
ก่อนที่จะหายไปยาวๆอีกรอบนึง^^
รอบนี้ มีเรื่องเล่า เรียกว่าบ่นดีกว่า
หลังจากได้ประสบการณ์ในชีวิตบางอย่าง
ก็เลยอยากมาแชร์เล่าสู่กันฟังครับ
เชิญสดับรับฟังแลกเปลี่ยนกันได้ครับ
============================
บันทึกคุณภาพชีวิตของเรา
เมื่อเช้าตื่นตั้งแต่ตี 2.40
พาแฟนไปรอตรวจโควิท
เนื่องจากที่ทำงานมีคนติดโควิทคนนึง
เลยพาแฟนไปที่รพ. แถวกล้วยน้ำไท
ตามประกันสังคมที่เค้ามีอยู่
โทรไปถามก่อนล่วงหน้า
เค้าแจ้งว่าคิวเปิดให้เริ่มจองคือตี4
รับได้แค่50คน!!!
เราไปถึง ตี3
มีคนรอคิวไปแล้ว 44 คน
ได้ยินเค้าคุยกันว่ามารอตั้งแต่เที่ยงคืน
กลัวไม่ได้ตรวจ....
ผมนั่งสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ อยู่ในรถ
มองไปที่เต้นท์ที่ให้รอคิว
ซึ่งดัดแปลงมาจากลานจอดรถ
มีเก้าอี้ วางเรียงไว้ 50 ตัว
แต่ละตัว มีตัวเลขคิวแปะไว้ 1-50
ใครที่ไม่ได้เก้าอี้ดนตรีนี้
ก็ถือว่าไม่ได้คิว ต้องผิดหวังกลับไป
เท่าที่สังเกตคนส่วนมากเป็นคนแก่
เด็กๆ มีเด็กเล็กมากด้วย
มีคนวัยทำงาน ส่วนมากเป็นผู้ใช้แรงงาน
ตี3.08 คิวเต็มครบหมดแล้ว
รปภ. เดินมาแจ้งว่าใครไม่ได้ที่นั่ง
ก็ให้กลับบ้านได้เลย ไม่ต้องรอ
หลายคนต้องผิดหวังกลับบ้านไป ไม่ได้ตรวจ
ถัดจากเต้นท์แรก มีอีก1เต้นท์
เป็นที่ตรวจโควิท แบบเสียเงินเอง
คนที่พลาดคิวจากเต้นท์แรก
บางคนก็มาต่อคิวที่เต้นท์นี้ ซึ่งรับอีก แค่50คน
ที่นี่ก็วุ่นวายไม่แพ้กัน
รปภ.คนเดิมเดินมา อธิบาย
จัดการแจกบัตรคิวให้
หลายคนมาถึงตี4 แต่คิวก็เต็มไปนานแล้ว
มีหลายคนผิดหวังไปตามๆกัน
บางคนนั่งแท็กซี่มากันทั้งครอบครัวก็ต้องนั่งกลับไป
บางคนนั่งรถเมล์แล้วเดินเข้ามา
ส่วนมากเป็นผู้สูงอายุ ก็ต้องผิดหวัง
เดินกลับไปมากมาย
ผมนั่งรอแฟนอยู่ในรถจนถึง 6.30 น.
ยังคงเห็นหลายคนเดินทางเข้ามา
แล้วก็ผิดหวังกลับไปมากมาย ไม่น้้อยกว่า100คน
นี่คือ สวัสดิภาพของชีวิตเราวันนี้จริงๆหรือ
ของผมยังดีที่ขับรถไป
แล้วคนที่ไม่มีรถล่ะ แล้วคนที่ต้องอุ้มลูกๆมาล่ะ
แล้วคนแก่ๆ ที่ต้องเดินทางมาล่ะ
ผมเหนื่อยจากการตื่นเช้ามาก
ก่อนที่จะเคลิ้มหลับไปในรถ
ผมถามตัวเองว่า
เราใช้ชีวิตอยู่แบบนี้จนเกิดความเคยชิน
จนคิดว่า ก็ทำได้เท่านี้แหล่ะ มานานจนเกินไป
มันเป็นสวัสดิการชีวิตที่แย่จริงๆ
เราอยากมีชีวิตแบบนี้จริงๆหริอ?
7โมงเช้า แฟนผมโทรมาบอกว่า
มีเจ้าหน้าที่เข้ามาอธิบายแล้วบอกว่า
คนในเต้นท์ที่มาตรวจ
ส่วนใหญ่ตรวจพบโควิทกว่าครึ่งนึงทุกวัน
ใครไม่เกี่ยวข้องให้รีบกลับบ้านไป
แฟนผมบอกให้ผมกลับไปอาบน้ำนอนที่บ้านก่อน
ไม่ต้องรอ
ถ้าตรวจเสร็จแล้วเค้าจะโทรมาหาเอง
7.20 ผมกลับถึงบ้านแยกชุดที่ใส่ไปออกมา
อาบน้ำสระผมทำความสะอาดตัวเอง
ก่อนหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
ขนาดเรายังรู้สึกแย่ รู้สึกเหนื่อยขนาดนี้
แล้วคนที่หนักกว่าเราเค้าจะรู้สึกแย่ขนาดไหน
เค้าต้องแบกความรู้สึกนี้ไปนานแค่ไหน
ผมนึกถึง ตอนที่แฟนเล่าให้ฟังว่า
คนที่รอ นั่งสบถ นั่งด่า ถ้อยคำหยาบคาย
จากการรอรับบริการที่แย่ การจัดการที่ไม่ดี
มีเสียงทะเลาะกันระหว่างคนที่รอกันเอง
เสียงทะเลาะกันระหว่างคนที่รอกับเจ้าหน้าที่
เป็นสภาวะที่แย่จริงๆ
เงินภาษี หรือ เงินสวัสดิการที่เราจ่ายให้รัฐไปทุกปี
เราทำได้แค่นี้จริงๆ หรือ
ชีวิตเรามีค่าแค่นี้จริงๆหรือ?
ผมหลับไปไม่รู้ตัว
11.40 แฟนผมโทรมาให้ไปรับ
เพราะตรวจเสร็จแล้ว
ทางรพ.จะแจ้งผลตามมาเอง
12.00 ถึงห้อง แยกชุด อาบน้ำ สระผม
ทำความสะอาด ล้างแอลกอฮอล์ ของที่ใช้
กินข้าว งีบหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า.....
ตื่นขึ้นมา เราอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้
ฝันไปเถอะ..........!!!!
ยิ้มแป้นยิ้มป้านยิ้มปรี่
แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก 555
แด่ความหวังที่เรืองรอง
ทาเล่นโชว์
05-07-21
#พอเถอะลุง
#ให้คนที่ทำงานเป็นมาทำเถอะ
#คนดีไม่ใช่แบบนี้
#รู้แล้วล่ะ
#กรรมเก่าจากที่เราเคยเป่านกหวีด
#โชค2เด้งได้ทั้งคนดีและคนเก่งมาทำงาน
#ปากดีกับเก่งแต่ปาก
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
