มีเด็กที่กำพร้ามากมายที่รอรับการอุปการะ เลือกเด็กเล็กๆที่ไม่รู้เดียงสามาอุปการะใว้เป็นลูกบุญธรรมสักคน อบรมให้ดีให้ดีมีความกตัญญูรู้คุณให้เลี้ยงโดยใช้ทั้งพระเดชและเพราะคุณควบคู่กันไป เมื่อเราเฒ่าชะแลและแก่ชราจะได้มีคนดูแล เมื่อเรายังมีแรงเราจะวางแผนอนาคตแบบที่เราอยากให้เป็นแต่ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้อย่างใจเราทุกอย่างหรอก มันต้องมีผิดหวังกันทุกคนแหละ วันหนึ่งเราอาจต้องนั่งรถเข็น รึวันหนึ่งเราอาจต้องเป็นผู้ป่วยติดเตียงจะได้มีคนดูแล ไม่มีใครแข็งแรงจนวันสุดท้ายของชีวิตหรอก ถ้าไม่ป่วยตายก้อตายเพราะอุบัติเหตุ น้อยคนนักที่จะหลับตายไปเฉยๆ ถ้าเป็นอย่างหลังก้อโชคดีทั้งคนอยู่และคนตาย เรารู้ว่าเกิดวันไหนแต่ไม่มีใครสักคนที่รู้วันตายของตัวเองและต้องตายแบบไหน หรือถ้ามีหลานก้ออุปการะหลานใว้เลือดเนื้อเขื้อไขของพี่น้องก้อคงดีกว่าเลือดคนอื่น แต่ต้องระบุให้ชัดเจนว่ารับเป็นบุตรบุญธรรมแล้วพ่อแม่ที่แท้จริงห้ามยุ่งเกี่ยวใดๆกับเด็กทั้งสิ้นเพราะบางทีพี่น้องก้ออาจเป็นตัวปัญหาได้ในอนาคต ลองดูนะเผื่อว่าจะได้ไอเดียดีๆ😊